Szczęśliwy związek małżeński

Prawdziwy związek małżeński trwa całe życie — Aby należycie zrozumieć czym on jest, potrzeba całego życia. Pobierający się wstępują do szkoły, której nigdy w tym życiu nie ukończą.ChD 63.3

Choćby do zawarcia związku małżeńskiego przystępowano jak najtroskliwiej i najmądrzej, tylko nieliczne pary są całkowicie duchowo połączone przy dokonaniu ceremonii zaślubin. Rzeczywiste połączenie dwojga serc i dusz w małżeństwie ma miejsce dopiero w latach późniejszych.ChD 63.4

Gdy nowożeńcy zetkną się z ciężarami i kłopotami codziennego życia, znika urok, w jaki wyobraźnia często przyodziewa małżeństwo. Małżonkowie poznają swoje charaktery w takiej mierze, w jakiej nie mogli tego uczynić wcześniej. Jest to najkrytyczniejszy okres. Szczęście całego przyszłego życia zależy od tego, jak postąpią teraz. Często dostrzegają u współmałżonka niespodziewane słabości i wady, lecz serca, które połączyła miłość, widzą raczej zalety, aniżeli ułomności charakteru. Często to, co zauważamy u drugiego, zależy od naszej postawy i atmosfery, jaką wytwarzamy.ChD 63.5

Miłość musi przejść próbę — Miłość może być jasna jak kryształ i piękna w swej czystości, a jednak może być płytka, gdyż nie była wypróbowana. Niech Chrystus będzie pierwszym i ostatnim, najlepszym w waszym życiu. Ustawicznie spoglądajcie na Niego, a miłość wasza do Niego będzie się codziennie pogłębiać i potęgować stosownie do miary, w jakiej będzie doświadczana. W miarę jak będzie wzrastać wasza miłość do Zbawcy, będzie się też pogłębiać i wzmacniać wasza miłość wzajemna.ChD 63.6

Choćby powstały trudności, kłopoty i zniechęcenia, niech ani mąż, ani żona nie noszą się z myślami, że ich związek jest pomyłką i rozczarowaniem. Postanówcie, że będziecie dla siebie wszystkim, czym tylko być można. Trwajcie w pierwotnej uprzejmości. Możliwymi sposobami zachęcajcie jedno drugie w niepowodzeniach życiowych. Starajcie się potęgować wasze szczęście. Pielęgnujcie wzajemną miłość i przebaczajcie sobie nawzajem, a wtedy małżeństwo zamiast końcem miłości będzie w istocie jej początkiem. Ciepło prawdziwej przyjaźni, miłość, która wiąże serca, jest przedsmakiem rozkoszy niebios.ChD 64.1

Wszyscy powinni ćwiczyć się w cierpliwości. Uprzejmością i przebaczeniem można zachować w sercu gorącą miłość i rozwinąć zalety godne pochwały nieba.ChD 64.2

Wróg będzie usiłował poróżnić was — Szatan jest zawsze gotów wykorzystać sytuację, i jeśli powstają jakieś różnice i działają niewłaściwe, odziedziczone cechy charakteru męża lub żony, będzie usiłował poróżnić tych, którzy przed Bogiem połączyli swe życie uroczystą przysięgą. W ślubowaniu małżeńskim przyrzekli, że będą jedno, żona przyrzekła miłość mężowi, mąż obiecał miłować żonę i przyrzekł jej opiekę. Posłuszeństwo prawu Bożemu nie dopuści demona sporów do rodziny, dzięki czemu nie będą powstawać żadne rozbieżności, nie oziębną uczucia.ChD 64.3

Rada dla upartych — Ani mąż, ani żona nie powinni ubiegać się o panowanie w domu. Pan sam ustanowił zasadę, według której należy postępować. Mąż ma miłować żonę, jak Chrystus miłuje Kościół Swój, żona ma szanować i miłować męża. Obydwoje mają pielęgnować uprzejmość, nigdy nie mają zasmucać, ani ranić jedno drugiego...ChD 64.4

