Życie w rajskiej ojczyźnie

Raj będzie przywrócony — Ogród Eden pozostawał jeszcze długi czas na ziemi po wypędzeniu człowieka z jego rajskich ścieżek. Upadłemu rodzajowi dozwolone było długo jeszcze spoglądać na ojczyznę niewinności, ale wstępu do niej bronili stróżujący aniołowie. W bramie raju, strzeżonej przez cheruba, objawiała się chwała Boża. Tu przychodził Adam ze swymi synami by oddawać pokłon Bogu. Tu ponawiali ślubowanie posłuszeństwa temu zakonowi, za przestąpienie którego wypędzono ich z raju. Gdy powódź nieprawości zalała świat, a ludzie przez swoją niezbożność ściągnęli na siebie zagładę w wodach potopu, ręka, która zasadziła raj, zabrała go z ziemi.ChD 338.1

Po ostatecznym odnowieniu, gdy nastaną “nowe niebiosa i nowa ziemia”, będzie on przywrócony w większej wspaniałości niż ta, którą miał na początku. Wtedy ci, co zachowywali przykazania Boże, będą odpoczywać pod drzewem żywota posiadając nieśmiertelność i zdrowie, i przez nieskończone wieki mieszkańcy bezgrzesznych światów będą oglądać w tym ogrodzie rozkoszy wzór doskonałości Bożego stworzenia, wzór tego, czym byłaby ziemia, gdyby człowiek wypełnił wspaniały plan Stwórcy.ChD 338.2

Rezultatem wielkiego planu zbawienia będzie przywrócenie światu przychylności Bożej. Wszystko, co zostało stracone przez grzech, będzie przywrócone. Nie tylko człowiek, ale i ziemia została odkupiona i będzie miejscem dla zamieszkania posłusznych. Sześć tysięcy lat szatan walczył, aby zatrzymać ziemię w swym posiadaniu. Teraz pierwotny zamiar Boga powzięty przy stworzeniu świata, został osiągnięty. “Święci Najwyższego posiądą królestwo i panować będą od wieków aż na wieki”.ChD 338.3

“Odkupienie nabytej własności” — Pierwotny cel jaki miał Bóg, kiedy stwarzał świat, został osiągnięty, ziemia będzie miejscem wiecznego pobytu zbawionych. “Sprawiedliwi odziedziczą ziemię, i będą w niej mieszkać na wieki”. Nadszedł czas, którego z tęsknotą oczekiwali święci mężowie od czasu, gdy płomienisty miecz wygnał pierwszą parę z raju — czas “odkupienia nabytej własności”. Ziemia dana pierwotnie człowiekowi jako jego królestwo, a którą on wydał w ręce szatana, a ten przez tak długi czas miał ją w swoim posiadaniu, została odkupiona dzięki wielkiemu planowi zbawienia.ChD 338.4

Wszystko, co pierwszy Adam stracił, drugi Adam odzyskał. Prorok mówi: “Lecz ty, wieżo trzody, wzgórze córki Syjonu, do ciebie wróci i przyjdzie panowanie jak dawniej, królestwo córki Jeruzalemu”. Apostoł Paweł ukazywał przyszłość — “odkupienie nabytej własności”.ChD 339.1

Bóg stworzył ziemię na mieszkanie dla świętych i szczęśliwych istot. Ten zamiar spełni się, gdy odnowiona mocą Bożą i uwolniona od grzechów i smutku ziemia stanie się wiecznym mieszkaniem odkupionych.ChD 339.2

Adam wróci do swego rajskiego domu — Po wypędzeniu z raju życie Adama było pełne smutku. Każdy więdnący liść, każda zabita ofiara, każda skaza na pięknie przyrody, każda plama na czystości człowieka — były świeżym przypomnieniem jego grzechu. Z cierpliwą pokorą prawie tysiąc lat znosił karę za swoje przestępstwo. Szczerze pokutował za swój grzech polegając na zasługach obiecanego Zbawiciela i umarł w nadziei zmartwychwstania. Syn Boży zapłacił za ludzkie uchybienie i upadek; a teraz ten Jego czyn pojednania pozwala Adamowi odzyskać pierwotne panowanie.ChD 339.3

