1 Mojżeszowa 28,12-13

Chrystus jest pomostem nad przepaścią

Jakub chciał podstępem zdobyć prawo do pierworodztwa. Niestety doznał w tym zawodu. Myślał, że utracił wszystko, swoją łączność z Bogiem, swój dom rodzinny; w końcu stal się zawiedzionym zbiegiem. Ale co uczynił Bóg? Widział go w tym beznadziejnym stanie; widział jego rozczarowanie i widział w nim dobry materiał, który może być wykorzystany ku chwale Bożej. Widząc jego opłakany stan, nie zwlekał długo i ukazał mu we śnie drabinę, która przedstawiała Jezusa Chrystusa. Oto człowiek, który utracił wszelki kontakt z Bogiem, a Bóg niebios widząc jego stan, wyraża zgodę, by Chrystus stał się pomostem nad przepaścią, którą spowodował grzech. Patrząc na to, możemy powiedzieć: Pragnę pójść do nieba, ale jak mam tam dotrzeć? Nie widzę tej drogi. Podobnie myślał Jakub i dlatego Bóg dal mu widzenie o drabinie. A drabina ta łączy ziemię z niebem przez Jezusa Chrystusa. Człowiek może się wspinać po niej, gdyż jej podstawa opiera się na ziemi, a najwyższy szczebel sięga nieba...BK 25.4

Wy, mieszkańcy ziemi chwalcie Go! Dlaczego? Gdyż Jezus Chrystus, którego człowiecze ramię objęło rodzaj ludzki, podczas gdy Jego boskie ramię obejmuje tron Nieskończonego, przerzucił nad przepaścią pomost, którym jest Jego ciało. A ten malutki świat, który z powodu grzechu został odłączony od niebiańskiego kontynentu i stał się wyspą, został z nim ponownie połączony, ponieważ Chrystus przerzucił pomost nad tą przepaścią. — Manuscript 5, 1891.BK 25.5