Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Chrześcijański dom - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Rozdział 9 — Ojciec — głowa domu

    Stanowisko i odpowiedzialność ojca

    Właściwe określenie małżonka — Dom rodzinny jest instytucją Bożą. Bóg postanowił, aby rodzina — ojciec, matka, dzieci, stanowiła w tym świecie silną ostoję.ChD 129.1

    Praca nad uszczęśliwieniem rodziny nie spoczywa tylko na matce. Ojciec ma również ważną część do wykonania. Ojciec jest jakby stalową wstęgą, która swą silną, szczerą i oddaną miłością wiąże najsilniejszymi więzami w jedną całość skarb domu — członków rodziny — matkę i dzieci.ChD 129.2

    Głowa rodziny — Ojciec jest głową rodziny. Żona oczekuje od niego miłości i zrozumienia, pomocy w wychowaniu dzieci, i to jest słuszne. Dzieci są zarówno jego jak i jej, i jemu również zależy na ich dobru. Dzieci spoglądają na ojca jako na żywiciela i przewodnika. Dlatego powinien on mieć należyte pojęcie o życiu, towarzystwie i wpływach jakie powinny otaczać rodzinę; a nade wszystko powinna nim rządzić miłość i bojaźń Boża oraz Słowo Jego, aby kierował stopy dzieci na właściwą drogę.ChD 129.3

    Ojciec powinien wykonać dla szczęścia rodziny to, co do niego należy. Jakiekolwiek by były jego troski i kłopoty zawodowe, nie powinny one zasłonić rodziny; powinien wchodzić do domu z uśmiechem i uprzejmymi słowami.ChD 129.4

    Ustawodawca i kapłan — Ojciec winien być ostoją rodziny. Jest ustawodawcą, który swoją mężną postawą reprezentuje poważne cnoty: energię, prawość, uczciwość, cierpliwość, odwagę, pilność i praktyczną użyteczność. Ojciec jest w pewnym sensie kapłanem rodziny, który na ołtarzu Bożym, składa poranne i wieczorne ofiary. Żonę i dzieci należy zachęcać, by przyłączyły się do tej ofiary i brały udział w śpiewaniu pieśni pochwalnej. Rano i wieczorem ojciec, jako kapłan rodziny, powinien wyznawać Bogu grzechy, jakie popełnił sam i jego dzieci w ciągu dnia. Należy wyznać te grzechy, których jest świadomy, jak również te, które są skryte, które widziało tylko oko Boże. Taka zasada postępowania, gorliwie wykonywana przez ojca, gdy jest obecny, a przez matkę, gdy ojca nie ma, przyniesie błogosławieństwo rodzinie.ChD 129.5

    Ojciec reprezentuje w swej rodzinie ustawodawcę Bożego, jest współpracownikiem Bożym, wykonuje łaskawe zamiary Boże i wpaja swym dzieciom prawe zasady, które pomogą im uformować czysty i szlachetny charakter, gdyż sam posiada w sercu to, co pomoże jego dzieciom okazać posłuszeństwo nie tylko ziemskim rodzicom, ale także Ojcu Niebieskiemu.ChD 130.1

    Ojciec nie powinien zdradzać swego świętego powiernictwa, nie powinien pod żadnym względem narażać swego autorytetu rodzicielskiego.ChD 130.2

    Chodźcie z Bogiem — Ojciec swą żywą wiarą łączy swe dzieci ze stolicą Bożą. Nieufny we własne siły zwiąże swoją bezsilność z Jezusem i uchwyci się mocy Najwyższego. Bracia, módlcie się w domu, w rodzinie, rano i wieczór, módlcie się gorliwie i w samotności. Również gdy wykonujecie codzienną pracę, wznoście duszę w modlitwie do Boga. W ten sposób Enoch chodził z Bogiem. Cicha, żarliwa modlitwa duszy będzie wstępować jak święte kadzidło do tronu łaski i będzie przyjęta u Boga tak jak gdyby była ofiarowana w świątyni. Dla wszystkich, którzy Go tak szukają staje się Chrystus natychmiastową pomocą w potrzebie i tacy będą silni w dniu próby.ChD 130.3

    Dojrzałość w życiu — Ojciec nie powinien być jak dziecko, które działa impulsywnie. Jest związany ze swoją rodziną świętymi więzami.ChD 130.4