Przepełniony radością spogląda Adam na drzewa, którymi rozkoszował się kiedyś, na te same drzewa, z których zbierał owoce za dni swej niewinności. Widzi winne krzewy, które pielęgnował, kwiaty, których doglądanie było dla niego rozkoszą. Uświadamia sobie, że wszystko jest rzeczywiste; pojmuje, że to jest naprawdę przywrócony raj, o wiele piękniejszy niż był wtedy, gdy został z niego wygnany. Zbawiciel przyprowadził go do drzewa żywota, zerwał wspaniały owoc i podaje mu do zjedzenia. Adam rozgląda się dookoła i widzi rzeszę odkupionej rodziny, znajdującą się w raju Bożym. Składa swoją lśniącą koronę u stóp Jezusa i kładąc głowę na Jego pierś obejmuje swego Zbawiciela. Dotyka złotej harfy i sklepienia niebieskie odbijają echo triumfalnej pieśni: “Godzien, godzien, godzien jest Baranek, który był zabity i znów żyje”. Rodzina Adama podchwytuje ton i w ukłonie uwielbienia składa swe korony u stóp Zbawiciela.ChD 339.4

Świadkami tej sceny są aniołowie, którzy płakali, gdy Adam zgrzeszył, a cieszyli się, gdy Jezus po zmartwychwstaniu wstąpił do nieba otworzywszy grób dla wszystkich, którzy wierzą w Jego Imię. Teraz widzą dokończenie dzieła zbawienia i dołączają swe głosy do pieśni uwielbienia.ChD 340.1

Mieszkania przygotowane dla ziemskich pielgrzymów — Obawa, aby przyszłego dziedzictwa nie przedstawiać sobie zbyt materialnie, skłoniła wielu do pojmowania w sensie duchowym właśnie tych prawd, które mówią o naszej przyszłej ojczyźnie. Chrystus zapewnił uczniów, że idzie przygotować im mieszkanie w domu Ojca. Ci, co przyjmują nauki Słowa Bożego, nie pozostaną w nieświadomości co do niebieskich mieszkań. Ludzka mowa nie jest zdolna opisać nagrody sprawiedliwych. Poznają ją tylko ci, którzy ją posiądą. Żaden śmiertelny umysł nie może pojąć wspaniałości raju Bożego.ChD 340.2

W Biblii dziedzictwo świętych jest nazywane ojczyzną. Tam prowadzi niebieski Pasterz Swoją trzodę do źródła żywych wód. Drzewo żywota przynosi owoce każdego miesiąca, liście zaś drzewa służą uzdrowieniu narodów. Tam są wiecznie płynące rzeki, przezroczyste jak kryształ, a wzdłuż nich rozłożyste drzewa rzucają cień na ścieżki, którymi chodzić będą odkupieni Pańscy. Tam rozległe równiny przechodzą w faliste pagórki, a góry Boże wznoszą wysoko swe potężne szczyty. Na tych równinach, nad tymi płynącymi potokami lud Boży, który tak długo pielgrzymował i tułał się, znajdzie swój dom.ChD 340.3

Są tam domy dla pielgrzymów z ziemi. Są tam szaty dla sprawiedliwych i wieńce chwały, i palmy zwycięstwa. Wszystko, co stanowiło tu dla nas problem, zgodnie z wolą Bożą tam, w przyszłym świecie, zostanie wyjaśnione. Odkryją się przed nami tajemnice łaski. Gdzie nasz umysł widział tylko zamieszanie i niewypełnione obietnice, ujrzymy najdoskonalszą i najpiękniejszą harmonię. Dowiemy się, że to Nieskończona Miłość przygotowała doświadczenia, które wydawały się nam tak bolesne. Gdy zobaczymy delikatną troskliwość Tego, który kieruje wszystkimi rzeczami dla naszego dobra, będziemy cieszyć się niewymowną i chwalebną radością...ChD 340.4

Zbliżamy się do domu w raju. Ten, który nas tak umiłował, że umarł za nas, zbudował dla nas miasto. Nowe Jeruzalem będzie naszym miejscem odpocznienia. Nie będzie smutku w mieście Bożym. Tam nie będzie żałoby, żadnych opłakiwań zawiedzionych nadziei i pogrzebanych uczuć. Wkrótce szaty przygnębienia zmienimy na szaty weselne, będziemy świadkami koronacji naszego Króla. Ci, których życie było skryte w Chrystusie, ci którzy na tej ziemi toczyli zwycięski bój wiary, będą promieniować chwałą Zbawiciela w Królestwie Bożym.ChD 340.5

