Jednolity front

Podział odpowiedzialności — Ojciec i matka wspomagani wspólną modlitwą, powinni poczuwać się do poważnej odpowiedzialności za prowadzenie dzieci właściwą drogą.ChD 194.1

Rodzice powinni działać jednomyślnie. Nie może być między nimi rozdźwięku, ale wielu rodziców działa bez porozumienia i dlatego dzieci cierpią przez niewłaściwe wychowanie... Czasem zdarza się, że jedno z rodziców, ojciec lub matka, jest zbyt pobłażliwe, a drugie zbyt surowe. Taka różnica źle oddziaływuje na formowanie się charakteru dzieci. Nie należy zbyt ostro postępować dla przeprowadzenia czegoś z dziećmi, ale również nie okazywać pobłażliwości. Matka nie powinna ukrywać przed ojcem wad dzieci, ani pozwalać, by robiły to, czego ojciec zakazał. Matka nie powinna zasiewać ani jednego ziarenka wątpliwości w umysły dzieci co do słuszności ojcowskich zarządzeń. Nie powinna swoim postępowaniem przeciwdziałać ojcu.ChD 194.2

Jeśli ojciec i matka są poróżnieni z sobą, jedno przeciwdziała drugiemu, wtedy rodzina ulega demoralizacji i ani ojciec, ani matka nie otrzymają szacunku i zaufania, jakie istnieją w dobrze zorganizowanej rodzinie... Dzieci szybko zauważą wszystko, co rzuca cień na zasady rządzące rodziną, a szczególnie na te, które ograniczają ich swobodę.ChD 194.3

Ojciec i matka powinni być jednomyślni w karceniu dzieci. Każde z rodziców powinno mieć swój udział w odpowiedzialności, zobowiązując się uroczystym przyrzeczeniem Bogu do takiego wychowania dzieci, które zapewni dzieciom zdrowie fizyczne i dobrze rozwinięty charakter.ChD 194.4

Jak można uczyć oszustwa — Niektóre zaślepione matki tolerują zło u dzieci, którego nie powinny znosić ani przez chwilę. Bywa, że złe postępki ukrywa się przed ojcem. Daje się coś lub zezwala na coś dając jednocześnie do zrozumienia, że ojciec nic o tym nie wie, gdyż inaczej zganiłby to.ChD 194.5

W ten sposób udziela się dzieciom skutecznej lekcji oszukiwania. Potem, gdy ojciec wykryje zło, matki tłumaczą się i nie mówią całej prawdy. Matka nie jest wtedy szczera i nie zastanawia się nad tym, że ojciec interesuje się dziećmi tak samo jak ona i nie należy ukrywać przed nim zła, które trzeba usunąć póki są małe. Tymczasem matka ukrywa pewne sprawy. Dzieci wiedzą o braku jedności u rodziców i to ma swoje następstwa. Wcześnie zaczynają oszukiwać, ukrywać, przedstawiać rzeczy w innym świetle, niż widzi je matka czy ojciec. Przesada staje się nałogiem, wierutne kłamstwo opowiada się z małym tylko wyrzutem sumienia, a potem doskonale — bez wyrzutu.ChD 195.1

Zło zaczęło się od tego, że matka ukrywała niektóre rzeczy przed ojcem na równi z nią zainteresowanym rozwojem charakteru dzieci. Należało swobodnie mówić ojcu wszystko. Matka jednak postępowała odwrotnie: ukrywała występki dzieci, zachęcała je do drobnych oszustw, kłamstw i nieuczciwości.ChD 195.2

Stałą zasadą chrześcijańskich rodziców powinno być jednomyślne postępowanie w wychowaniu dzieci. Niektórzy rodzice wykazują braki w tej dziedzinie, bark im tej jednomyślności. Błąd występuje czasem u ojca, lecz częściej u matki. Zaślepiona matka rozpieszcza dzieci i pobłaża im. Praca ojca zmusza go do częstego przebywania poza domem i odrywa od obcowania z dziećmi. Działa wtedy wpływ matki i jej przykład w dużym stopniu przyczynia się do kształtowania charakteru dzieci.ChD 195.3

