Hebrajczyków 2,14

(Patrz komentarz EGW do Mateusza 27,50; Jana 3,14-17) — Szatan pokonany na krzyżu

On, [Chrystus] pokonał szatana w tej samej naturze, nad którą szatan osiągnął w Edenie zwycięstwo. Wróg został pokonany przez Jezusa w ludzkiej naturze. Boska moc Zbawiciela była ukryta. On zwyciężył w ludzkiej naturze, polegając całkowicie na Bogu, że otrzyma od Niego potrzebną moc. — The Youth's Instructor, 25 kwietnia 1901.BK 428.1

(Hebrajczyków 12,3; 1 Mojżeszowa 3,15; 2 Tymoteusza 1,10; 1 Piotra 2,24) — Chrystus triumfujący na krzyżu

Chrystus, choć przybity do krzyża, osiągnął zwycięstwo. Wszystkie moce ciemności skoncentrowały swe siły, aby zniszczyć Tego, który był Światłością świata i Prawdą, czyniącą ludzi mądrych ku zbawieniu. Jednak to sprzysiężenie [mocy ciemności] nie dało efektu. Z każdym krokiem szatan przybliżał się ku swojemu wiecznemu zniszczeniu. Jezus poniósł na sobie rzeczywiste cierpienia grzeszników. Jednak każdy zadany ból przyczyniał się do burzenia fundamentów królestwa nieprzyjaciela. Szatan potarł piętę Jezusa, lecz Jezus potarł głowę szatana. Poprzez własną śmierć, Zbawiciel zniszczył tego, który miał moc śmierci. W wyniku tej poniesionej ofiary, śmierć została pokonana, gdyż poprzez śmierć, Chrystus przy pomocy Ewangelii wywiódł na jaw życie i nieśmiertelność.BK 428.2

Nigdy Syn Boży nie był tak bardzo umiłowany przez swojego Ojca, przez niebiańską rodzinę i przez mieszkańców nie upadłych światów, jak wówczas, gdy poniżył Siebie, ponosząc hańbę, upokorzenie, wstyd i złorzeczenia. Przez to, że stał się nosicielem grzechu, usunął od ludzkości przekleństwo grzechu. Swoim własnym ciałem zapłacił karę za grzech, na którym opiera się moc szatana nad ludzkością. — The Youth's Instructor, 28 czerwca 1900.BK 428.3