Wypoczynek, który dostarcza trwałego zadowolenia

Ćwiczenie rozwijające ciało, umysł i charakter — Ćwiczenie w formie gry nie przynosi najwyższych korzyści. Owszem, odnosi się pewien zysk z przebywania na świeżym powietrzu i z ćwiczenia mięśni. Zużyjecie jednak tę samą ilość energii na niesienie pomocy, a korzyść okaże się większa i doznacie uczucia zadowolenia, takiemu ćwiczeniu towarzyszy poczucie spełnionego obowiązku, a sumienie potwierdzi, że został dobrze spełniony.ChD 317.2

W dzieciach i młodzieży należy budzić ambicję ćwiczenia w czynieniu czegoś, co byłoby dobrodziejstwem dla nich i pomocą dla innych. Ćwiczenie, które rozwija umysł i charakter, które przyucza ręce do pracy i ćwiczy młodzież w znoszeniu ciężarów życia, dostarcza fizycznej siły i ożywia wszystkie zdolności. Cnotliwa pilność, pielęgnowanie nawyków czynienia dobra niesie z sobą wielką nagrodę.ChD 317.3

Żadna rozrywka, pożyteczna tylko dla jednostki, nie przyniesie tak wielkiego błogosławieństwa dzieciom i młodzieży, jak ta, w której pomaga się innym. Młodzież z natury entuzjastyczna i wrażliwa, szybko reaguje na wszelkie sugestie.ChD 317.4

Jezus był wzorowym młodzieńcem — Życie Jezusa wypełniała praca i obowiązki zgodne z rozwojem Jego siły. Wykonując przydzieloną sobie pracę nie miał czasu oddawać się podniecającym i nieużytecznym zabawom. Nie brał udziału w tym, co mogłoby zatruć moralność i osłabić siły fizyczne, ale wykonywał pożyteczną pracę znosząc codzienne trudy.ChD 317.5

Będąc posłusznym i pożytecznym w domu Chrystus był w swym ziemskim życiu wzorem dla całego rodzaju ludzkiego. Nauczył się zawodu ciesielskiego pracując w małym warsztacie w Nazarecie...ChD 318.1

Biblia mówi o Jezusie: “A dziecię rosło i nabierało sił, było pełne mądrości, i łaska Boża była nad Nim”. Pracą w dzieciństwie i młodości rozwijał umysł i ciało; nie używał w sposób niewłaściwy swych sił fizycznych, lecz utrzymywał je w zdrowiu, aby mógł jak najlepiej wykonać każdą pracę. Nie chciał być niezręcznym w używaniu narzędzi, był doskonałym pracownikiem tak, jak posiadał doskonały charakter. Chrystus nadał pracy godność zarówno słowem, jak przykładem.ChD 318.2

Odświeżenie przez urozmaiconą pracę — Młodzi ludzie powinni pamiętać, że są odpowiedzialni za przywileje, jakie posiadają, odpowiedzialni za wykorzystanie czasu i za właściwe używanie swoich zdolności. Może zapytają: czy nie wolno nam się zabawić i korzystać z rozrywek? Czy musimy wciąż pracować, bez żadnego wytchnienia?ChD 318.3

Jeśli siły są nadmiernie obciążone pracą fizyczną, zmiana pracy na pewien czas jest bardzo potrzebna, aby potem móc pracować z większym pożytkiem. Lecz zupełne zaprzestanie pracy nie jest konieczne, aby mieć zawsze wystarczający zasób sił fizycznych. Gdy zmęczy nas jeden rodzaj pracy, nie musimy tracić drogocennego czasu. Możemy robić coś innego, co nie wyczerpuje, np. pomóc rodzicom lub rodzeństwu. Przejmując część ich pracy można doznać radości, jaka wypływa z udzielania pomocy, można osiągnąć prawdziwe zadowolenie; czas nie będzie zmarnowany na niemądre żarty lub samolubne dogadzanie sobie. Mamy zawsze z pożytkiem wykorzystywać czas, a doznamy odświeżenia przez urozmaicenie pracą, a przy tym wykorzystamy każdą chwilę na czynienie dobra.ChD 318.4

