2 Mojżeszowa 16,3

(1 Koryntian 6,20) — Rezultat [niepohamowanego] apetytu w doświadczeniu Izraela

Ilekroć ich apetyt bywał ograniczany, Izraelici byli niezadowoleni, szemrali i skarżyli się na Mojżesza, Aarona i Boga... Jednak Bóg doświadczał Swój lud. Wykazując stan ich serc, dopuszczał na nich surowe próby. Gdy zawodzili, doprowadzał ich ponownie do punktu wyjścia, by poddać ich nieco większym i surowszym próbom...BK 33.6

W Egipcie ich smak został wypaczony. Bóg pragnął odnowić ich poczucie smaku i doprowadzić go do zdrowego i właściwego stanu, by mogli cieszyć się spożywaniem prostych owoców, które były dane Adamowi i Ewie w raju. Chciał ich doprowadzić do drugiego raju, do pięknego kraju gdzie mogliby cieszyć się owocami i nasionami otrzymywanymi od Niego. Pragnął odebrać im pokarmy wywołujące choroby, którymi odżywiali się w Egipcie; chciał, by cieszyli się doskonałym zdrowiem, gdy wkroczą do ziemi obiecanej, do której ich prowadził, by otaczające ich narody pogańskie czuły się zobowiązane do chwalenia Boga Izraela, który tak wiele wspaniałych rzeczy dokonał dla swego ludu. Jedynie, gdy lud czci swego Boga jako całkowicie zdrowy lud, imię Boże może być w pełni uwielbione.BK 34.1

Gdyby Izraelici spełnili wymagania Boże, wówczas mieliby także zdrowe potomstwo. Jednak oni pragnęli pójść własnymi drogami i podążać za wyobraźnią własnych serc. W wyniku tego ich martwe ciała zostały rozsiane po całej pustyni. Z tej wielkiej masy ludzi, która wyszła z Egiptu — sześćset tysięcy mocnych mężów, wprawionych do boju, (nie licząc kobiet i dzieci) — tylko dwóch weszło do ziemi obiecanej. — Manuscript 69, 1912.BK 34.2