Szacunek należny rodzicom

Dług dziecka wobec rodziców — Dzieci powinny wiedzieć, że są dłużnikami rodziców, którzy czuwali nad nimi w dzieciństwie i pielęgnowali w czasie choroby. Powinni wiedzieć, że rodzice przeżyli wiele trosk z ich powodu. Sumiennym i pobożnym rodzicom bardzo zależy na tym, aby dzieci zdążały we właściwym kierunku. Gdy widzieli wady u dzieci, jak ciężko robiło się im na sercu! Gdyby dzieci sprawiające taki ból serca mogły widzieć skutki swego postępowania, na pewno postępowałyby inaczej. Gdyby mogły widzieć łzy matki i słyszeć jej modlitwy do Boga za nimi, gdyby słyszały jej stłumione, serdeczne westchnienia, odczułyby jej troskę i szybko wyznałyby swoje wykroczenia prosząc o przebaczenie.ChD 181.4

Gdy dzieci dorosną i dojrzeją wysoko będą cenić rodziców, którzy wiernie pracowali i nie dopuścili, aby w dzieciach wyrosły złe uczucia, lub by uległy one złym wpływom.ChD 182.1

Przykazanie obowiązuje wszystkich — “Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg Twój, da Tobie.” Jest to pierwsze przykazanie z obietnicą. Obowiązuje ono w dzieciństwie, w młodości, w wieku średnim i starszym. Nie ma okresu w życiu, w którym dzieci byłyby wolne od obowiązku szanowania rodziców. Ten poważny obowiązek spoczywa na każdym synu i każdej córce i jest jednym z warunków przedłużenia życia w kraju, który Pan da swoim wiernym. Nie jest to sprawa, na którą nie trzeba zwracać uwagi, ale sprawa o życiowym znaczeniu. Wspomniana obietnica oparta jest na posłuszeństwie. Jeśli jesteś posłuszny, będziesz żył długo na ziemi, którą Pan Bóg twój da tobie. Jeśli jesteś nieposłuszny, nie przedłużysz swego życia na ziemi.ChD 182.2

Rodzicom należy się miłość i szacunek, jak żadnej innej osobie. Bóg, który włożył na nich odpowiedzialność za dusze poruczone ich pieczy, zarządził, aby rodzice w początkowych latach życia dzieci zajmowali wobec nich miejsce Boga. A kto nie uznaje autorytetu rodziców, odrzuca autorytet Boży. Piąte przykazanie wymaga od dzieci nie tylko okazywania szacunku, uległości i posłuszeństwa rodzicom, ale miłowania ich, delikatnego obchodzenia się z nimi, zmniejszania ich trosk, dbania o ich dobrą opinię, pomagania i pocieszania w starości.ChD 182.3

Bóg nie może błogosławić tym, którzy nie spełniają wyraźnej powinności wyrażonej w Jego słowie, powinności dzieci wobec rodziców... Jeśli nie szanują i znieważają ziemskich rodziców, nie będą szanować i miłować Stworzyciela.ChD 182.4

Jeśli dzieci mają niepobożnych rodziców, a ich rozkazy sprzeciwiają się wymaganiom Chrystusa, wtedy choć to jest rzecz przykra, muszą słuchać Boga i następstwa poruczyć Jemu.ChD 182.5

Wielu przestępuje piąte przykazanie — W dniach ostatnich dzieci tak będą okazywać nieposłuszeństwo rodzicom i brak dla nich poszanowania, że Bóg podał to jako specjalny znak bliskości końca, co będzie świadczyć, że szatan niemal całkowicie opanował umysły młodzieży. Wielu w ogóle nie szanuje ludzi starszych.ChD 183.1

Jest wiele dzieci, które mówią, że znają prawdę, lecz nie oddają swym rodzicom szacunku, ani nie okazują przywiązania, jakie rodzicom się należy. Przejawiają mało miłości do ojca i matki i nie oddają należnego im szacunku przez stosowanie się do ich życzeń lub staraniem ulżenia ich troskom. Wielu uważających się za chrześcijan nie wie, co to znaczy: “Czcij ojca swego i matkę swoją”, a wskutek tego mało wiedzą lub wcale, co znaczy: “aby długo trwały twoje dni na ziemi, którą Pan, Bóg Twój, da tobie”.ChD 183.2

