1 Tesaloniczan 5,23

(1 Tesaloniczan 4,3; Jana 17,17) — Cały człowiek musi być uświęcony

Prawda musi uświęcić całego człowieka, jego usposobienie, myśli, serce i siły. Jego witalne siły nie mogą być niszczone przez jego zmysłowe praktyki. One muszą zostać przezwyciężone, inaczej zostaniemy pokonani. — Letter 108, 1898.BK 410.7

Usunąć opary grzechu

Uświęcenie, ilu dobrze rozumie jego pełne znaczenie? Umysł jest przyćmiony zmysłową malarią. Myśli muszą zostać oczyszczone. Cóż by to mogło być z mężczyzn i kobiet, gdyby uświadomili sobie, że traktowanie swojego ciała ma ścisły związek z czystością umysłu i serca!BK 410.8

Prawdziwy chrześcijanin nabywa pewnego doświadczenia, które jest powodem uświęcenia. Na jego sumieniu nie ma skazy winy a na duszy plamy zepsucia. Duchowość Zakonu Bożego, wraz z jego ograniczającymi zasadami, jest wprowadzona w jego życie. Światło Prawdy oświeca jego zrozumienie. Jasność doskonałej miłości do Zbawiciela usuwa opary [grzechu], które wcisnęły się między jego duszę i Boga. Wola Boża staje się jego wolą i jest czysta, wzniosła, szlachetna i uświęcona. Jego oblicze objawia światło nieba. Jego ciało jest przystosowaną świątynią dla Ducha Świętego. Jego charakter jest okraszony świętością. Bóg może z nim obcować, gdyż jego dusza i ciało są w harmonii z Bogiem. — Letter 139, 1898.BK 410.9

Jesteśmy Jego własnością przez stworzenie i odkupienie

Bóg pragnie, abyśmy sobie uświadomili, że On ma prawo do naszego umysłu, duszy, ciała i ducha, jednym słowem do wszystkiego, co posiadamy. Jako nasz Stworzyciel, domaga się całkowitej naszej służby. Jako nasz Odkupiciel ma prawo do nieporównywalnej miłości. Właśnie to prawo musimy uznać w każdym momencie naszego istnienia. Przed wierzącymi i niewierzącymi powinniśmy stale wykazywać nasze poleganie na Bogu. Nasze ciała, nasze dusze i nasze życie należą do Niego nie tylko dlatego, że one są Jego wolnym darem, ale dlatego, że On stale obdarza nas Swoimi dobrodziejstwami i daje nam moc do używania naszych zdolności. Jeśli oddamy Mu to, co jest Jego i chętnie będziemy pracować dla Niego, to okażemy, że uznaliśmy naszą zależność od Niego. — The Review and Herald, 24 listopada 1896.BK 410.10

Jezus prosi abyśmy poświęcili się Jemu. On umieścił zaszczytny znak na ludzkości i dlatego mówi “Tym zaś, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się synami Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego.” Zatem czy nie powinniśmy oddać Chrystusowi to, co On odkupił przez Swoją śmierć? Jeśli tak uczynimy, On ożywi nasze sumienie, odnowi nasze serce, uświęci nasze uczucia, oczyści nasze myśli i umocni wszystkie nasze siły do pracy dla Niego. Każdy motyw i każda myśl zostanie poddana Jezusowi Chrystusowi.BK 410.11

Ci, którzy są synami Bożymi, przedstawiają Chrystusa w charakterze. Ich czyny są przesycone bezmierną wrażliwością, współczuciem, miłością i czystością Syna Bożego. A im bardziej będzie poddany umysł i ciało Duchowi Świętemu, tym przyjemniejsza będzie woń naszego ofiarowania się Bogu. — The Review and Herald, 24 listopada 1896.BK 411.1