Nie zmuszajcie jedno drugiego do czynienia według waszego życzenia. Tak postępować nie możecie, chcąc zachować wzajemną miłość. Przeprowadzenie własnej woli niszczy pokój i szczęście. Niech wasze życie małżeńskie nie będzie jednym pasmem sporów, inaczej oboje będziecie nieszczęśliwi, zmuszeni wyzbyć się własnych pragnień. Uważajcie, co mówicie — słowa wywierają wielki wpływ, dobry lub zły. Niech głos wasz nie będzie szorstki. W waszym życiu małżeńskim dążcie do upodobnienia się do Chrystusa.ChD 64.5

Wyrażajcie miłość w słowach i czynach — Wielu uważa okazywanie uczuć za słabość i zachowują rezerwę, która odpycha partnera i hamuje wszelką serdeczność. Gdy się tłumi szlachetne porywy, one zamierają, a serce pustoszeje i staje się inne. Mamy wystrzegać się tego błędu. Miłość nie może istnieć długo bez objawiania się. Niech serce twego współtowarzysza lub współtowarzyszki nie ziębnie z braku uprzejmości i serdeczności.ChD 65.1

Niech każdy raczej udziela miłości zamiast jej żądać. Pielęgnujcie to, co jest najszlachetniejsze w was, i szybko rozpoznawajcie w sobie dobre zalety. Świadomość, że się jest cenionym i kochanym, jest cudownym bodźcem. Miłość i poszanowanie zachęcają do doskonalenia zalet, uczucie wzrasta, gdy je pobudzają szlachetniejsze cele.ChD 65.2

Powodem, dla którego jest tyle oziębłych mężczyzn i niewiast na świecie jest to, że prawdziwe uczucia uważa się za słabość i tłumi się je. Naturę tych osób wypaczono i okaleczono już w dzieciństwie. Promienie boskiego światła nie stopią chłodu samolubnej zatwardziałości serca, szczęście takich ludzi jest na zawsze pogrzebane. Jeśli chcemy mieć czułe serce, jakie miał Jezus, gdy był na ziemi, i współczucie, jakie mają aniołowie dla grzesznych śmiertelników, musimy podtrzymywać w nas uczucia, jakie mają dzieci, na wskroś naturalne.ChD 65.3

Za dużo trosk i kłopotów wprowadzamy do naszych rodzin, a za mało pielęgnujemy naturalnej prostoty, pokoju i szczęścia. Powinniśmy się mniej troszczyć o to, co powie świat, a więcej uwagi poświęcać członkom grona rodzinnego. Wśród członków rodziny powinno być mniej świeckiej uprzejmości, a więcej delikatności i miłości, radości i chrześcijańskiej grzeczności. Wielu musi nauczyć się, jak uczynić dom pociągającym i przyjemnym. Wdzięczne serca i uprzejme spojrzenia są cenniejsze od bogactw i przepychu, a kontentowanie się rzeczami prostymi przyczyni się do szczęścia tam, gdzie jest miłość.ChD 65.4

Trochę uwagi opłaca się — Bóg doświadcza nas i wypróbowuje przez zwykłe wydarzenia; właśnie w drobnych rzeczach przejawia się charakter i serce. Na szczęśliwe życie rodzinne składają się małe wyrazy uwagi, liczne drobne okazje i grzeczności na co dzień. Brak zaś ich i brak słów uprzejmych, miłych i zachęcających przyczynia się do ogromu nieszczęścia w życiu. Na sądzie Bożym okaże się, że zaparcie się samego siebie dla dobra i szczęścia tych, którzy są wokoło nas, stanowi dużą część dobrego sprawozdania w niebie z życia na ziemi. Z drugiej strony dbanie o siebie bez względu na dobro i szczęście innych nie ujdzie uwagi Ojca niebieskiego.ChD 66.1