Przywileje zbawionych — Niebo jest miejscem szczęścia. Pragnę tam być i patrzeć stale na miłującego mnie Zbawiciela, który ofiarował Swe życie za mnie, pragnę być przemieniona na Jego wspaniałe podobieństwo. O, gdybym potrafiła znaleźć słowa, które mogłyby opisać wspaniałość przyszłego świata! Spragniona jestem żywych strumieni, które ożywiają miasto naszego Boga.ChD 341.1

Pan zezwolił mi ujrzeć także inne światy. W widzeniu otrzymałam skrzydła i anioł powiódł mnie do jakiegoś wspaniałego miejsca. Trawa tam była świeża i zielona, a ptaki śpiewały cudownie. Mieszkańcy tej krainy byli różnego wzrostu, piękni, majestatyczni i uprzejmi. Byli podobni do Jezusa, ich oblicza jaśniały pełnią świętej radości, która cechowała błogą atmosferę tego miejsca. Zapytałam jednego z nich, dlaczego są tak bardzo uprzejmi w przeciwieństwie do mieszkańców ziemi. Odpowiedział mi: “Żyliśmy w zupełnym posłuszeństwie przykazaniom Bożym i nie zgrzeszyliśmy nieposłuszeństwem, tak jak ziemianie”. Prosiłam towarzyszącego mi anioła, aby mnie tutaj zostawił. Ale anioł rzekł: “Teraz jeszcze musisz wrócić. Jeżeli pozostaniesz wierna Panu, będziesz mogła wraz z 144000 odwiedzić te wszystkie światy i oglądać dzieła Boże”.ChD 341.2

Zjednoczona rodzina niebios i ziemi — Tam odkupieni poznają “tak jak sami są poznani”. Miłość i życzliwość, jakie Bóg wszczepił w duszę, znajdą tam swój najwłaściwszy i najsłodszy wyraz. Czyste obcowanie ze świętymi istotami, harmonijne towarzyskie życie z błogosławionymi aniołami i z wiernymi wszystkich wieków, którzy wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka, święte więzy, które łączą “całą rodzinę niebiańską i ziemską” — wszystko to przyczynia się do powiększenia szczęścia zbawionych.ChD 341.3

Zbawione narody nie będą znały innego prawa, prócz prawa niebios. Wszyscy będą jedną wielką rodziną, przyodzianą w odzienie chwały i dziękczynienia. Na ten widok będą śpiewać gwiazdy zaranne, a synowie Boży wykrzykiwać z radości, Ojciec zaś i Chrystus wspólnie ogłoszą: “Nie będzie już więcej grzechu, ani śmierci więcej nie będzie”.ChD 342.1

Nasz Pan dla nas wstąpił do nieba i dla nas żyje. “Dlatego też może zbawić na zawsze tych, którzy przez niego przystępują do Boga, bo żyje zawsze, aby się wstawiać za nimi.”ChD 342.2

Chociaż zwleka, obietnica Jego jest pewna — Długo czekamy na powrót naszego Zbawiciela. Lecz mimo to obietnica spełni się. Wkrótce będziemy w obiecanym domu. Tam Jezus poprowadzi nas wzdłuż potoków żywych wód wypływających z tronu Bożego i będzie nam wyjaśniał drogi opatrzności, jakimi prowadził nas na ziemi, by doskonalić nasze charaktery. Tam nieprzyćmionym wzrokiem będziemy oglądać wspaniałości przywróconego raju. Złożymy u stóp Zbawcy korony, które nam włożył na głowę, i dotykając złotych harf napełnimy całe niebo chwałą Tego, który siedzi na stolicy.ChD 342.3

Niech wszystko, co jest piękne w naszym ziemskim domu przypomina nam kryształowe rzeki i zielone pola, szumiące drzewa i tryskające źródła, błyszczące miasto i śpiewaków w bieli — nasz niebiański dom — świat piękna, jakiego nie może namalować żaden artysta, ani opisać żadna mowa. “Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to przygotował Bóg tym, którzy go miłują.”ChD 342.4