Mateusza 16,22-23

(Łukasza 22,31-32) — Szatan pomiędzy Piotrem a Jezusem

Przysłuchaj się, co Pan powiedział do Piotra... On powiedział: “Idź precz ode mnie szatanie!” Co takiego uczynił szatan? On stanął bezpośrednio przed obliczem Piotra, oraz pomiędzy Panem i Piotrem, tak, że Piotr odważył się na napomnienie Pana. Jednak Pan zbliżył się do Piotra i szatan został odsunięty za Jezusa. Pan powiedział do Piotra: Szatan wmówił sobie, że będzie mu wolno przesiewać was, jak pszenicę. Natomiast Jezus dodał: “Ja zaś prosiłem za tobą, aby nie ustała wiara twoja.” Gdyby Piotr przyjął naukę tych słów — a miał ją przyjąć — wówczas w czasie Jego [Jezusa] próby stanąłby zdecydowanie po stronie Boga. Gdyby nie był obojętny na nauki Jezusa, wówczas nigdy nie zaparłby się swego Pana. — Manuscript 14, 1894.BK 248.6

Szatan przemówił przez Piotra

Gdy Jezus objawił Piotrowi czas Swojej próby oraz stojące tuż przed Nim cierpienia, a Piotr powiedział, “Miej litość nad sobą, Panie!”, wówczas Zbawiciel polecił: “Idź precz ode mnie szatanie.” Szatan przemówił przez Piotra, i nakłonił go do odegrania roli kusiciela. Piotr nie zdawał sobie sprawy z obecności szatana, jednak Jezus odkrył jego obecność, i karcące słowa wypowiedziane do Piotra, były skierowane do rzeczywistego wroga. — Letter 244, 1907.BK 248.7

Dzieło szatana było obliczone na zniechęcenie Jezusa w Jego usiłowaniach wybawienia grzesznej ludzkości, a słowa Piotra były dokładnym odzwierciedleniem tego, co pragnął usłyszeć szatan. One były przeciwko planowi Bożemu i określały charakter buntu przeciwko Bogu; były prowokacją szatana; one były przeciwne tym jedynym zarządzeniom Bożym, na mocy których Pan Bóg mógł obronić Swój Zakon, mieć nadzór nad wszystkim i zbawić grzesznego człowieka. Szatan miał nadzieję, że słowa te zniechęcą i przygnębią Jezusa, jednak Jezus odpowiedział autorowi tych sugestii: “Idź precz ode mnie szatanie!” — The Review and Herald, 6 kwietnia 1897.BK 248.8