Finanse rodzinne

Pieniądz może być błogosławieństwem lub przekleństwem — Pieniądze nie zawsze są przekleństwem; mają one wielką wartość, nabyte właściwie mogą uczynić wiele dobrego dla zbawienia dusz, pozwolą wspomagać biedniejszych. Przez niewłaściwe użycie pieniądz może stać się sidłem dla tego, kto go posiada. Kto używa pieniędzy dla zadowolenia pychy i ambicji, powoduje, że stają się one przekleństwem, a nie błogosławieństwem. Pieniądz jest stałą próbą dla uczuć. Ktokolwiek zdobywa więcej, niż mu potrzeba dla zaspokojenia rzeczywistych potrzeb, powinien szukać mądrości i łaski, aby poznać stan swego serca i pilnie go strzec, żeby nie uroił sobie potrzeb i nie stał się niewiernym szafarzem używając rozrzutnie dóbr powierzonych mu przez Pana.ChD 235.4

Jeśli miłujemy Boga nade wszystko, doczesne rzeczy będą zajmowały właściwe im miejsce w naszych uczuciach. Jeśli będziemy pokornie i szczerze prosić o wiedzę i zdolność do prawidłowego użytkowania dóbr Pańskich, otrzymamy mądrość z góry. Jeśli serce skłania się ku samolubstwu, myśląc, że pieniądz może uszczęśliwić bez przychylności Bożej, wtedy pieniądz staje się tyranem, który panuje nad człowiekiem; obdarza się go zaufaniem, szacunkiem i uwielbia jak Boga. Na jego ołtarzu składa się w ofierze honor, prawdę, sprawiedliwość i prawość. Usuwa się przykazania Słowa Bożego, a zwyczaje i obyczaje świata, jakie wprowiadził pieniądz, stają się mocą rządzącą.ChD 236.1

Ostrożnie ze sprzedażą domów — Niezamożni ludzie piszą do mnie prosząc o radę, czy mają sprzedać dom i osiągniętą sumę oddać na Dzieło. Mówią, że wezwania o środki wzruszają ich serce i oni też chcą uczynić coś dla Mistrza, który tyle uczynił dla nich. Takim chciałabym powiedzieć: waszym obowiązkiem nie jest natychmiastowa sprzedaż domu, w tej sprawie udajcie się najpierw do Boga, a Pan na pewno wysłucha waszych szczerych modlitw o mądrość i da zrozumienie obowiązku.ChD 236.2

Bóg obecnie nie wymaga sprzedawania domów, w których mieszka Jego lud, lecz jeśli ci, co mają nadmiar środków, nie słuchają Jego głosu, by zerwać ze światem i ofiarować się Bogu, to On ich zostawi i zwróci się do tych, którzy są chętni uczynić wszystko dla Chrystusa, nawet sprzedać swój dom, by zaspokoić potrzeby Dzieła.ChD 236.3

Równowaga budżetu — Wielu, bardzo wielu, nie nauczyło się żyć stosownie do okoliczności. Ciągle zapożyczają się i są obciążeni długami, następstwem czego jest zniechęcenie i niepewność.ChD 236.4

Sporządzaj spis wydatków — Nałóg pobłażania sobie, lub brak gospodarności ze strony żony i matki mogą być powodem stałego wyczerpywania się zasobów. Matka może być zdania, że robi wszystko jak najlepiej, a to dlatego, że nigdy jej nie uczono ograniczać pragnień swoich i pragnień dzieci, i nigdy nie zdobyła umiejętności gospodarowania. Stąd jedna rodzina może potrzebować dwa razy więcej pieniędzy w porównaniu z drugą rodziną o tej samej liczebności.ChD 236.5

Wszyscy powinni nauczyć się prowadzić zestawienie wydatków. Niektórzy zaniedbują tę sprawę jako nieistotną, lecz tak być nie powinno. Wszystkie wydatki powinno się dokładnie notować.ChD 237.1

Szkodliwość rozrzutności — Panu upodobało się pokazać mi zło, jakie wynika z nałogu marnotrawstwa, abym mogła napominać rodziców, by uczyli swe dzieci oszczędzać. Uczcie je, że pieniądz wydany na to, co nie jest koniecznie potrzebne, jest użyty w niewłaściwy sposób.ChD 237.2

Jeśli jesteś rozrzutny, usuń tę wadę natychmiast ze swego życia. Jeśli tego nie uczynisz, przegrasz na wieki. Nawyk oszczędności, pilności i umiarkowania są lepszą cząstką dla twoich dzieci niż bogate wiano.ChD 237.3

Jesteśmy pielgrzymami i przychodniami na ziemi. Nie trwońmy pieniędzy na zaspokajanie takich pragnień, które Bóg nakazuje usunąć. Reprezentujmy należycie naszą wiarę ograniczając nasze potrzeby.ChD 237.4

