บทที่ 46 - การร่วมสถิตของพระคริสต์

ศาสนาของพระคริสต์มีความหมายมากกว่าการอภัยบาป หมายถึงการนำบาปของเราออกไป และเติมช่องว่างให้เต็มด้วยพระคุณของพระวิญญาณบริสุทธิ์ หมายถึงการรับแสงสว่างจากพระเจ้าและมีความชื่นชมยินดีในพระองค์ หมายถึงไม่มีอัตตะอยู่ในหัวใจ และเต็มล้นด้วยพระพรของการร่วมสถิตอยู่ด้วยของพระคริสต์ เมื่อพระคริสต์ทรงครอบครองจิตวิญญาณ จะมีแต่ความบริสุทธิ์และอิสรภาพจากบาป พระสิริ ความบริบูรณ์ ความสมบูรณ์ของแผนการของข่าวประเสริฐจะสำเร็จในชีวิต การยอมรับพระผู้ช่วยให้รอดจะเปล่งแสงแห่งสันติสุขที่สมบูรณ์ ความรักที่สมบูรณ์และความมั่นใจที่สมบูรณ์ ความงดงามและกลิ่นหอมของพระลักษณะของพระคริสต์ที่แสดงออกในชีวิตจะเป็นพยานว่าพระเจ้าประทานพระบุตรของพระองค์เข้ามาในโลกเพื่อเป็นพระผู้ช่วยของโลกอย่างแท้จริง. . . . {MYP 166.1}MYPTh 129.1

สำหรับผู้ติดตามที่ซื่อสัตย์ของพระคริสต์ พระองค์ทรงเป็นมิตรประจำวันที่ร่วมเดินทางและทรงเป็นสหายที่คุ้นเคย พวกเขาดำรงชีวิตอยู่ใกล้ชิดกับพระองค์ ติดต่อสัมพันธ์กับพระองค์เสมอ รัศมีของพระเจ้าฉายขึ้นเหนือพวกเขา แสงสว่างแห่งความรู้เรื่องพระสิริของพระเจ้าสะท้อนจากพระพักตร์ของพระเยซูคริสต์ในชีวิตของพวกเขา บัดนี้พวกเขาชื่นชอบกับแสงสว่างอันสว่างไสวแห่งความสว่าง และพระสิริของจอมราชัน พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะเข้าสู่การชุมนุมของสวรรค์ เพราะพวกเขามีสวรรค์อยู่ในใจ--“Christ’s Object Lessons,” pp. 419-421. {MYP 166.2}MYPTh 129.2

*****

ที่ใดซึ่งพระวิญญาณของพระองค์ร่วมสถิตด้วย สันติสุขจะอยู่ที่นั่น พร้อมทั้งความชื่นชมยินดีด้วย {MYP 404.1}