Brak jednomyślności u rodziców dezorientuje dzieci — Dobra rodzina powinna być należycie zorganizowana. Ojciec i matka powinni wspólnie znać swoją odpowiedzialność i w pełnym zrozumieniu podejmować decyzję. Nie powinno być między nimi żadnej rozbieżności. Ojciec i matka nie powinni nigdy w obecności dzieci krytykować swoich planów i swego postępowania.ChD 195.4

Jeśli matka jest niedoświadczona w znajomości praw Boga, powinna przemyśleć rzecz od początku do końca zastanawiając się, czy jej postępowanie nie przysparza trudności ojcu, gdy ten działa dla zbawienia swoich dzieci. Czy chodzą drogą Pańską? To powinno być dla niej najważniejsze pytanie.ChD 195.5

Jeśli rodzice nie są zgodni między sobą, niech nie przebywają z dziećmi, dopóki nie osiągną porozumienia.ChD 196.1

Bardzo często rodzice nie są jednomyślni co do postępowania z dziećmi. Ojciec, który mniej przebywa z dziećmi i mało jest obeznany z osobliwościami ich usposobienia i temperamentu, jest ostry i surowy. Nie panuje nad sobą i karci je z pasją. Dziecko wie o tym i zamiast karę przyjąć, buntuje się. Matka raz toleruje niektóre wykroczenia, innym razem za te same srodze karze. Dzieci nigdy nie wiedzą, czego się spodziewać i próbują, jak dalece mogą, psocić bezkarnie. W ten sposób sieje się ziarno zła, które wschodzi i wydaje owoce.ChD 196.2

Jeśli rodzice zgodnie wymagają karności, dziecko będzie rozumieć, czego się od niego wymaga. Jeśli ojciec słowem lub spojrzeniem okazuje, że nie pochwala karności stosowanej przez matkę, jeśli uważa, że matka jest surowa i myśli, że powinien wynagrodzić srogość pieszczotą lub pozwoleniem na rzecz przez matkę zabronioną, rujnuje charakter dziecka. Ono wnet pozna, że wobec ojca może robić, co mu się podoba. Rodzice, którzy popełniają ten grzech względem dzieci, są odpowiedzialni za ruinę ich dusz.ChD 196.3

Aniołowie z zainteresowaniem spoglądają na każdą rodzinę, by wiedzieć jak rodzice, opiekunowie lub przyjaciele obchodzą się z dziećmi. Jakże dziwne rozprężenie widzą w rodzinach, w których ojciec i matka są poróżnieni. Ton głosu ojca i ton matki, ich spojrzenia, słowa, wszystko świadczy, że nie są jednomyślni w kierownaniu dziećmi. Ojciec czyni zarzuty matce i powoduje, że dzieci nie szanują matki. Matce zaś wydaje się, że musi okazywać dzieciom wielką tkliwość, dogadzać im i ulegać, gdyż uważa, że ojciec jest zbyt surowy i niecierpliwy, i ona musi przeciwdziałać wpływowi jego surowości.ChD 196.4

Potrzebna jest modlitwa i trzeźwa myśl — Uczucie nie może być trwałe nawet w rodzinie, jeżeli wola i usposobienie nie będą zgodne z wolą Bożą. Wszystkie zdolności i pasje należy uzgodnić z przymiotami Jezusa Chrystusa. Jeśli ojciec i matka połączą swoje sprawy w miłości i bojaźni Bożej, aby mieć autorytet w domu, zrozumieją potrzebę modlitwy i trzeźwej myśli. Szukającym Boga otworzą się oczy i zobaczą posłów niebiańskich przybyłych, aby ich strzec w odpowiedzi na modlitwę wiary. Pokonają słabość swoich charakterów i będą zdążać ku doskonałości.ChD 196.5

Serca związane wstęgą miłości — Ojcze i matko, połączcie swe serca najściślejszymi i najszczęśliwszymi więzami. Nie żyjcie oddzielnie, lecz połączcie się ściślej ze sobą; wtedy będziecie gotowi przywiązać serca dzieci do siebie wstęgą miłości.ChD 197.1

Siejcie ziarno dla doczesności i wieczności. Całe niebo śledzi wysiłki chrześcijańskich rodziców.ChD 197.2