Powaby świata

Serce szuka przyjemności — Umysł skłania się do uciech i dogadzania sobie. Szatan stara się dostarczyć zabaw w obfitości i napełnia umysły pragnieniem świeckich rozrywek, aby ludzie nie mieli czasu zadać sobie pytania, jak przedstawia się sprawa mojej duszy? Miłość uciech jest zaraźliwa. Gdy umysł raz się im odda, wtedy śpieszy z jednego miejsca rozrywki na drugie, wciąż szukając zabawy.ChD 326.3

Świeckie rozkosze odurzają; dla swych chwilowych przyjemności wielu wyzbywa się przyjaźni nieba, wyzbywa się pokoju, miłości i radości, jakich ono dostarcza. Niestety wybrana przyjemność wnet traci urok i nie daje zadowolenia.ChD 326.4

Miliony tłoczą się do miejsc rozrywek — W obecnym wieku istnieje na świecie niebywała pogoń za uciechami. Wszędzie panuje lekkomyślność i rozrzutność. Tłumy są spragnione zabaw. Umysł staje się płochy i lekkomyślny, gdyż nie jest przyzwyczajony do myślenia ani studiowania. Wszędzie objawia się podświadomy sentymentalizm. Bóg wymaga, aby dusza rozwijała się, podnosiła i uszlachetniała, ale zbyt często zaniedbuje się cenne zdolności dla modnej wystawności i powierzchownej przyjemności.ChD 327.1

Modne rozrywki naszych czasów utrzymują umysły ludzi, szczególnie młodzieży, w gorączkowym podnieceniu, co pochłania siły żywotne w większym stopniu, aniżeli nauka i praca fizyczna, a to prowadzi do skarłowacenia umysłu i moralnego zepsucia.ChD 327.2

Popularny prąd porywa młodzież — Ci, co miłują rozrywki dla samych rozrywek, oddają się towarzyskiej wesołości i bezmyślnej uciesze, otwierają drzwi powodzi pokus. Idą od jednego rodzaju zabaw do drugiego, aż wreszcie tracą pragnienie pożytecznego życia i zdolność ku temu. Ich uczucia religijne ziębną, duchowe życie pogrąża się w ciemności. Niszczeją wszelkie szlachetne cechy charakteru, niszczeje wszystko, co łączy człowieka z duchowym światem.ChD 327.3

Wśród miłośników świeckich uciech jest wielu członków Kościoła — Wielu pożądliwie bierze udział w rozmaitych demoralizujących rozrywkach, których Słowo Boże zakazuje. W ten sposób zrywają łączność z Bogiem, a stają w szeregu miłośników zabaw tego świata. Grzech, który zniszczył ludzi przedpotopowych, a także Sodomę i Gomorę, istnieje dziś nie tylko w krajach pogańskich, nie tylko wśród nominalnych wyznawców chrześcijaństwa, ale i u niektórych oczekujących przyjścia Syna Człowieczego. Gdyby Bóg pokazał wasze grzechy takimi, jakimi On je widzi, ogarnąłby was wstyd i strach.ChD 327.4

Pragnienie podniecenia i rozrywek jest pokusą i sidłem dla ludu Bożego, szczególnie dla młodych. Szatan ciągle dostarcza okazji odciągnięcia umysłów od poważnych wysiłków związanych z przygotowaniem się na wydarzenia w niedalekiej przyszłości. Utrzymuje stałe podniecenie dla zwabienia nieostrożnych do wzięcia udziału w świeckich uciechach.ChD 327.5

Są spektakle, jest lektura i nieskończona rozmaitość rozrywek, a wszystko obliczone na to, aby rozbudzić miłość do świata, a przez łączenie się z nim osłabić wiarę.ChD 328.1

Szatan jest zręcznym czarodziejem — Młodzi ludzie zwykle zachowują się tak, jak gdyby cenne godziny czasu łaski, które niejako przeciągają się, stanowiły dla nich wielkie wakacje, a oni sami znajdowali się na tym świecie wyłącznie dla własnej przyjemności, aby cieszyć się ustawicznymi rozkoszami. Szatan usilnie stara się ich skłonić do szukania przyjemności w świeckich zabawach i tłumaczy im, że są one nieszkodliwe, niewinne, a nawet potrzebne dla zdrowia.ChD 328.2

