Rozdział 10 — Matka — królowa domu rodzinnego

Stanowisko i odpowiedzialność matki

Równa mężowi — Niewiasta powinna zajmować stanowisko, jakie Bóg przeznaczył jej na początku, to znaczy powinna być równa mężowi. Świat potrzebuje matek, które są matkami nie tylko z imienia, lecz w pełnym tego słowa znaczeniu. Można śmiało powiedzieć, że obowiązki niewiasty są bardziej święte, niż obowiązki mężczyzny. Niech więc niewiasta uświadomi sobie świętość swego powołania i niech w bojaźni Bożej podejmie swoją życiową misję. Niech wychowuje dzieci na ludzi użytecznych w tym świecie i godnych lepszego — wiecznego życia.ChD 141.1

Żona i matka nie powinna marnować swoich sił, ale też nie powinna pozwalać, aby drzemały w niej bezczynnie i polegać jedynie na swym mężu. Jej indywidualność nie może utonąć w jego odpowiedzialności. Powinna czuć się równa swemu mężowi, stać u jego boku, ona na swoim posterunku powinności, a on na swoim. Jej praca w wychowaniu dzieci jest pod każdym względem tak samo godna zaszczytu, jak jakiekolwiek odpowiedzialne stanowisko, na które zostałby powołany mąż, choćby to było nawet stanowisko przywódcy narodu.ChD 141.2

Królowa domu rodzinnego — Król na tronie nie zajmuje wyższego stanowiska niż matka. Jest ona królową w swojej rodzinie. W jej mocy leży kształtowanie charakteru dzieci, przygotowanie ich do wyższego, nieśmiertelnego życia. Anioł nie mógłby prosić o wyższe posłannictwo, matka bowiem spełniając je wykonuje pracę dla Boga. Niech tylko uświadomi sobie wzniosły charakter swego zadania, a przybędzie jej odwagi. Niech pojmie wartość swego dzieła, niech przywdzieje zupełną zbroję Bożą, by mogła oprzeć się pokusie dostosowania się do świata. Działa dla doczesności i dla wieczności.ChD 141.3

Matka jest w domu królową, a dzieci są jej poddanymi. Ma domem rządzić mądrze, z godnością swego macierzyństwa. Jej wpływ musi być przeważający; jej słowo — prawem. Jeśli jest prawdziwą chrześcijanką, jest pod kontrolą Bożą, dzieci będą okazywać jej szacunek.ChD 142.1

Dzieci należy uczyć, żeby nie uważały matki za niewolnicę, która jest zobowiązana doglądać je, lecz żeby patrzyły na nią jak na władczynię, która ma prowadzić, kierować i uczyć je, nakaz za nakazem, przepis za przepisem.ChD 142.2

Porównanie wartości — Matka rzadko docenia swoją pracę, a często tak ją nisko ceni, że staje się ona dla niej beznadziejną harówką. Dzień po dniu, tydzień po tygodniu kręci się w tym kieracie, bez widoku na coś lepszego. Przy końcu dnia nie może nawet opowiedzieć o licznych drobnych rzeczach, jakich dokonała. W cieniu osiągnięć męża czuje, że nie dokonała niczego, co byłoby warto opowiedzieć.ChD 142.3

Ojciec często przybywa do domu zadowolony i dumnie wylicza, czego dokonał w ciągu dnia. Z jego słów wynika, że teraz matka powinna go obsłużyć, gdyż ona nie zrobiła nic wielkiego, jedynie troszczyła się o dzieci, ugotowała posiłki i sprzątnęła mieszkanie. Nie odgrywała ważnej roli, nie kupowała ani nie sprzedawała, nie jest rolnikiem uprawającym ziemię, ani mechanikiem, nie robiła więc nic takiego, czym mogłaby się zmęczyć. Mąż krytykuje ją, napomina i dyktuje, jak gdyby był panem stworzenia. To wszystko jest dla żony i matki tym bardziej przykre, że po całym dniu jest spracowana i zmęczona, a jednak nie może pokazać tego, co uczyniła, i to ją naprawdę zniechęca.ChD 142.4

Gdyby ojciec i matka zobaczyli swój całodzienny trud we właściwym świetle, tak jak widzi go Bóg i jak Jego wszechwidzące oko go ocenia, byliby zaskoczeni tym niebiańskim objawieniem. Ojciec zobaczyłby swoją pracę w o wiele skromniejszym świetle, a matka z nową chęcią i energią przystąpiłaby do wykonywania swej pracy mądrze, wytrwale i cierpliwie. Zobaczyłaby jej właściwe znaczenie. Podczas gdy ojciec zajmował się rzeczami, które muszą przeminąć i zginąć, matka pracowała nad rozwojem umysłów i charakterów, działając tym samym nie tylko dla doczesności, ale i dla wieczności.ChD 142.5

Bóg przeznaczył jej dzieło — O, gdyby każda matka mogła poznać, jak ważne są jej obowiązki, jak ważna odpowiedzialność i jak wielka będzie nagroda za wierne ich wykonanie.ChD 143.1

Matka, która chętnie wypełnia swoje obowiązki, wie, że jej życie jest cenne, gdyż Bóg zlecił jej ważne zadanie do wykonania. Gdy będzie pracować według Jego woli, jej umysł nie będzie karłowaciał, ani rozum słabnął.ChD 143.2

Bóg zlecił matce dzieło wychowania dzieci w nauce i napominaniu Pańskim. Powinna ustawicznie objawiać ich delikatnym umysłom miłość i bojaźń Bożą. Gdy je karci, musi dać im do zrozumienia, że Bóg je napomina, że Jemu nie podoba się fałsz, kłamstwo i czynienie zła. W ten sposób można tak połączyć umysły dzieci z Bogiem, żeby wszystko, co czynią i mówią było czynione ku Jego chwale. W późniejszych latach nie będą jak trzcina na wietrze chwiać się między przyjemnością a obowiązkiem.ChD 143.3

Prowadzić dzieci do Jezusa to jeszcze nie wszystko, czego wymaga się od matki. Dzieci należy wychowywać i kształcić na uczniów Chrystusowych, aby “synowie nasi byli jak rośliny dobrze wyrośnięte w młodości swojej, a córki nasze jak kolumny wyciosane zdobiące świątynię”. To dzieło kształtowania, uszlachetniania i ociosywania należy do matki. Charakter dziecka powinien rozwijać się. Matka musi na tablicach serca wyryć nauki na całą wieczność. Na pewno spotka się z niezadowoleniem Pana, jeśli zaniedba to święte dzieło, lub dopuści, aby mu coś stanęło na przeszkodzie... Chrześcijańska matka ma do wykonania dzieło zlecone przez Boga i nie zaniecha go, jeśli jest ściśle związana z Bogiem i napełniona Jego Duchem.ChD 143.4

Wielkie i szlachetne zlecenie — Każdej matce dane są okazje nieocenionej wartości i sprawy nieskończenie kosztowne. Skromny krąg obowiązków, na które matki patrzą jako na uciążliwe zadanie, powinny uważać za wielkie, święte dzieło. Przywilejem matki jest przynieść swoim wpływem błogosławieństwo światu, a czyniąc to, sprawi radość własnemu sercu. Może prostować ścieżki dzieci, prowadząc je przez światło i mrok do wspaniałych wyżyn. Tylko ta matka będzie potrafiła formować charakter dzieci na wzór Boży, która w swoim własnym życiu stara się postępować według nauk Chrystusa.ChD 143.5

Wśród wszystkich zajęć życiowych największym obowiązkiem matki jest dbać o dzieci. Lecz jakże często odkłada się ten obowiązek, aby oddać się samolubnej przyjemności! Rodzicom są powierzone doczesne i wieczne sprawy dzieci. Oni mają rządzić rodziną i kierować nią tak, aby przyniosła chwałę Bogu. Zakon Boży powinien być ich sztandarem, a wszystkim powinna rządzić miłość.ChD 144.1

