1 Królewska 3,5-9

(2 Kronik 1,7-10) — Najcenniejsza lekcja

Modlitwa ta jest najcenniejszą lekcją do otrzymania wiedzy. Jej szczególna wartość jest przeznaczona dla tych, którym powierzono stanowiska w dziele Pańskim. Jest przykładową modlitwą, podaną przez Pana, aby właściwie ukierunkować pragnienia Jego sług. Jest ona przeznaczona i dla tych, którzy dzisiaj dążą do służenia Panu całym sercem...BK 98.1

Pan objawił się Salomonowi w porze nocnej, ponieważ w czasie dnia miał on dużo pracy. Wielu przychodziło do niego po radę i dlatego też jego umysł był stale zajęty. W nocy, gdy wszystko ucichło i Salomon był wolny od kłopotów i codziennych zajęć, Pan przyszedł, aby mu się objawić.BK 98.2

Bóg często wybiera ciszę nocną, aby pouczać Swoje sługi. W tym właśnie czasie ma On swobodniejszy dostęp do ich serc aniżeli w dzień, gdyż znacznie mniej spraw odciąga ich umysł od Niego...BK 98.3

Pan doświadczał Salomona. Obdarzył go też pragnieniem posiadania zdolności, które umożliwiłyby mu mądre rządzenie ludem Izraelskim. [Cyt. Wiersz 7-9.] Była to modlitwa, którą Salomon stale przedkładał w dniach wywyższenia i oczekującej go chwały. W ten sposób powinni modlić się też wszyscy, którzy dzisiaj zajmują odpowiedzialne stanowiska w dziele Pańskim. Niech strzegą swych serc przed wyniosłością i próżnością. Pan wysłucha modlitw tylko tych, których serca nie są przepełnione samouwielbieniem i zarozumialstwem. [Cyt. Izajasza 58,9.]BK 98.4

Bóg pochwalił modlitwę Salomona. Także i dzisiaj wysłuchuje oraz pochwala jedynie modlitwy tych, którzy w wierze i pokorze wołają do Niego o pomoc. Z pewnością odpowie na każdą żarliwą prośbę o przygotowanie do służby. Odpowiadając na takie prośby, powie: “Oto jestem, co mogę dla ciebie zrobić?”BK 98.5

Lekcja, jaką można wyciągnąć z tego zapisu jest cenniejsza niż ziemskie skarby. Ten, który nauczył Salomona, aby modlił się w taki sposób, także i dzisiaj pouczy Swoje sługi, jak mają prosić o to, czego potrzebują. — Manuscript 164, 1902.BK 98.6

Możliwości kontaktowania się z niebem

Jest to dla nas [pouczająca] lekcja, wskazująca na to, że nasze prośby do Boga nie mogą płynąć z serc przepełnionych samolubnymi aspiracjami. Bóg nawołuje nas, abyśmy pragnęli posiąść te dary, które służą ku Jego chwale. Pragnie też, abyśmy wybierali rzeczy niebieskie zamiast ziemskich. Otwiera przed nami możliwości kontaktowania się z niebem i zachęca nas do tego, abyśmy dążyli do najwznioślejszych zamierzeń, zabezpieczających nam obrany skarb. Gdy ziemskie własności ulegną zniszczeniu, wierzący będzie się cieszył swymi niebieskimi skarbami, czyli bogactwami, które nie mogą zostać utracone w wyniku żadnych ziemskich katastrof. — The Review and Herald, 16 sierpnia 1898.BK 98.7