Upomnienie dla rozrzutnych rodziców — Nie wiesz jak oszczędnie wydawać pieniądze i nie uczysz się utrzymywać swoich potrzeb w granicach dochodów... Gorąco pragniesz pieniędzy, byś je mógł wydawać dowolnie, według własnych myśli, a twoje pouczenia i twój przykład okazały się przekleństwem dla dzieci. Jak mało zważają one na zasady! Coraz bardziej zapominają o Bogu, coraz mniej boją się Jego dezaprobaty, są coraz bardziej niecierpliwe, nie uznają ograniczeń. Im łatwiej pieniądz jest zdobyty, tym mniejszą wdzięczność odczuwa człowiek.ChD 237.5

Do rodziny żyjącej ponad stan — Powinniście uważać, aby wasze wydatki nie przewyższały dochodu. Ograniczajcie wasze potrzeby.ChD 237.6

Wielka szkoda, że twoja żona jest tak bardzo podobna do ciebie w wydawaniu pieniędzy, iż nie może być ci pomocą w tym, aby uważać na małe wydatki, by unikać większej rozrzutności. W twojej rodzinie zawsze powstają niepotrzebne wydatki. Twoja żona lubi widzieć dzieci ubrane strojnie, ponad stan, i w ten sposób dzieci pielęgnują nawyki, które czynią je próżnymi i dumnymi. Gdybyś nauczył się oszczędzać i gdybyś widział niebezpieczeństwo, jakie zagraża tobie i twoim dzieciom, oraz sprawie Bożej wskutek beztroskiego wydawania pieniędzy, uczyniłbyś doświadczenie, które poważnie przyczyniłoby się do udoskonalenia twego chrześcijańskiego charakteru. Jeśli nie osiągniesz takiego charakteru, twoje dzieci będą przez całe życie znosić skutki wadliwego wychowania...ChD 237.7

Nie mam zamiaru namawiać cię do gromadzenia pieniędzy — przyszłoby ci to dość trudno — lecz radziłabym wam obojgu wydatkować pieniądze ostrożnie i niech wasz codzienny przykład będzie dla dzieci lekcją umiarkowania, samozaparcia i oszczędności. Potrzebują one wychowania nakazami i przykładem.ChD 238.1

Rodzina wezwana do samowyrzeczenia — Pokazano mi, że wy, bracie i siostro, macie dużo do nauczenia się. Nie prowadziliście życia na miarę waszych dochodów. Nie nauczyliście się oszczędzać. Jeśli zarobisz dużo, nie wiesz, jak daleko możesz posunąć się w wydatkach. Kierujesz się apetytem i pragnieniami zamiast rozsądkiem. Czasami wydajesz pieniądze na takie pożywienie, na jakie nie mogą sobie pozwolić twoi bracia. Pieniądze rozchodzą ci się bardzo łatwo... Samowyrzeczenie jest lekcją, której oboje musicie się jeszcze uczyć.ChD 238.2

Rodzice powinni nauczyć się żyć w granicach dochodów. Powinni redukować swoje potrzeby i czynić je prostymi, aby mieli na rozwój umysłu i kulturę ducha.ChD 238.3

Dogadzanie nie jest wyrazem miłości — Nie wychowujcie dzieci tak, aby myślały, że wasza miłość do nich musi wyrażać się w dogadzaniu ich pysze, wybrykom i wymogom mody. Nie ma czasu na wyszukiwanie sposobów wydawania pieniędzy. Używajcie waszych zdolności dla szukania sposobów oszczędzania.ChD 238.4

Oszczędność harmonizuje ze szczodrością — Naturalna skłonność młodzieży w obecnym czasie objawia się w zaniedbywaniu oszczędności i pogardzaniu nią, oraz w identyfikowaniu jej ze skąpstwem i sknerstwem. Tymczasem oszczędność harmonizuje z najszerszymi i najliberalniejszymi poglądami i uczuciami; nie może być prawdziwej szczodrości tam, gdzie nie praktykuje się oszczędności. Niech nikt nie uważa oszczędzania za rzecz poniżającą, niech jak najlepiej wykorzystuje okruchy.ChD 238.5

Druga skrajność — źle pojęta oszczędność — Bóg nie jest uczczony, jeśli zaniedbujemy i niszczymy nasze ciało i czynimy je niezdolnym do Jego służby. Troska o ciało poprzez dostarczanie mu smacznego i pożywnego pokarmu, jest jednym z pierwszych obowiązków gospodyni. O wiele lepiej jest mieć tańsze ubranie i meble, niż stosować niewłaściwe ograniczenia w jedzeniu.ChD 239.1

Niektóre gospodynie ograniczają domownikom pożywienie, aby urządzać kosztowne przyjęcia dla gości. Takie postępowanie nie jest mądre. Gości powinno się przyjmować z większą prostotą. Potrzebom rodziny należy poświęcać najwięcej uwagi.ChD 239.2