    Wpływ ojca na rodzinę będzie zależał od jego znajomości prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego Bóg posłał. “Gdy byłem dziecięciem — mówi Paweł — mówiłem jak dziecię, lecz gdy zmężniałem, odrzuciłem dziecinne rzeczy”. Ojciec ma stać na czele rodziny nie jak niedojrzały, niezdyscyplinowany chłopiec, ale jako mężczyzna z charakterem, panujący nad sobą, który otrzymał wychowanie według zasad moralnych. Postępowanie w życiu domowym reguluje według Słowa Bożego. Wtedy będzie jako mąż doskonały w Chrystusie Jezusie.ChD 130.5

    Poddanie woli Bogu — Mężczyźnie, który jest małżonkiem i ojcem, powiedziałabym: upewnij się, czy twą duszę otacza czysta i święta atmosfera. Musisz uczyć się codziennie od Chrystusa. Nigdy, przenigdy nie wolno ci okazywać przemocy w domu. Mąż, który to czyni, działa wespół z mocami szatańskimi. Poddaj swą wolę Bożej woli. Czyń wszystko, co w twej mocy, aby uprzyjemnić życie swojej żonie i uszczęśliwić ją. Weź Słowo Boże za doradcę. Żyj w domu według nauk Słowa Bożego. Wtedy będziesz według nich postępował w zborze i zabierzesz je z sobą do miejsca pracy. Zasady niebios będą uszlachetniać wszystkie twoje przedsięwzięcia. Aniołowie Boży będą współpracować z tobą, pomagając ci objawiać światu Chrystusa.ChD 131.1

    Modlitwa porywczego męża — Nie pozwól, by utrapienia, z jakimi spotykasz się w pracy, zaciemniły twoje życie domowe. Jeśli spotkasz się z drobnymi sprawami, które nie układają się według twoich myśli, a ty wtedy nie potrafisz okazać cierpliwości, wyrozumiałości, uprzejmości i miłości, świadczysz tym, że nie wybrałeś na towarzysza Tego, który cię tak umiłował, że oddał życie Swoje za ciebie, abyś ty mógł być z Nim jedno.ChD 131.2

    W życiu codziennym spotykasz się z niespodziankami, rozczarowaniami i pokusami. Jaką radę daje Słowo Boże? “Dajcie odpór diabłu” polegając mocno na Bogu, “a ucieknie od was”. “Przybliżcie się do Boga, a przybliży się do was”. “Niech uchwyci się siły mojej, aby uczynił pokój ze mną; uczyni pokój ze mną”. Zawsze i na każdym miejscu spoglądając na Jezusa ślij cichą modlitwę ze szczerego serca, abyś wiedział, jak masz wykonać Jego wolę. Wtedy, chociaż nieprzyjaciel jak powódź napadnie, Duch Pański podniesie sztandar przeciwko nieprzyjacielowi. Gdy zamierzasz się poddać, tracisz cierpliwość i panowanie nad sobą, stajesz się twardym i odrażającym, obmówcą i oskarżycielem — wtedy jest czas, abyś skierował do nieba modlitwę: “Pomóż mi, Boże, oprzeć się pokusie, wyrwij z mego serca wszelką gorycz, gniew i obmowę. Daj mi Twoją łagodność i uprzejmość, Twoją cierpliwość i miłość. Nie daj mi znieważać Odkupiciela, opacznie tłumaczyć słowa i pobudki mej żony i mych dzieci, mych braci i sióstr w wierze. Pomóż mi zająć właściwe miejsce w rodzinie i objawiać charakter Chrystusowy”.ChD 131.3

    Używaj autorytetu z pokorą — Nie jest to wcale dowód męskości, jeśli małżonek ustawicznie podkreśla swe stanowisko głowy rodziny. Cytowanie tekstów Pisma dla podtrzymania swoich roszczeń do autorytetu nie przysparza mu większego respektu. Nie uczyni go bardziej męskim to, że będzie wymagał od swej żony, matki swych dzieci, by postępowała według jego planów, jak gdyby był nieomylny. Pan ustanowił męża głową żony, aby był jej opiekunem. Jest ojcem rodziny, łączy członków rodziny, podobnie jak Chrystus jest głową Kościoła i Zbawicielem mistycznego ciała. Niech każdy małżonek, który twierdzi, że miłuje Boga, dokładnie studiuje, czego wymaga Bóg od niego na jego stanowisku. Chrystus używał swego autorytetu mądrze, ze wszelką uprzejmością i szlachetnością. Tak niech też i małżonek sprawuje swoją władzę naśladując Chrystusa — Głowę Kościoła.ChD 132.1

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents