2 Koryntian 4,18

(Kolosan 3,2; Hebrajczyków 11,27; patrz komentarz EGW do 2 Koryntian 6,17-18) — Patrząc na Tego, który jest niewidzialny

Nasze umysły krążą wokół tych spraw, którymi zajmują się nasze myśli i jeśli myślimy o rzeczach ziemskich, wtedy tracimy zainteresowanie sprawami niebiańskimi. Zatem, możemy mieć wiele korzyści z rozmyślania o łasce, dobroci i miłości Bożej, ale doznajemy wielkich strat, zajmując się rzeczami ziemskimi i doczesnymi. Pozwalamy sobie na zaniżenie naszych umysłów do poziomu smutku, kłopotów i trosk o przyziemne sprawy i wówczas to całe “kretowisko” urasta do rozmiarów ogromnej góry... Rzeczy doczesne nie powinny zajmować całej naszej uwagi ani pochłaniać naszych umysłów, gdyż wówczas nasze myśli będą całkowicie zniewolone tym, co ziemskie i doczesne. Nasze umysły powinniśmy tak wyćwiczyć, wychować i wykształcić, aby móc myśleć o sprawach nieba i zatrzymywać się przy sprawach niewidzialnych i wiecznych, które są rozpoznawalne duchowym wzrokiem. Na tym polega wpatrywanie się w Tego, który jest niewidzialny, przez co otrzymujemy wzmocnienie umysłu i wzmocnienie ducha. — The Signs of the Times, 9 stycznia 1893.BK 377.1