Źle pojęta oszczędność i sztuczne zwyczaje często przeszkadzają w okazaniu gościnności tam, gdzie należy i gdzie przyniosłaby błogosławieństwo. Regularne zaopatrywanie naszego stołu powinno być takie, aby w razie, gdy trafi się niespodziewany gość, można go było przyjąć nie obciążając gospodyni domu dodatkowym przygotowaniem.ChD 239.3

Nasza oszczędność nigdy nie powinna objawiać się w przygotowaniu jałowego pożywienia. Ucząca się młodzież powinna mieć pod dostatkiem pełnowartościowego pokarmu. Lecz przygotowując pokarm zbierajmy okruchy, aby nic nie przepadło.ChD 239.4

Oszczędność nie oznacza sknerstwa, ale rozumne wydawanie środków, gdyż wielkie dzieło mamy do wykonania.ChD 239.5

Staraj się ułatwić pracę żonie — Rodzina brata E. żyje oszczędnie... Brat E. zgodnie z sumieniem postanowił nie budować wygodnej szopy na drewno, ani nawet kuchni dla swojej dużej rodziny, ponieważ nie uważał za rzecz słuszną zużywać środki na osobistą wygodę, gdy dzieło Boże potrzebowało pieniędzy dla swego rozwoju. Próbowałam wykazać mu, że zarówno dla zdrowia jak też moralnego dobra dzieci trzeba, aby urządził swój dom wygodnie i aby postarał się ulżyć w pracy swojej żonie.ChD 239.6

Pieniądze na osobisty użytek żony — Musicie pomagać jedno drugiemu. Nie uważaj za cnotę trzymać portfel mocno zamknięty, odmawiając żonie pieniędzy.ChD 240.1

Powinieneś pozwolić jej czynić z nimi co chce. Nie dałeś jej sposobności, aby okazała swój takt lub swój smak, gdyż nie rozumiesz, jakie stanowisko powinna zajmować żona. Twoja żona posiada wspaniały i zrównoważony umysł.ChD 240.2

Dawaj żonie część pieniędzy, jakie otrzymujesz. Niech ma je jako swoją własność i pozwól jej używać ich tak, jak się jej podoba. Jeśli otrzyma pewną sumę na własny użytek, mogąc ją wydać bez twej kontroli, będzie to dla niej wielkim udogodnieniem.ChD 240.3

Szukaj wygody i zdrowia — Brat P. nie używał właściwie swych pieniędzy. Rozsądek nie wywierał na niego takiego wpływu, jaki wywierały prośby i wołania jego dzieci. Nie docenia należycie środków, które posiada, nie wydaje ich ostrożnie na najniezbędniejsze potrzeby, na rzeczy, które musi mieć dla wygody i zdrowia. Cała rodzina musi zmienić się pod tym względem. Wiele rzeczy potrzeba w rodzinie dla wygody i zdrowia. Niedocenianie porządku i ładu prowadzi do marnotrawstwa i wywiera destruktywny wpływ.ChD 240.4

Nie uczynimy serca czystszym i świętszym ubierając się w wór lub pozbawiając dom wszystkiego, co służy dla wygody, smaku i piękna.ChD 240.5

Bóg nie wymaga, aby Jego lud nie korzystał z tego, co jest naprawdę konieczne dla zdrowia i wygody, ale nie pochwala rozrzutności, wybryków i wystawności.ChD 240.6

Naucz się, kiedy oszczędzać, a kiedy wydawać — Powinieneś wiedzieć, kiedy masz oszczędzać, a kiedy wydawać pieniądze. Nie możemy być naśladowcami Chrystusa dopóty, dopóki nie zaprzemy się samych siebie i nie weźmiemy krzyża... Trzeba zważać na każdy grosz, by nie został wydany dla zaspokojenia egoistycznych pragnień. Powinieneś wiedzieć, co służy wyłącznie dla zaspokojenia pożądliwości i wypaczonego apetytu. Pieniądze wydane na przysmaki można użyć na zaspokojenie twoich zasadniczych potrzeb i uczynienie domu wygodnym. Nie musisz być skąpy, ale musisz być uczciwy wobec samego siebie i twoich braci. Skąpstwo jest złym używaniem darów. Rozrzutność też jest nadużyciem. Drobne wydatki, o których myślisz, że nie są warte, aby o nich wspominać, urastają w końcu do pokaźnych sum.ChD 240.7

Bóg kieruje posłusznym sercem — Nie ma potrzeby wyszczególniać tutaj, gdzie i w jaki sposób należy oszczędzać. Ci, którzy zupełnie poddali swoje serce Bogu, którzy obrali Jego Słowo za Swego przewodnika, będą wiedzieli, jak postępować we wszystkich okolicznościach życia. Będą uczyć się od Jezusa, który jest cichy i pokornego serca, a naśladując cichość Chrystusową zamkną drzwi przed niezliczonymi pokusami.ChD 241.1