Wspólne ciężary

Nikt nie zastąpi ojca w jego obowiązkach — Obowiązków ojca wobec dzieci nie może przejąć matka. Jeśli ona wykonuje swój obowiązek, ma już dość ciężarów do niesienia. Ojciec i matka tylko pracując wspólnie mogą dokonać dzieła, które zlecił im Bóg.ChD 132.2

Ojciec nie powinien wymawiać się od udziału w wychowaniu dzieci dla życia doczesnego, a potem wiecznego. On ma też swój udział w ponoszeniu odpowiedzialności. Każde z rodziców, ma swój obowiązek do spełnienia. Rodzice muszą sobie wzajemnie okazywać miłość i szacunek, jeśli chcą, aby te cechy rozwijały się w dzieciach.ChD 132.3

Ojciec powinien zachęcać i wspierać matkę w jej staraniach swym spojrzeniem i uprzejmymi słowami.ChD 133.1

Staraj się pomagać żonie w walce, która jest przed nią. Uważaj na swoje słowa, pielęgnuj ogładę obyczajów, uprzejmość, delikatność, a otrzymasz za to nagrodę.ChD 133.2

Troskliwa pomoc ulży obciążonej matce — Jakiekolwiek zajęcia miałby ojciec, niech zawsze przynosi z sobą do domu uśmiech i uprzejmy ton, które cały dzień okazywał innym. Niech żona wie, że może liczyć na uczucie swego męża — że jego ramiona będą ją wzmacniać i podtrzymywać we wszystkich trudnościach i troskach, że jego wpływ będzie wspierał ją, wtedy ciężary zmaleją o połowę. Czy dzieci nie są tak samo jego jak jej?ChD 133.3

Może zdarzyć się, że żona weźmie na siebie ciężary, które wydadzą się jej ważniejsze od pomagania mężowi w niesieniu jego części odpowiedzialności; tak samo może postępować mąż. Troskliwe pomaganie sobie jest cenną rzeczą. Często mężowi wydaje się, że może sobie pozwolić wychodzić i wchodzić do domu jak sublokator, a nie jak głowa domu.ChD 133.4

Domowe obowiązki są święte i ważne, jednak często wykonuje się je w sposób nużący i monotonny. Niezliczone troski i kłopoty stają się drażniące, jeśli nie urozmaica ich zmiana i radosne odprężenie, jakie mąż i ojciec jest często w stanie stworzyć, jeśli uważa te rzeczy za potrzebne. Życie matki, jakie wiedzie na skromniejszym stanowisku, jest jednym pasmem ofiarności, które staje się jeszcze cięższe, gdy mąż nie docenia jej trudnego położenia i nie udziela pomocy.ChD 133.5

Zwracaj uwagę na słabą żonę — Mąż powinien okazywać wielkie zainteresowanie swojej rodzinie. Szczególnie powinien być delikatny wobec żony o słabym zdrowiu. Mąż może zamknąć drzwi przed wieloma chorobami. Uprzejme, serdeczne i zachęcające słowa mogą okazać się bardziej skuteczne od najbardziej skutecznych leków, a szczęście i słońce wniesione do rodziny przez uprzejme uczynki i zachęcające słowa, dziesięciokrotnie wynagrodzą dokonane wysiłki. Małżonek powinien pamiętać, że większa część obowiązku wychowania dzieci spoczywa na matce i że ona przyczynia się w dużej mierze do kształtowania ich umysłów. Ta świadomość powinna wywołać w nim najdelikatniejsze uczucia i powinien starać się ulżyć jej w dźwiganiu ciężarów. Powinien dowieść, że żona może polegać na jego głębokiej miłości i kierować jej umysł ku niebu, gdzie znajduje się siła i pokój i ostateczne odpocznienie dla zmęczonych. Nie powinien wracać do domu z zachmurzonym czołem, ale przeciwnie, wnosić z sobą słońce i stale zachęcać żoną, by spoglądała w górę i wierzyła Bogu. Wspólnie powinni chwytać się obietnic Pana i wnosić do rodziny Jego obfite błogosławieństwo.ChD 133.6

Prowadź łagodnie — Niejeden mąż i ojciec mógłby nauczyć się pożytecznej lekcji z troskliwej opieki pasterza. Gdy Jakuba przynaglano do szybkiej i trudnej podróży, on odpowiedział: “Dzieci są jeszcze wątłe, muszę też mieć wzgląd na owce i krowy, które karmią młode. Jeśli popędzi się je przez jeden dzień, zginie całe stado”. “Ja będę ciągnął powoli, w miarę jak nadąży bydło, które jest przede mną, i jak nadążą dzieci” (1 Mojż. 33, 13. 14).ChD 134.1

Niech więc na uciążliwej drodze życia mąż i ojciec podąża “powoli”, tak, aby jego towarzyszka życia mogła nadążyć. Wśród zażartej świeckiej gonitwy za ziemskimi dobrami, niech nauczy się odpoczywać, aby znaleźć czas, by pocieszyć i wspomagać tę, która idzie u jego boku...ChD 134.2

Niech mąż pomaga żonie swoją dobrocią i niezawodną miłością. Jeśli chce utrzymać ją pogodną tak, aby była słońcem w domu, niech pomaga jej nieść ciężary. Jego uprzejmość i życzliwość będzie dla niej cenną zachętą, a szczęście, jakiego jej udziela, przyniesie radość i pokój jego własnemu sercu...ChD 134.3

Jeśli matka jest pozbawiona opieki i wygód, jakie powinna mieć, jeśli dopuści się, aby wyczerpywała swe siły wskutek przepracowania lub niepokoju i trosk, dzieci będą pozbawione żywotnych sił, bystrości umysłu i polotu ducha, jakie powinny posiadać. O wiele lepiej opłaci się rozjaśnić i uprzyjemniać matce życie, chronić ją przed niedostatkiem, ciężką pracą i przygniatającymi troskami, aby dzieci posiadały zdrowie i mogły się przebijać przez życie własną energią i siłą.ChD 134.4