Prawdziwa miłość czy zaślepienie

Miłość jest cennym darem Jezusa Chrystusa — Miłość jest cennym darem, jaki otrzymujemy od Jezusa. Czysta i święta nie jest wyłącznie uczuciem, lecz zasadą. Ci, których pobudza prawdziwa miłość, nie są nierozsądni ani ślepi.ChD 29.1

Mało jest rzeczywistej, prawdziwej, pełnej poświęcenia, czystej miłości. Ten cenny przymiot jest bardzo rzadki. Namiętność nazywa się miłością.ChD 29.2

Prawdziwa miłość — to wzniosła i święta zasada zupełnie innego charakteru od tej miłości, która budzi się z impulsu i zanika, gdy bywa srogo doświadczana.ChD 29.3

Miłość jest niebiańską rośliną — należy ją żywić i dbać o nią. Gorące serca, prawdziwe i miłe słowa będą cechować szczęśliwą rodzinę i będą wywierać wzniosły wpływ na otoczenie.ChD 29.4

Miłość — przeciwieństwo namiętności — Miłość nie jest nierozsądna, nie jest ślepa. Jest czysta i święta, namiętność zaś jest czymś zupełnie innym. Czysta miłość będzie uwzględniała Boga we wszystkich planach i będzie w całkowitej zgodzie z Duchem Bożym, natomiast namiętność jest porywcza, uparta, nierozsądna, nie uznająca żadnych ograniczeń, a z przedmiotu swego wyboru czyni bożka. W całym zachowaniu człowieka posiadającego prawdziwą miłość będzie widoczna łaska Boża. Skromność, prostota, szczerość, moralność i bogobojność będą cechować każdy krok prowadzący do zawarcia małżeństwa. Znajdujących się pod taką kontrolą nie pochłonie jedyna myśl — obecność wybranej osoby — ze szkodą dla modlitwy i nabożeństwa. Ich zapał do prawdy nie ostygnie, co spowodowałoby zaniedbanie możliwości i przywilejów, jakich im Bóg łaskawie udzielił.ChD 29.5

Miłość nie mająca innych podstaw prócz zmysłowego zadowolenia będzie ślepa, porywcza i niekontrolowana. Honor, prawdę i wszelką szlachetną i wzniosłą siłę umysłu oddaje się w niewolę namiętności. Mężczyzna zniewolony zmysłowością jest często głuchy na głos rozsądku i sumienia; nic nie pomoże, by zrozumiał głupotę swego postępowania.ChD 29.6

Prawdziwa miłość nie jest jakąś silną, płomienną i popędliwą namiętnością, wprost przeciwnie, jest spokojna i głęboka w swej naturze, nie kieruje się powierzchownością — pociąga ją człowiek wewnętrzny. Jest mądra i roztropna, jej poświęcenie się jest rzeczywiste i trwałe.ChD 30.1

Miłość wyniesiona ponad namiętność i impuls, staje się uduchowiona, przejawia się w słowach i czynach. Chrześcijanin musi posiadać subtelne uczucie, czułość i miłość, w których nie ma zniecierpliwienia ani skłonności do gniewu szorstkie, surowe obejście musi być zmienione przez łaskę Chrystusową.ChD 30.2

Sentymentalizmu należy unikać jak trądu — Urojeń zmysłowego sentymentalizmu należy wystrzegać się jak trądu. Wielu młodzieńców i panien w obecnym wieku pozbawionych jest wartościowego charakteru, potrzebna jest więc duża ostrożność. Ci, co zachowali czystość charakteru, choćby im i brakowało innych godnych pożądania cech, przedstawiają prawdziwą wartość moralną.ChD 30.3

Są osoby, z pozoru bogobojne, które w swoich poczynaniach nie radzą się Boga, ani sumienia. Są próżni i lekkomyślni; ich rozmowy są na niskim poziomie moralnym; myśląc o narzeczeństwie i małżeństwie nie biorą pod uwagę wyższych i szlachetnych celów.ChD 30.4