Szatan przedstawia drogę świętości jako trudną, podczas gdy ścieżki świeckich radości są usłane różami. W fałszywych i złudnych barwach pokazuje młodzieży świat i jego rozkosze. Lecz rozkosze świata też się kończą, a to, co się zasiało, trzeba będzie żąć.ChD 328.3

Szatan jest zwodzicielem w pełnym znaczeniu tego słowa, jest zręcznym czarodziejem. Posiada wiele sideł, na wygląd niewinnych, które zręcznie zastawia, by usidlić młodych i nieostrożnych.ChD 328.4

Wychowanie cierpi z powodu zamiłowania do uciech — Rodzice popełniają błąd wprowadzając dzieci już we wczesnym wieku w towarzystwo z obawy, że nie będą one nic wiedziały, jeżeli nie będę na przyjęciach i nie znajdą się wśród miłośników zabaw. Nawet gdy dzieci jeszcze chodzą do szkoły, rodzice pozwalają im brać udział w przyjęciach i uczestniczyć w zabawach dorosłych. Jest to wielki błąd, dzieci uczą się szybciej złego niż dobrego, ich umysły wypełniają rzeczy niepotrzebne, a pożądanie rozrywek rozwija się do tego stopnia, że nie są zdolne nabyć wiadomości nawet z pospolitych gałęzi wiedzy. Ich uwaga podzielona jest między nauką a przyjemnościami, a ponieważ zamiłowanie do uciech przeważa, postęp umysłowy jest zahamowany.ChD 328.5

Pdobnie jak starożytny Izrael, miłośnicy zabaw jedzą, piją i wstają, aby się bawić. Panuje wesołość, śpiew. We wszystkim tym młodzież idzie za przykładem książek, danych im do rąk. Największym złem w tym wszystkim jest to, że te rzeczy pozostawiają trwały ślad w charakterze.ChD 328.6

Obojętność dla ostatniego poselstwa Bożego — Gdy czas próby zbliżał się ku końcowi, ludzie przed potopem coraz bardziej oddawali się podniecającym rozrywkom i ucztowaniu. Ci, co posiadali wpływ i władzę, trzymali umysły ludzkie w zamiłowaniu do uciech i rozkoszy, aby czasem ostatnia uroczysta przestroga nie wywarła na kimkolwiek wrażenia. Czy nie widzimy, że to samo powtarza się w naszych czasach? Podczas gdy słudzy Boży głoszą poselstwo, że zbliża się koniec wszystkich rzeczy, świat pochłonięty jest uciechami i pogonią za rozkoszami. Istnieje stały krąg podniecających zainteresowań, który powoduje obojętność wobec Boga i nie dopuszcza, aby ludzie słuchali prawd, które jedynie mogą uratować ich od nadchodzącego zniszczenia.ChD 329.1

Zachowujący sabat będą poddani próbie — Młodzi święcący sobotę, którzy poddali się wpływowi świata, będą poddawani próbom i doświadczeniom. Niebezpieczeństwa ostatnich dni są przed nami i młodzi będą wystawieni na próby, o jakich wielu nawet nie myśli. Znajdą się w potrzasku, szczerość ich wiary będzie doświadczona. Mówią, że oczekują Syna Człowieczego. Nie porzucili jednak świata, lecz połączyli się ze światem chodząc na miejsca zabaw i innych rozrywek, wmawiając sobie, że są to rozrywki niewinne. Takie właśnie pobłażanie oddziela ich od Boga i czyni z nich dzieci świata.ChD 329.2

Bóg nie uważa miłośnika zabaw za Swego naśladowcę. Tylko ci, co zapierają się siebie i prowadzą życie trzeźwe, pokorne i świętobliwe, są prawdziwymi naśladowcami Jezusa. A tacy nie mają żadnej przyjemności w lekkomyślnych próżnych rozmowach, jakie prowadzą miłośnicy świata.ChD 329.3

Wszyscy powinni zastanowić się — Niech nikt nie wierzy, że zabawy są konieczne i że lekceważenie Ducha Świętego w samolubnych zabawach jest rzeczą błahą. Bóg nie pozwoli się z Siebie naśmiewać. Niech każdy młodzieniec i każda panna zastanawia się: Czy jestem dziś gotów lub gotowa na zakończenie życia? Czy serce moje jest gotowe wykonać dzieło, które mi zlecił Pan?ChD 329.4