เสื่อมทรามโดยการปล่อยตัวสนองตัณหา

ผู้ที่แสวงหาการหมกมุ่นอยู่กับความอยากอาหารและตัณหาราวกับว่าเป็นความเก่งกาจของตนจะไม่มีวันเป็นคนดีหรือบุคคลยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง ไม่ว่าเขาจะอยู่ในฐานะสูงเพียงใดตามความคิดเห็นของชาวโลก พวกเขาคือคนต่ำทราม ไร้ค่า และคดโกงตามการประเมินของพระเจ้า สวรรค์บัญชาให้ทำเครื่องหมายความชั่วช้าของพวกเขาจารึกไว้บนใบหน้าของพวกเขา ความคิดของพวกเขาเป็นของทางโลก คำพูดของพวกเขาแสดงออกให้เห็นถึงระดับต่ำของจิตใจ พวกเขาเติมหัวใจด้วยความชั่วช้าและแทบจะลบพระฉายของพระเจ้าออกไป เสียงของเหตุผลจมหายไปและการตัดสินใจถูกบิดเบือน โอ้ มนุษย์ช่างสามารถทำลายนิสัยทั้งปวงของตนด้วยการปล่อยตัวหมกมุ่นให้กับตัณหาราคะได้ถึงขนาดนี้เชียวหรือ เมื่อเอาความตั้งใจไปยอมจำนนต่อซาตาน มนุษย์จะดิ่งลงในความชั่วและความเขลาไปได้ต่ำกว่านี้อีกหรือไม่ เพราะจิตใจมนุษย์ต่อต้านหลักการอันบริสุทธิ์ของสัจธรรม สัจธรรมจะร้องเตือนอ้อนวอนผู้มีปัญญาอย่างไรก็ไร้ผล-- The Signs of the Times, December 1, 1881. {MYP 66.3}MYPTh 44.3