บทที่ 94 - ผลกระทบของนวนิยาย

เยาวชนมากมายพูดว่า “ฉันไม่มีเวลาศึกษาบทเรียนของฉันเลย” แต่พวกเขาทำอะไรกันอยู่เล่า บางคนใช้เวลาทุกขณะใส่ใจอยู่แต่หารายได้เพิ่มขึ้นเพียงไม่กี่สตางค์ หากพวกเขาจะเอาเวลาที่เจียดไปทำงานไปศึกษาพระคัมภีร์และนำบทเรียนที่ได้รับไปลงมือปฏิบัติแล้ว พวกเขาจะมีเงินเก็บได้มากกว่าจำนวนที่หามาได้จากการทำงานอย่างหามรุ่งหามค่ำ พวกเขาจะประหยัดเงินที่ใช้ไปกับเครื่องประดับที่ไม่จำเป็นได้มากมายและยังเก็บถนอมรักษาความกระปรี้กระเปร่าของจิตใจเพื่อเข้าใจความล้ำลึกของพระลักษณะของพระเจ้า “ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นจุดเริ่มต้นของความรู้” สุภาษิต 1:7 {MYP 290.1}MYPTh 236.1

แต่เยาวชนเหล่านี้ผู้ซึ่งอ้างตนว่าเป็นคริสเตียนกลับไปสนองความต้องการของจิตใจที่เป็นฝ่ายเนื้อหนังโดยการยอมทำตามความปรารถนาของตนเอง และในช่วงเวลาแห่งพระกรุณาของพระเจ้าที่พระองค์ประทานให้พวกเขาเพื่อทำความรู้จักกับสัจธรรมอันล้ำค่าของพระคัมภีร์กลับถูกใช้ไปหมกมุ่นอยู่กับการอ่านนวนิยายเรื่องโกหก นิสัยนี้เมื่อติดแล้วก็ยากที่จะเอาชนะมันแต่ทว่าก็ยังมีทางแก้ไข และทุกคนที่มีโอกาสเข้าแผ่นดินสวรรค์จำเป็นต้องทำ {MYP 290.2}MYPTh 236.2

จิตใจที่ปล่อยให้ซึมซับการอ่านนิทานจะถูกทำลาย จินตนาการป่วยเป็นโรค ความอ่อนไหวทางอารมณ์เข้าครอบงำจิตใจ เกิดความกระสับกระส่ายอย่างเลื่อนลอย กระหายอยากอาหารทางปัญญาอย่างแปลกประหลาดซึ่งทำให้จิตใจไม่สมดุลอยู่ตลอดเวลา ปัจจุบันมีคนนับพันที่อยู่ในโรงพยาบาลโรคจิตซึ่งมีสมองที่ไม่สมดุลอันเนื่องจากการอ่านนิยายที่แต่งขึ้น ซึ่งเป็นผลจากการสร้างวิมานกลางอากาศและอารมณ์อ่อนไหวจากการตกหลุมรัก--The Signs of The Times, February 10, 1881. {MYP 290.3}MYPTh 236.3