Niektórzy twierdzą, że dla zachowania zdrowia fizycznego konieczne jest oddawanie się samolubnym rozrywkom. Prawdą jest, że dla właściwego rozwoju ciała potrzebna jest zmiana, gdyż odświeża i wzmacnia umysł i ciało; lecz tego nie osiąga się przez oddawanie się niewłaściwym rozrywkom kosztem codziennych obowiązków, których spełnienia wymaga się od młodzieży.ChD 318.5

Działalność dobroczynna jest idealną rekreacją — Pełno jest potrzebnych i pożytecznych rzeczy do zrobienia na naszym świecie, które sprawiają, że wyszukiwanie rozrywek staje się zbędne. Mózg, kości i mięśnie staną się silne, jeżeli będziemy ich używali w pożytecznym celu; prawidłowo myśląc znajdziemy sposób rozwijania umysłu i wzmacniania sił fizycznych, aby otrzymane od Boga talenty, praktycznie używane, służyły uwielbieniu Go.ChD 319.1

Obowiązkiem jest starać się czynić dobro używając mięśni i mózgu, jakie Bóg dał młodzieży, aby była pomocą dla bliźnich ułatwiając im pracę, łagodząc smutek, ciesząc zniechęconych i zrozpaczonych, odwracając umysły uczniów od żartów i figlów, które często pozbawiają godności i wiodą do hańby i wstydu. Pan chce, aby umysł był wzniosły, szukający wyższych i szlachetniejszych celów.ChD 319.2

Rozwijając w ten sposób umysł i mięśnie można znaleźć drogi i sposoby lepszego wykonywania pracy misyjnej, co uczyni każdego współpracownikiem Boga, przysposabia go do osiągania wzniosłych celów w teraźniejszym życiu i do pożytecznej pracy, co jest podstawą wychowania.ChD 319.3

Czyż nie takiej pracy powinna szukać młodzież — pracy w szeregach pomocników Chrystusa? Macie w tej pracy Jego pomoc. Horyzonty uczniów rozszerzą się, będą sięgać daleko, a użyteczność już w młodzieńczym wieku będzie ustawicznie wzrastać. Rąk danych nam przez Boga należy używać do czynienia dobra, które nosiłoby pieczęć nieba, abyście w końcu usłyszeli: “Dobrze, sługo dobry i wierny”.ChD 319.4

Rady dla chorych — Otrzymałam pouczenie, że należy zachęcać chorych do opuszczania swoich pomieszczeń — jeśli to jest tylko możliwe — i udawania się na świeże powietrze, aby spędzali czas na pielęgnowaniu kwiatów lub na jakiejkolwiek lekkiej, przyjemnej pracy. Umysły przestaną zajmować się sobą, a zajmą się czymś bardziej uzdrawiającym. Ćwiczenia na wolnym powietrzu należy traktować jako dobroczynną, życiodajną konieczność.ChD 319.5

Czujemy się radośni słuchając śpiewu ptaków, sycąc oczy widokiem kwitnących pól i sadów. Powinniśmy interesować się wspaniałymi rzeczami, jakie Bóg tak obficie dla nas przygotował. Zastanawiając się nad licznymi dowodami Jego miłości i troskliwości, możemy zapomnieć o naszych słabościach, stać się radosnymi i śpiewać w sercu Panu.ChD 320.1

Przez wiele lat pokazywano mi od czasu do czasu, iż chorych należy uczyć, że dla odzyskania zdrowia nie należy zaniechać wszelkiej fizycznej pracy. Ponieważ tak postępując usypiamy wolę, krew leniwiej krąży w organiźmie i coraz bardziej zanieczyszcza się. Gdy pacjent wyobraża sobie, że jego stan jest gorszy, niż w ma to rzeczywiście miejsce, bezczynność spowoduje najbardziej szkodliwe skutki. Dobrze uregulowana praca da choremu świadomość, że nie jest jeszcze bezużyteczny na świecie, że choć trochę się na coś przydaje, da mu zadowolenie i chęć do życia, doda siły, jakiej rozrywki nigdy nie dadzą.ChD 320.2

Sposób znajdowania prawdziwych przyjemności — Bóg postarał się o to, aby każdy, zarówno bogaty jak biedny, znajdował przyjemność w pielęgnowaniu czystych myśli i niesamolubnej działalności, aby znajdował radość, która przychodzi przez wypowiadanie słów współczucia i czynienie dobra. Od tych, co wykonują taką służbę, promieniuje światło Chrystusowe oświecające ludzi znajdujących się w cieniu smutku.ChD 320.3