Dzieje Apostolskie 1,7-8

Głos prostą Ewangelię a nie ekscytujące spekulacje

Uczniowie chcieli poznać czas nadejścia Królestwa Bożego, ale Jezus powiedział im, że nie mogą poznać ani tej daty, ani godziny, gdyż tego nie objawił Ojciec. Wiedza o ustanowieniu Królestwa Bożego nie była najważniejszą rzeczą. Mieli naśladować Mistrza, modlić się, oczekiwać, czuwać i pracować. Mieli przedstawiać światu charakter Chrystusa. To, co było istotne dla pomyślności chrześcijańskiego doświadczenia w czasach uczniów, jest również istotne i w naszych dniach. “Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec w mocy swojej ustanowił. Ale weźmiecie moc Ducha Świętego, kiedy zstąpi na was.” A gdy Duch Święty zstąpi na nich, co mają czynić? “Będziecie mi świadkami w Jerozolimie, w Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.” To jest właśnie dzieło, w które i my mamy być zaangażowani. Zamiast żyć w oczekiwaniu na jakiś szczególny czas podniety, mądrze wykorzystujmy obecne możliwości, czyniąc to, co powinno być wykonane, aby dusze mogły być zbawione. Zamiast wyczerpywać siły naszego umysłu na spekulowanie odnośnie czasu i chwili, które Pan zachował w Swojej mocy i zakrył przed ludźmi, poddajmy się pod kontrolę Ducha Świętego, aby móc wypełniać bieżące obowiązki i podawać chleb żywota duszom ginącym z powodu braku Prawdy, bez domieszki ludzkich poglądów.BK 319.4

Szatan stale jest gotowy do napełnienia umysłów teoriami i spekulacjami, które odwracają ludzi od obecnej Prawdy i dyskwalifikują ich dla przekazania światu trójanielskiego poselstwa. Tak było zawsze; dlatego, nasz Zbawiciel często ganił tych, którzy pobłażali spekulacjom i byli dociekliwi w sprawach, których Pan nie objawił. Jezus przyszedł na ziemię, by przekazać ludziom ważne Prawdy. Pragnie On wryć w ich umysły potrzebę przyjęcia i posłuszeństwo wobec Jego praw i pouczeń oraz wykonywania swoich obecnych obowiązków. Wszelka wiedza, której im udzielał, nadawała się do codziennego użytku.BK 320.1

Jezus powiedział: “A to jest żywot wieczny, aby poznali ciebie, jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłałeś.” Wszystko to zostało wykonane i powiedziane w tym jednym celu, aby utwierdzić Prawdę w ich umysłach i aby mogli osiągnąć życie wieczne. Jezus nie przyszedł, aby ludzi zadziwić jakąś wielką zapowiedzią o szczególnym czasie, w którym miałyby nastąpić jakieś wielkie wydarzenia, ale przyszedł, aby pouczyć i zbawić zgubionych. Nie przyszedł, by pobudzać i zadowalać ciekawość, wiedział bowiem, że tym pobudziłby tylko ich chęć oglądania osobliwości i cudów. Jego celem było zaszczepienie wiedzy o tym, jak ludzie mogą wzrastać w duchowej sile i robić postępy na drodze posłuszeństwa i prawdziwej świętości. Dawał im tylko takie pouczenia, które były stosowne do potrzeb ich codziennego życia i tylko taką Prawdę, która mogła być podana innym do przyjęcia. Nie objawiał ludziom niczego nowego ale otworzył ich zrozumienie na Prawdy, które długo były zaćmione lub źle umiejscowione przez fałszywe nauczanie kapłanów i nauczycieli. Jezus ustawił te klejnoty Bożej Prawdy na ich właściwych miejscach — tak, jak były dane patriarchom i prorokom. Po przekazaniu tych cennych pouczeń, obiecał dać im Ducha Świętego, który przypomni im we właściwym czasie wszystko, co On im powiedział.BK 320.2

Jesteśmy w ciągłym niebezpieczeństwie wyniesienia się ponad prostotę Ewangelii. Już od początku świata istnieje u wielu silne dążenie do wprowadzania ludzi w stan duchowej ekstazy i zmiany obecnego porządku życia. Na pewno istnieje wielka potrzeba zmian w obecnym porządku życia, gdyż świętość obecnej Prawdy nie jest urzeczywistniana tak, jak powinna. Jednak zmiana, której potrzebujemy, to zmiana serca, a tę możemy uzyskać tylko przez osobiste poszukiwanie Boga i Jego błogosławieństw, przez nieustanne błaganie o Jego moc, przez żarliwe prośby, aby Jego łaska zstąpiła na nas, a nasze charaktery mogły doznać przemiany. Takiej zmiany potrzebujemy dzisiaj i aby ją osiągnąć musimy włożyć w to dążenie całą naszą energię i okazać szczerą gorliwość. Z pełną szczerością powinniśmy pytać się: “Co mam czynić, aby być zbawionym?” Musimy znać dokładne kroki, jakimi mamy zdążać w kierunku nieba.BK 320.3

Jezus przekazał Swoim uczniom Prawdy, których szerokość, głębia i wartość były mało cenione oraz pojmowane i taki sam stan istnieje dzisiaj wśród ludu Bożego. Także i my nie pojęliśmy wielkości i piękna Prawd, powierzonych nam przez Boga na dzisiejsze czasy. Jeżeli uczynimy postępy w duchowej wiedzy, wówczas zobaczymy, jak Prawda będzie się rozwijać i rozprzestrzeniać w różnych kierunkach, w sposób, o jakim nigdy nie marzyliśmy. Jednak ona nigdy nie rozwinie się, gdy będziemy wyobrażać sobie, że musimy znać czasy i chwile, które Ojciec posiada w Swojej mocy. Stale i wciąż byłam ostrzegana przed ustalaniem czasu. Już nigdy nie będzie poselstwa dla ludu Bożego dotyczącego czasu. Nie otrzymaliśmy dokładnie określonego czasu wylania Ducha Świętego albo przyjścia Chrystusa. — The Review and Herald, 22 marca 1892.BK 320.4