Mąż nie okazujący serdeczności — Dom, którym rządzi miłość i gdzie tę miłość wyraża się słowami, spojrzeniami i czynami, jest miejscem, gdzie aniołowie chętnie przebywają. Tam nawet skromne obowiązki domowe mają swój urok. W takich warunkach żaden obowiązek nie będzie dla twojej żony niemiły. Będzie wykonywała je z radością, będzie promieniem słonecznym dla wszystkich i będzie w sercu śpiewać Panu na chwałę. Inaczej ona nie odczuje, że ty — mąż — kochasz ją z całego serca. Nie dałeś ku temu powodu i okazji. Wprawdzie spełniasz wzięte na siebie obowiązki jako ojciec rodziny, ale są tu pewne braki. Brakuje dowodu miłości, który prowadzi do radości życia. Miłość powinna być widoczna ze spojrzeń i zachowania i słyszana w brzmieniu twego głosu.ChD 66.2

Żona samolubna — Skala szczęścia pary małżeńskiej bądź wznosi się w górę, bądź opada w dół, odpowiednio do sposobu obcowania małżonków z sobą; niszczycielski proces dokonywany przez niską w swym charakterze, zwodniczą, egoistyczną i nieokiełznaną naturę zaczyna się niedługo po ceremonii ślubnej. Jeśli młodzieniec dokona mądrego wyboru, zdobędzie towarzyszkę, która zawsze będzie z nim dzielić trudy życia i będzie go uszczęśliwiać miłością. Lecz jeśli żona jest kapryśna, zajęta sobą, wymagająca, podejrzliwa, zazdrosna, posądzająca męża o pobudki i uczucia, które cechują akurat jej własne przewrotne usposobienie, jeśli nie posiada rozsądku i nie potrafi rozpoznać jego miłości i ocenić jej, ale mówi o zaniedbywaniu i braku miłości, ponieważ on nie zaspokaja wszystkich jej pragnień, doprowadzi niechybnie do takiego stanu rzeczy, nad jakim ubolewa — spowoduje, że wszystkie wyimaginowane oskarżenia staną się rzeczywistością.ChD 66.3

Cechy żony i matki — Zamiast poświęcać się wyłącznie harówce domowej, niech żona i matka znajdzie czas na czytanie i zdobywanie wiedzy, aby była dobrą towarzyszką męża, mogła czujnie śledzić rozwój umysłowy dzieci. Niech mądrze wykorzystuje nadarzające się okazje kierowania swych ukochanych ku wyższym celom. Niech znajdzie czas, by uczynić drogiego Zbawcę swym codziennym towarzyszem i bliskim przyjacielem. Niech znajdzie czas na studiowanie Jego Słowa, czas, by wyjść z dziećmi na łono natury i poznawać Boga poprzez piękno Jego dzieł. Niech będzie pogodna i nie nużąca. Zamiast zużywać cały czas na niekończącą się pracę domową, niech urządzi po całodziennych zajęciach miły wieczór dla całej rodziny. W ten sposób niejeden mąż wybierze towarzystwo domowników zamiast klubu czy kawiarni, niejeden chłopiec ustrzeże się ulicy lub narożnego sklepu monopolowego, niejedna dziewczyna uchroni się przed lekkomyślnym towarzystwem. Wpływ rodziny stanie się dla rodziców i dzieci tym, czym być powinien za wolą Bożą — błogosławieństwem na całe życie.ChD 67.1

Życie małżeńskie to nie ciągłe słońce; ma ono swoje codzienne trudności. Żona nie powinna uważać się za lalkę, którą trzeba stroić, ale za niewiastę, która na swoich barkach może dźwigać rzeczywiste, nie urojone ciężary i będzie żyła rozumnie i rozsądnie pamiętając, że są inne jeszcze rzeczy, o których trzeba myśleć, a nie tylko o sobie. Prawdziwe życie ma swoje radości i smutki. Na każdą istotę przychodzą kłopoty. Szatan ustawicznie działa, by podważyć wiarę, zniszczyć odwagę i nadzieję.ChD 67.2

