โรคภัยจะไม่มีทางเกิดขึ้นเองโดยปราศจากลกเหตุ การเพิกเฉยละเลย ไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ในด้านสุขภาพย่อมจะเป็นการเปิดทานำไปสู่ความ เจ็บป่วย หลายคนต้องทนทุกข์ทรมานอันเป็นผลสืบเนื่องมาจากการที่บิดา มารดาของเขาได้ล่วงละเมิดต่อบทบัญญัติของพระเจ้า แม้ว่าพวกเขาจะไม่ ต้องเป็นผู้รับผิดชอบต่อสิ่งที่บิดามารดาได้กระทำไว้ แต่กระนั้นพวกเขายัง คงมีหน้าที่ต้องค้นหาว่าอะไรเป็นสิ่งที่จะล่วงละเมิดและอะไรที่จะไม่มีผล ในการล่วงละเมิดต่อกฎเกณฑ์ในด้านสุขภาพ พวกเขาควรจะหลีกเลี่ยง อุปนิสัยที่ผิดๆ ของบิดามารดา และโดยการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง รักษา สููููููููููขภาพ ร่างกายและจิตใจของพวกเขาให้อยู่ในสภาพที่ดีกว่า {MH 234.1}MHTh 256.1

อย่างไรก็ตาม คนส่วนใหญ่ต้องเจ็บป่วยเพราะการดำเนินชีวิตใน ทางที่ผิดของตนเอง พวกเขาเพิกเฉยละเลยต่อกฎเกณฑ์ของสุขภาพด้วย นิสัยที่ผิดๆ ในการกิน การดื่ม การแต่งกายและการทำงาน การล่วง ละเมิดกฎแห่งธรรมชาติของพวกเขาทำให้เกิดผลอย่างที่ไม่น่าสงสัยตามมา และเมื่อความเจ็บป่วยได้มาเยือน หลายคนมิได้ตระหนักถึงสาเหตุที่แท้จริง ของความเจ็บป่วยของตน แต่กลับบ่นต่อว่าพระเจ้าจากการที่ต้องเจ็บป่วย แต่พระเจ้าทรงมิมีส่วนรับผิดชอบต่อความเจ็บป่วยอันเกิดจากการละเลย กฎแห่งธรรมชาติ {MH 234.2}MHTh 256.2

พระเจ้าประทานพลังส่าคัญจำนวนหนึ่งไว้ในตัวเรา พระองค์ยังทรง สร้างเราให้มีอวัยวะหลายอย่างที่เหมาะสมเพื่อคอยควบคุมรักษากิจกรรม ต่างๆ ของร่างกายในการดำรงชีวิต และพระองค์ทรงกำหนดให้อวัยวะ เหล่านี้ทำงานร่วมกันอย่างสอดรับกัน หากเราจ้กใส่ใจถนอมพลังชีวิตนี้ไว้ และคอยควบคุมรักษากลไกการทำงานอันละเอียดอ่อนของร่างกายให้อยู่ ในระบบระเบียบแล้ว ผลที่ไต้ก็คือสุขภาพที่ดี แต่หากพลังสำคัญนี้ถูกใช้ หมดอย่างรวดเร็วเกินไประบบประสาทจึงต้องดึงพลังงานมาใช่ในขณะนั้น จากแหล่งอื่นๆ และเมื่ออวัยวะใดเสียหายไป อวัยวะทุกส่วนก็พลอยไต้รับ ผลกระทบตามไปด้วย โดยธรรมชาติ ร่างกายมีความทนทานต่อการลูกใช้ ในทางที่ผิดจนเกินขอบเขตโดยไม่แสดงอาการโต้ตอบอย่างเด่นชัด ผล สุดท้าย ร่างกายก็จะลูกกระตุ้นและใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เพื่อขจัดผล ที่เกิดจากการกระทำที่เกินขอบเขตที่ตนเองได้รับ การที่ร่างกายพยายาม แกไขสภาวะเช่นนี้ จึงมักปรากฏให้เห็นในรูปของอาการเป็นไข้ ตัวร้อน และความเจ็บป่วยไม่สบายในรูปลักษณะต่างๆ {MH 234.3}MHTh 257.1

การบำบัดด้วยการพักผ่อน

การบำบัดรักษาอย่างเขาไจไนเหตุและผล