Nie ma większego i świętszego dzieła — Jeśli żonaci mężczyźni idąc do pracy w dziele Bożym pozostawiają w domu żony, by troszczyły się o dzieci, żona i matka wykonuje takie samo wielkie dzieło, jak mąż i ojciec. Jedno z rodziców jest misjonarzem wśród ludzi, drugie jest misjonarzem w domu. Troski, obawy i brzemiona matki często przewyższają troski i brzemiona ojca. Jej dzieło jest uroczyste i poważne... Mąż w pracy misyjnej może doznawać zaszczytów od ludzi, podczas gdy pracująca w domu żona może nie otrzymać żadnego ziemskiego uznania za swą pracę. Lecz gdy pracuje jak może najlepiej dla swojej rodziny i stara się formować charaktery dzieci według wzoru Bożego, anioł zapisuje jej imię jako jednego z największych misjonarzy w świecie. Bóg nie ocenia wszystkiego tak, jak ocenia człowiek swym ograniczonym umysłem.ChD 144.2

Matka jest czynnikiem Bożym w przyprowadzeniu rodziny do Chrystusa. Matka winna objawiać religię Biblii, świadczyć o tym, jak wpływ Biblii kieruje nami w codziennych obowiązkach i radościach; ma pouczać dzieci, że mogą być zbawione jedynie łaską, przez wiarę, która jest darem Bożym. To ustawiczne przypominanie, kim jest Chrystus dla niej i dla nich, pouczanie o Jego miłości, dobroci i łasce, objawionej w wielkim planie zbawienia, wpłynie uświęcająco na serca dzieci.ChD 144.3

Wychowanie dzieci stanowi część Bożego planu objawienia mocy prawdziwego chrześcijaństwa. Na rodzicach spoczywa ważna odpowiedzialność za wychowanie dzieci tak, aby gdy wyjdą w świat, czynili dobrze, a nie źle tym, z którymi obcują.ChD 144.4

Współpraca z kaznodzieją — Kaznodzieja ma swój dział pracy, a matka swój. Matka ma przyprowadzić dzieci do Jezusa, aby je błogosławił. Ona też ma słowo Chrystusowe podawać dzieciom. Od niemowlęctwa ma je wdrażać do powściągliwości i samozaparcia, do czystości i porządku. Matka może wychować dzieci tak, że będą przychodzić słuchać słów Bożych z otwartymi sercami. Pan potrzebuje matek, które w każdym rodzaju pracy domowej będą używać talentów danym im przez Niego, by ich dzieci mogły stać się członkami rodziny niebiańskiej. Wierna praca dla dobra rodziny jest taką samą, a nawet większą służbą dla Pana, jak głoszenie Słowa. Ojcowie i matki powinni uważać się za takich wychowawców swych dzieci, jakimi są nauczyciele uczący w szkołach.ChD 145.1

Użyteczność chrześcijańskiej matki nie powinna ograniczyć się tylko do życia w domu. Powinna postarać się o to, żeby zbawczy wpływ, jaki wywiera w kółku rodzinnym, dał się odczuć z większą jeszcze mocą w sąsiedztwie i zborze Bożym. Dom nie jest więzieniem dla poświęconej żony i matki.ChD 145.2

Życiowa misja kobiety — Niech każda kobieta zrozumie świętość swego powołania i niech w mocy i bojaźni Bożej podejmie swą życiową misję. Niech wychowuje dzieci na pożytek w tym świecie i niech będą godne lepszego świata. Zwracamy się do chrześcijańskich matek, prosimy was, abyście rozumiały waszą odpowiedzialność jako matki i abyście żyły nie dla podobania się sobie, ale na chwałę Bogu. Chrystus nie żył na ziemi, by podobać się sobie, lecz uniżył się, przyjął postać sługi.ChD 145.3

Świat jest pełen złych wpływów. Moda i obyczaje wywierają wielki wpływ na młodzież. Jeśli matka zaniedba obowiązek pouczania, kierowania i karcenia, to jej dzieci w sposób naturalny przyjmą zło i odwrócą się od Boga. Niech każda matka udaje się często do Zbawiciela z modlitwą: “Ucz mnie, jak mam postępować z naszym dzieckiem i co mam dla niego uczynić?” Niech pamięta o naukach, jakie Bóg dał w Swoim Słowie, a dana jej będzie mądrość według potrzeby.ChD 145.4