Rada dla nieszczęśliwego małżeństwa — Wasze życie małżeńskie podobne jest do pustyni — mało jest zielonych miejsc, na które można byłoby spojrzeć i mile wspominać. A nie musiało tak być.ChD 67.3

Miłość nie może istnieć bez objawiania się w czynach, podobnie jak ogień nie może palić się bez płomienia. Ty, bracie, uważałeś okazywanie żonie delikatności w uprzejmych słowach, szukanie sposobności do okazania jej miłości i szacunku za poniżenie twej godności. Jesteś zmienny w swych uczuciach i ulegasz bardzo wpływowi okoliczności. Zostawiaj za sobą wszystkie kłopoty, troski, utrapienia, gdy kończysz pracę zawodową. Przychodź do rodziny z wesołym obliczem, troskliwy i delikatny, pełen miłości. To będzie lepsze niż wydawanie pieniędzy na lekarzy i lekarstwa dla żony, będzie zdrowiem dla jej ciała i duszy. Wasze pożycie jest bardzo nieszczęśliwe. Oboje przyczyniliście się do tego. Bóg nie znajduje przyjemności w waszej nędzy duchowej. Sprowadziliście ją na siebie przez brak panowania nad sobą.ChD 67.4

Dawałeś się ponieść niewłaściwemu uczuciu. Uważałeś, bracie C., że się poniżysz, gdy okażesz żonie miłość i uprzejmość. Zdawało ci się, że wszelkie delikatne słowa są dowodem miękkości i słabości charakteru, że są niepotrzebne. Zamiast nich przyszły słowa gniewliwe, słowa kłótni i nagany.ChD 68.1

Brak ci spokojnego ducha. Rozmyślasz o swoich kłopotach, urojone braki i wyimaginowane ubóstwo zaglądają ci w oczy; jesteś zmartwiony, strapiony i ponury, twój umysł jest podniecony, a duch przygnębiony. Nie masz w sercu miłości Boga, ani wdzięczności za wszystkie błogosławieństwa, jakimi obdarzył cię twój łaskawy Ojciec niebieski. Widzisz tylko złe strony życia. Złe przeczucia otaczają cię jak ciężkie chmury gęstej ciemności. Szatan cieszy się, ponieważ spadnie na ciebie nieszczęście, a mogło być inaczej, mogłeś zażywać pokoju i radości.ChD 68.2

Nagroda za wzajemną miłość i wyrozumiałość — Bez wzajemnej wyrozumiałości i miłości żadna siła ludzka nie jest w stanie utrzymać ciebie i twego męża w chrześcijańskiej jedności. Wasza przyjaźń w związku małżeńskim musi być trwała i delikatna, święta i wzniosła, tchnąca duchową mocą, abyście byli dla siebie wszystkim tym, czego Słowo Boże od was wymaga. Gdy osiągniecie stan, jaki Pan pragnie, byście osiągnęli, wtedy już tu na ziemi znajdziecie niebo.ChD 68.3

Pamiętajcie, bracie i siostro, że Bóg jest miłością i że za Jego łaską potraficie się wzajemnie uszczęśliwić, jak to obiecaliście w swoim małżeńskim ślubowaniu.ChD 68.4

Wierzący mogą osiągnąć boski ideał, jeśli wezmą Chrystusa do pomocy. Czego nie może dokonać ludzka mądrość, tego dokona Jego łaska dla tych, którzy w pełni Mu zaufają. Jego opatrzność może połączyć serca związkiem niebiańskiego pochodzenia. Miłość nie będzie wówczas wymianą łagodnych i pochlebnych słów. Niebiański warsztat produkuje tkaninę delikatną, lecz silniejszą niż można utkać na warsztatach ziemskich. Nie będzie to tkanina licha, lecz solidna i wytrzymała zarówno w szczęściu jak w próbie i doświadczeniach. Serce połączy się z sercem złotymi więzami trwałej miłości.ChD 68.5