Hebrajczyków 9,11-14.22

(Jana 1,29; Objawienie 13,8; patrz komentarz EGW do Rzymian 8,34; Hebrajczyków 2,14-18; 1 Jana 1,7.9) — Bez przelania krwi nie ma przebaczenia grzechów

Chrystus był Barankiem, zabitym od założenia świata. Dla wielu jest tajemnicą, dlaczego w St. Testamencie zabijano i składano na ołtarzu tyle krwawych ofiar. Ta wielka prawda, która przez to była pokazywana i wdrażana w umysły i serca ludzkie, brzmiała: “Bez rozlania krwi nie ma odpuszczenia”. W każdej krwawiącej ofierze był przedstawiany “Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”.BK 438.4

Osobiście Chrystus był twórcą żydowskiego systemu nabożeństw, w których za pomocą symboli i rytuałów były zobrazowane duchowe i niebiańskie rzeczy. Wielu zapomniało i zagubiło prawdziwe znaczenie tych ofiar i tę wielką Prawdę, że jedynie przez Chrystusa zachodzi przebaczenie grzechów. Ogrom ofiarowanych ofiar, przelewu krwi wołów i cielców nie mogło zgładzić grzechów. — The Signs of the Times, 2 stycznia 1893.BK 438.5

Nauka wypływająca ze zwierzęcych ofiar

W każdej ofierze była ucieleśniona i w każdej ceremonii była wyryta nauka, uroczyście ogłaszana przez kapłana w jego świętym urzędzie oraz wpajana osobiście przez Boga, że jedynie przez krew Chrystusa jest przebaczenie grzechów. Jako lud Boży, jakże niedostatecznie dostrzegamy potęgę owej wielkiej Prawdy! Jak rzadko, przez żywą i czynną wiarę wprowadzamy w nasze życie ową wielką Prawdę, która uczy, że istnieje przebaczenie tak dla najmniejszego jak i największego grzechu! — The Review and Herald, 21 września 1886.BK 438.6