W naszym buntowniczym wieku dzieci, które nie otrzymały należytego pouczenia i nie są wychowane w karności, nie rozumieją swych powinności wobec rodziców. Często bywa tak, że im więcej rodzice czynią dobrego dla nich, tym bardziej dzieci są niewdzięczne i tym mniej okazują szacunku. Dzieci, które pieszczono i którym dogadzano ciągle oczekują tego samego; a jeśli oczekiwania zawodzą, są rozczarowane i zniechęcone. Takie samo usposobienie będą przejawiać w ciągu całego swego życia; będą niezaradne, oczekujące pomocy, faworyzowania i ulegania ich życzeniom. A gdy napotkają na sprzeciw, nawet gdy są już dorosłymi ludźmi, czują się skrzywdzeni; wypełniają swe życie udręką, ledwie zdolni udźwignąć swoje brzemię, szemrząc i złoszcząc się, bo wszystko im się nie podoba.ChD 183.3

Nie ma miejsca w niebie dla niewdzięcznych dzieci — Widziałam, że szatan zaślepił umysły młodzieży, aby nie pojmowała prawd Słowa Bożego. Wrażliwość młodych jest tak przytępiona, że nie dociera do nich zalecenie apostoła:ChD 183.4

“Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom swoim w Panu, bo to rzecz słuszna. Czcij ojca swego i matkę, to jest pierwsze przykazanie z obietnicą: Aby ci się dobrze działo i abyś długo żył na ziemi.” “Dzieci bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim; albowiem Pan ma w tym upodobanie.” Dzieci, które znieważają rodziców i nie są im posłuszne, które lekceważą ich radę i nauki, nie mogą znaleźć się na odnowionej ziemi. Na oczyszczonej nowej ziemi nie będzie miejsca dla buntowniczego i niewdzięcznego syna lub córki. O ile nie nauczą się posłuszeństwa tutaj, nigdy się go nie nauczą; pokój odkupionych nie może być zakłócony przez nieposłuszne, niesforne i niekarne dzieci. Żaden przestępca przykazań nie może odziedziczyć królestwa niebieskiego.ChD 183.5

Miłość należy okazywać — Widziałam dzieci, które nie okazywały rodzicom żadnego uczucia, nie okazywały ani miłości, ani tkliwości, które należą się rodzicom i które bardzo ceniliby sobie. Okazują nadmiar uczuć i pieszczot swoim wybranym stawiając ich na pierwszym miejscu. Czy to jest po Bożemu? Nie, nie! Do grona rodzinnego wnieście słonećzny blask, pełnię miłości i tkliwości. Wasi ojcowie i matki ocenią drobne uprzejmości, jakie im okażecie. Wasze wysiłki ulżenia im w niesieniu brzemion, tłumienie wszelkich gniewnych i niewdzięcznych słów wskażą im, że nie jesteście dziećmi bezmyślnymi i że doceniacie troskę i miłość okazaną wam w latach, gdy byliście bezradnymi niemowlętami i małymi dziećmi.ChD 184.1

Dzieci, wiedzcie, że matki was miłują, inaczej byłybyście bardzo nieszczęśliwe. Czy nie jest to rzecz właściwa, by dzieci miłowały rodziców i okazywały swoje przywiązanie przyjemnym spojrzeniem, dobrym słowem, radosną i serdeczną współpracą pomagając ojcu poza domem, a matce w domu?ChD 184.2

Czyńcie tak, jak dla Jezusa — Jeżeli jesteście naprawdę nawrócone, jeżeli jesteście dziećmi Jezusa, będziecie czcić rodziców. Będziecie nie tylko czynić to, co wam każą, ale sami będziecie szukać sposobności, by im pomóc. Czyniąc to działacie dla Jezusa. On wszystkie staranne i troskliwe uczynki traktuje jak uczynione dla Niego. Jest to najważniejszy rodzaj pracy misyjnej; a ci, co są wierni w drobnych codziennych obowiązkach, zdobywają cenne doświadczenia.ChD 184.3