Kiedy rada jest potrzebna

Radźcie się Biblii — Małżeństwo, ustanowione przez Boga, jest świętym obrzędem i nigdy nie powinno być zawierane z samolubnych pobudek. Ci, co noszą się z zamiarem wstąpienia w związek małżeński, powinni poważnie i z modlitwą zastanawiać się nad jego ważnością i szukać rady u Boga, ażeby mogli upewnić się, czy postępują zgodnie z wolą Boga. Należy starannie rozpatrzyć pouczenia dane w tej kwestii. Niebo spogląda z radością na małżeństwo zawierane ze szczerym pragnieniem dostosowania się do wskazówek danych w Piśmie Świętym.ChD 42.4

Jeśli istnieje jakieś zagadnienie, nad którym należałoby się zastanowić w sposób łagodny i rozsądny, bez emocji, to jest nim sprawa małżeństwa. Jeśli potrzebna jest kiedykolwiek Biblia jako doradca, to właśnie przed dokonaniem kroku, który wiąże dwie osoby na całe życie. Lecz na ogół panuje pojęcie, że w tych sprawach należy kierować się uczuciami i w bardzo wielu przypadkach uczucie dominuje i prowadzi do pewnej zagłady. Tu właśnie młodzież wykazuje mniej inteligencji niż w innch sprawach; tu właśnie unika wszelkiej dyskusji. Kwestia małżeństwa roztacza nad młodymi jakąś czarującą moc. Nie poddają się Bogu, postępują skrycie. Ich zmysły są jakby skute łańcuchami, jak gdyby się bali, by ktoś nie pokrzyżował ich planów.ChD 42.5

Wielu zawija do niebezpiecznego portu. Potrzebują pilota, lecz szydzą z przyjęcia niezbędnej pomocy, myślą, że potrafią prowadzić swoją łódź, i nie dostrzegają, że ona za chwilę uderzy o podwodną skałę, która może spowodować rozbicie ich wiary i szczęścia. Jeśli nie będą pilnie studiować Słowa Bożego, popełnią poważne błędy, które zmącą ich szczęście i szczęście ich bliskich zarówno dla życia teraźniejszego, jak i przyszłego.ChD 43.1

Modlitwa konieczna do powzięcia słusznej decyzji — Jeśli wierzący mają zwyczaj modlić się dwa razy dziennie, to gdy rozmyślają nad małżeństwem, powinni modlić się cztery razy dziennie, a zwłaszcza gdy stoją tuż przed dokonaniem tego kroku. Małżeństwo jest czymś, co ma wpływ na życie zarówno w tym jak w przyszłym świecie.ChD 43.2

Zarówno większość małżeństw naszego wieku, jak i sposób, w jaki się je zawiera, stanowi jeden ze znaków ostatnich czasów. Ludzie tak obstają przy swoim i tak są uparci, że wyłączają Boga z tej sprawy. Religię odkłada się na bok, jak gdyby nie grała żadnej roli w tak uroczystej i poważnej sprawie.ChD 43.3

Gdy zaślepienie jest głuche na radę — Dwie osoby poznają się, są w sobie zakochane i zaślepione, nie widzą nic poza sobą, tracą zdolność rozumowania, nie przyjmują żadnej rady ani kontroli, upierają się przy swoim bez względu na następstwa. To zaślepienie, jakie ich opanowało, podobne jest do epidemi i zarazy, która musi dokonać swego i wydaje się, jak gdyby nie było siły, która by potrafiła je zatrzymać.ChD 43.4

Być może wśród bliskich znajdują się tacy, którzy dostrzegają niebezpieczeństwo, że jeśli młodzi zawrą to małżeństwo, unieszczęśliwi ich ono na całe życie. Lecz prośby i napomnienia są daremne. Być może przez tego rodzaju związek małżeński przydatność osoby, którą Bóg chciał błogosławić w Swej służbie, będzie ograniczona lub zniszczona; nie przyjmuje się ani tłumaczeń ani przekonań. Wszystko, cokolwiek powiedzieliby ludzie, okazuje się bezskuteczne, młodzi nie zmieniają postanowienia, do jakiego przywiodły ich własne pragnienia. Przestają interesować się zebraniami modlitewnymi i wszystkim, co dotyczy religii. Są całkowicie zaślepieni i zaniedbują obowiązki sumienia, jak gdyby to były sprawy mało znaczące.ChD 44.1

Młodzież potrzebuje mądrości ludzi starszych i doświadczonych — Jeśli tyle zła wynika z nieodpowiedniego małżeństwa, dlaczego młodzież nie chce być mądra? Dlaczego zdaje się jej, że nie potrzebuje rady osób starszych, doświadczonych? W prowadzeniu interesów mężczyźni i kobiety wykazują wiele ostrożności. Zanim przystąpią do jakiegoś przedsięwzięcia, przygotowują się poważnie. Poświęcają temu przedmiotowi czas, pieniądze i wiele dokładnych rozważań, ażeby nie doznać zawodu.ChD 44.2

O ile większej ostrożności potrzeba przy zawieraniu związku małżeńskiego — związku, który ma wpływ na przyszłe pokolenia i przyszłe życie. Zamiast z rozwagą, często przystępuje się do niego z żartem i lekkomyślnością, z podnietą i namiętnością, ślepotą i brakiem spokojnego zastanowienia. Jedynym wytłumaczeniem takiego postępowania może być to, że szatan lubi nędzę i ruinę w świecie i tka pajęczynę dla usidlenia dusz. Cieszy go, że nierozważne osoby tracą radość w tym świecie i ojczyznę w przyszłym.ChD 44.3

