2 Kronik 14,11

Bóg będzie pracował z nami, gdy będziemy Mu ufać

[Cyt. 2 Kronik 14,11 (BG).] Jest to także trafna modlitwa dla nas. Układanie przez nas planów na przyszłość, jest niczym innym, jak schlebianiem sobie. Ogromnie wielu występuje przeciwko Prawdzie i z nimi musimy się spotykać przy przekazywaniu innym światła. Nasza nadzieja nie tkwi w znajomości Prawdy, czy w naszych zdolnościach, ale w żywym Bogu.BK 124.5

... Tu powinna być... żywa wiara w potężnego Boga, okazującego swoją moc, inaczej wszystko zawiedzie. To Bóg pokonał wrogów Izraela. Wprowadził zamieszanie w jego armii. Uciekali, nie wiedząc dokąd. Kto się ostoi przed Panem, Bogiem Izraela?BK 124.6

Teraz nie z “ciałem i krwią” staczamy bój, lecz z mocami i potęgami, ponurymi władcami tego świata, ze złymi duchami, które unoszą się w przestworzach. Pan zachęca nas, by spoglądać na Niego, jako na źródło siły, na Jedynego, który może nam pomóc. Możemy spoglądać na ludzi i oni udzielą nam rady, a mimo to możemy zostać pokonani; ale gdy w naszym imieniu zacznie działać Bóg Izraela, na pewno odniesie dla nas zwycięstwo. Musimy wiedzieć czy właściwie stoimy przed Bogiem; jeśli tak nie jest, wówczas musimy podjąć poważne wysiłki, by wejść we właściwą relację z Nim. Musimy dokonać tego indywidualnie dla siebie. Nie możemy narażać na ryzyko naszego życia wiecznego dla jakichś domysłów. Wszystko musimy ustawić właściwie; musimy stosować się do wymagań Bożych, a dopiero potem oczekiwać, że Bóg będzie wspomagał nas w naszych wysiłkach. 2 Kronik 20,15. Bóg działa w nas dzięki światłu Swojej Prawdy. Musimy być posłuszni wszystkim Jego przykazaniom.BK 124.7

O, żebyśmy wzięli pod uwagę to, że dzieło, w które się angażujemy, nie jest naszym dziełem, ale Bożym, a my jako pokorne narzędzia jesteśmy Jego współpracownikami. Mając na uwadze jedynie uwielbienie Boga, nie wolno nam zamienić początku naszego chrześcijańskiego życia, na jego koniec. Musimy także dostrzec konieczność ćwiczenia się na ziemi w tym, co przygotuje nas do spełniania woli Bożej! Nie wolno nam wywyższać siebie, nie śmiemy być pewni siebie, lecz wierzyć Bogu, że chętnie nam pomoże. Bóg chce współpracować ze Swym ludem, ale my musimy zajmować stanowisko, wykazujące, że mamy niezachwianą wiarę i ufność w Niego. — The Review and Herald, 10 maja 1887.BK 125.1