Kształtować podobieństwo Boże — Bóg jest w niebie, a światło i chwała od Jego tronu spływają na wierną matkę, gdy stara się wychować dzieci tak, by przeciwstawiały się złym wpływom. Żadne inne dzieło nie może równać się jej dziełu. Ona nie maluje jak malarz pięknych form na płótnie, ani jak rzeźbiarz nie wykuwa kształtów w marmurze. Nie jest pisarzem ubierającym szlachetne myśli w słowa, ani muzykiem wyrażającym piękno uczuć w melodii. Ona z pomocą Pana rozwija w duszy ludzkiej podobieństwo Boże.ChD 145.5

Matka, która te sprawy docenia, będzie korzystała z tej niepowtarzalnej sposobności. Będzie starała się usilnie, aby swym charakterem i swymi metodami wychowawczymi przedstawić dzieciom najwyższy ideał. Poważnie, cierpliwie i z zapałem będzie usiłowała doskonalić swe zdolności, aby prawidłowo mogła używać najwyższych sił swego umysłu i dobrze wychowywać dzieci. Poważnie będzie pytać na każdym kroku: “Co mówi Bóg?” Będzie pilnie studiowała Jego Słowo. Skieruje swój wzrok na Chrystusa, aby jej codzienne życie w kręgu starań i obowiązków było wiernym odbiciem Jego życia.ChD 146.1

Wierna matka jest zapisana w księdze nieśmiertelnej chwały — Samozaparcie i krzyż są naszym udziałem. Czy chcemy je przyjąć? Niech nikt z nas się nie spodziewa, że gdy nadejdą ostatnie wielkie doświadczenia, duch samozaparcia i bohaterstwa rozwinie się w jednej chwili tylko dlatego, że będzie nam potrzebny. Nie, ten duch musi już dziś przejawiać się w naszym codziennym życiu i być wszczepiony w umysły i serca dzieci zarówno przez nakaz, jak i przez przykład. Matki duchowego Izraela nie muszą same wyruszać do boju, ale mogą wychować rycerzy, którzy przywdzieją zupełną zbroję i będą staczać bitwy w imię Pańskie.ChD 146.2

Matki, los dzieci w dużej mierze jest w waszych rękach. Jeśli nie spełnicie należycie waszego obowiązku, możecie spowodować, że znajdą się w szeregach wroga dusz i staną się narzędziem rujnowania. Dobry przykład i właściwa karność mogą przywieść wasze dzieci do Chrystusa i uczynić z nich narzędzie w Jego ręku dla zbawienia wielu dusz.ChD 146.3

Praca matki chrześcijańskiej, jeśli będzie wiernie wykonana z pomocą Bożą, przyniesie nieśmiertelne owoce. Zwolennicy świeckości nigdy nie dopatrzą się, ani nie zrozumieją nieśmiertelnego piękna jej dzieła i będą szydzić z jej zacofanych, w ich pojęciu, poglądów i skromnego ubioru.ChD 146.4

Tymczasem Majestat nieba zapisze imię tej wiernej matki do księgi nieśmiertelnej chwały.ChD 147.1

Chwile są bezcenne — Całe przyszłe życie Mojżesza, wielka misja, którą spełnił jako wódz Izraela, świadczy o ważności dzieła chrześcijańskiej matki. Nie ma dzieła, które dorównałoby mu. Rodzice powinni kierować nauką i wychowaniem dzieci, gdy one są jeszcze małe i od najmłodszych lat kierować je do Chrystusa. Oddano je pod opiekę nie jako następców tronu ziemskiego państwa, ale jako królów państwa Bożego, którzy będą panowali przez nieskończone wieki.ChD 147.2

Niech każda matka wie, że jej chwile są bezcenne; jej praca będzie obliczona w uroczystym dniu obrachunku. Wtedy okaże się, że u źródła licznych w świecie uchybień i zbrodni mężczyzn i kobiet leżała niewiara i niedbalstwo tych, których obowiązkiem było kierować dziecięce stopy na właściwą drogę. Okaże się też, że wielu którzy świat obdarzyli światłością geniusza, prawdy i świętości, zawdzięczają to chrześcijańskiej matce.ChD 147.3