Należy cenić dojrzały sąd rodziców — Czy dzieci mają radzić się tylko własnych pragnień i skłonności, bez względu na radę i sąd rodziców? Niektórzy w ogóle nie przywiązują wagi do życzeń lub zaleceń rodziców ani nie zważają na ich dojrzały sąd. Samolubstwo zamknęło drzwi serca przed synowską miłością. Należy obudzić umysły młodzieży. Piąte przykazanie jest jedynym przykazaniem, któremu towarzyszy obietnica, lecz lekceważy się je i ignoruje na żądanie ukochanego. Lekceważenie miłości matki, nieszanowanie troskliwości ojca, są to grzechy notowane na koncie wielu młodych ludzi.ChD 44.4

Jednym z największych błędów w związku z tym przedmiotem jest to, że uważa się, iż nie należy mącić uczuć osób młodych i niedoświadczonych, że nie należy się wtrącać w ich sprawy sercowe. Jeżeli była kiedykolwiek sprawa, którą należałoby wszechstronnie naświetlić, to jest nią ta. Pomoc wypływająca z doświadczenia drugich osób oraz łagodne i staranne rozpatrzenie sprawy z punktu widzenia obu stron, są bardzo istotne. Jest to przedmiot, który większość ludzi traktuje zbyt lekko. Młodzi przyjaciele, wezwijcie do rady Boga i waszych bogobojnych rodziców. Módlcie się o dobro tej sprawy.ChD 45.1

Ufajcie pobożnym rodzicom — Jeśli macie szczęście posiadać bogobojnych rodziców, u nich szukajcie rady. Otwórzcie przed nimi serce, podzielcie się nadziejami i planami, przyjmijcie lekcję, jaką wam dają ich doświadczenia życiowe.ChD 45.2

Gdyby dzieci bardziej przyjaźniły się ze swymi rodzicami, gdyby im ufały i dzieliły z nimi swoje radości i smutki, zaoszczędziłyby sobie w przyszłości niejednego bólu serca. Jeśli nie wiedzą jaki kierunek wybrać, niech przedłożą sprawę tak, jak się na nią zapatrują, swoim rodzicom i poproszą o radę. Któż lepiej potrafi wskazać im niebezpieczeństwa, jak nie pobożni rodzice? Któż może lepiej zrozumieć dzieci, jak nie oni. Chrześcijańskie dzieci będą cenić wyżej nad wszelkie ziemskie błogosławieństwa miłość i aprobatę bogobojnych rodziców. Rodzice mogą współczuć dzieciom i modlić się z nimi i za nich, aby je Bóg ochraniał i prowadził. A ponad wszystko będą im wskazywać wypróbowanego Przyjaciela i Doradcę.ChD 45.3

Rodzice mają kierować uczuciami młodzieży — Ojcowie i matki powinni zdawać sobie sprawę z obowiązku kierowania uczuciami młodzieży, aby wybrała tych, którzy będą odpowiednimi towarzyszami. Powinni uważać za swój obowiązek kształtowanie własnym doświadczeniem i przykładem oraz przy pomocy łaski Bożej charakterów swych dzieci już od najwcześniejszych lat tak, aby czyste i szlachetne miały pociąg do tego, co dobre i prawdziwe. Podobieństwa przyciągają się.ChD 45.4

Już w zaraniu wszczepiajcie w duszę zamiłowanie do prawdy, czystości i dobroci, a młodzież będzie szukała towarzystwa tych, którzy posiadają podobne cechy.ChD 46.1

Przykład Izaaka — Rodzice nigdy nie powinni tracić z oczu odpowiedzialności za przyszłe szczęście swych dzieci. Jednomyślność Izaaka z ojcem była wynikiem ćwiczenia, które nauczyło Izaaka miłować posłuszeństwo.ChD 46.2

Bóg wysoko cenił Izaaka czyniąc go dziedzicem obietnic, które miały się stać błosławieństwem dla świata, a jednak Izaak gdy miał 40 lat poddał się woli ojca, który powierzył swemu doświadczonemu i bogobojnemu słudze wybór żony dla syna. Następstwem tego małżeństwa, jak nam podaje Pismo, był piękny obraz rodzinnego szczęścia: “A Izaak wprowadził ją do namiotu Sary, matki swojej. I pojął Rebekę za żonę i pokochał ją. Tak pocieszył się Izaak po śmierci matki swojej”.ChD 46.3

Mądrzy rodzice będą rozważni — Spytacie: czy rodzice mają wybierać towarzysza życia bez uwzględnienia uczuć i myśli syna czy córki? Zapytam was inaczej: czy syn lub córka może wybierać sobie towarzysza życia nie korzystając najpierw z rady doświadczonych rodziców? Żywiąc właściwe uczucia względem swych dzieci rodzice pragną swoje szczęście widzieć w ich trwałym szczęściu. Wobec powyższego, czy dziecko powinno, bez względu na radę i prośbę rodziców, uparcie trwać przy własnym rozumowaniu i wyborze? Odpowiadam stanowczo: nie, nawet gdyby nigdy nie miało wstąpić w związek małżeński. Piąte przykazanie zabrania takiego postępowania. “Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój da tobie.” Oto przykazanie z obietnicą, którą Pan na pewno spełni, jeśli dzieci będą posłuszne. Mądrzy rodzice nigdy nie wybiorą towarzystwa swym dzieciom wbrew ich życzeniu.ChD 46.4