Młodzież jest owładnięta chorobliwą manią zalotów i ożenku. Panuje kochliwy sentymentalizm. Trzeba wielkiej czujności i taktu, by uchronić młodzież przed złymi wpływami.ChD 30.5

Córek nie uczy się panowania nad sobą, rozpieszcza się je i podsyca ich pychę. Pozwala się im chodzić własnymi drogami, one zaś stają się samowolne, i wreszcie nie wiecie co począć i jak postąpić, aby uchronić je od zguby. Często zyskują złą reputację w oczach niewiernych przez swą zuchwałość, brak opanowania i kobiecej skromności. Chłopcom też daje się zbyt dużo wolności. Zaledwie przekroczyli dziesiąty rok życia, a już kręcą się koło dziewcząt w swoim wieku, odprowadzają je do domu i wyznają im swą miłość. Rodzice są tak pobłażliwi i zaślepieni, że nie widzą w tym nic złego i nie hamują zbyt wczesnych zalotów.ChD 30.6

Rada dla kochliwej dziewczyny — Popełniłaś błąd, tak bardzo rozpowszechniony w obecnym wieku, szczególnie wśród kobiet. Zanadto lgniesz do odmiennej płci. Lubisz przebywać w męskim towarzystwie; twoje zainteresowanie chłopcami łudzi ich nadzieją, zachęcasz do poufałości lub zezwalasz na nią, co nie zgadza się z napomnieniem apostoła, by “wstrzymywać się od wszelkiego podobieństwa zła”.ChD 30.7

Odwróć uwagę od romantycznych historii. Mieszasz z religią romantyczny, kochliwy sentymentalizm, który nie podnosi, lecz poniża. To nie tylko ty jesteś tym zarażona; twój przykład i wpływ szkodzi drugim. Wyśnione i pełne romantyzmu zamki na lodzie uczyniły cię nieużyteczną. Żyłaś w urojonym świecie; byłaś wyimaginowaną męczennicą i chrześcijanką na niby.ChD 31.1

Dużo zbędnego sentymentalizmu miesza się w naszych czasach z religijnymi przeżyciami młodzieży. Moja siostro, Bóg wymaga, abyś się zmieniła. Wznieś wyżej swoje uczucia, proszę cię. Poświęć umysłowe i fizyczne siły służbie Zbawiciela. Uświęć myśli, aby wszystkie twoje czyny były dokonywane w Bogu.ChD 31.2

Ostrzeżenie dla pewnego studenta — Jesteś obecnie w okresie studiów; niech twój umysł zajmuje się rzeczami duchowymi. Trzymaj się z dala od wszelkiego sentymentalizmu. Sam sobie udzielaj trzeźwych pouczeń i ćwicz się w panowaniu nad sobą. Jesteś w okresie kształtowania się charakteru; niech nic nie wydaje ci się błahe i mało ważne, co ma wpływ na twoje najważniejsze zadanie — należyte przygotowanie się do dzieła Bożego, do którego cię On powołał.ChD 31.3

Skutki nierozsądnych małżeństw — Na każdym kroku spotykają nas niezliczone trudności — nieprawość młodych i starych. Nieodpowiednie małżeństwo nie może sprowadzić nic innego prócz waśni, sporów, oziębłości i zdrady małżeńskiej, niechęci do poskramiania swawolnych i nadmiernych żądz, braku zainteresowania dla spraw wiecznej wagi.ChD 31.4

Wielu takich, którzy uważają siebie za chrześcijan nie uznaje świętości wyroków Bożych. Swym nieskrępowanym, swobodnym zachowaniem okazują, że preferują więcej swobody w zachowaniu. Nie wkładają żadnego wysiłku w ograniczanie swych egoistycznych poczynań.ChD 31.5

Strzeżcie uczuć — Myśli można strzec i kontrolować własnym zdecydowanym wysiłkiem. Pielęgnujcie myśli dobre, a będziecie spełniać dobre uczynki. Macie strzec swych uczuć, nie pozwalając im zajmować się nieodpowiednimi sprawami. Jezu wykupił was własnym życiem, należycie do Niego, dlatego powinniście radzić się Go we wszystkim, jak zużytkować siły umysłu i uczucia serca.ChD 32.1