ครอบครัวควรเป็นสถานที่ๆ น่าอยู่มากที่สุดในโลกสำหรับลูกๆ และ เมื่อมีมารดาอยู่ด้วยยิ่งเป็นจุดดึงดูดความสนใจมากที่สุด ธรรมชาติของเด็ก นั้นมีอารมณ์ที่อ่อนไหวและต้องการความรัก บิดามารดาสามารถทำให้ลูก ๆ มีความสุขได้อย่างง่ายดายแต่ก็สามารถทำให้ลูกๆ เสียใจไต้อย่างง่ายดาย ด้วยเช่นกัน โดยการอบรมสั่งสอนด้วยความอ่อนโยน โดยคำพูดและการ กระทำที่แสดงออกถึงความรักมารดาย่อมสามารถทำให้บุตรผูกพนสนิท สนมกับตนได้ {MH 388.1}MHTh 426.1

เด็กเยาว์วัยชอบมีเพื่อนเล่นและไม่ชอบเล่นสนุกอยู่คนเดียว พวก เขาต้องการความเห็นอกเห็นใจและความรัก สิ่งใดที่เด็กๆ มีความพอใจ ก็ คิดว่ามารดาย่อมจะชื่นชอบด้วย และเป็นธรรมชาติที่เด็กๆ จะไปหามารดา เมื่อมีความสุขและความเสียใจแม้แต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ มารดาไม่ควรทำร้าย จิตใจที่อ่อนไหวของเด็กๆ ด้วยการทำตัวเฉยเมยไม่สนใจ แม้จะเห็นว่า เป็นเรื่องเล็กน้อย แต่สำหรับพวกเขาแล้วถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ความเห็นอกเห็นใจและความชื่นชมของมารดาเป็นสิ่งลํ้าค่า การเหลียว มองด้วยสายตาที่เห็นชอบด้วย การกล่าวคำให้กำลังใจหรือชมเชยเป็น เหมือนด้งแสงตะวันในดวงใจของลูกๆ และบ่อยครั้งทำให้ลูกๆ สุขใจไป ตลอดวัน {MH 388.2}MHTh 426.2

มารดาควรวางแผนหาอะไรให้ลูกเล่นหรือหน้าที่เบา ๆ ให้ทำเพื่อให้ มือเท้าและสมองของลูกไดใช้งานให้เกิดความคล่องแคล้วว่องไวอยู่เสมอ แทนที่จะบอกลูกๆ ให้ไปเล่นไกลตัวเพื่อไม่ให้ส่งเสียงเอะอะวุ่นวายเพราะ อยากจะไดโน่นได้นี่ {MH 388.3}MHTh 427.1

โดยการเข้าถึงความรู้สึกและการแนะน่าลูกๆ ถึงวิธีของการละเล่น หรือหน้าที่ๆ มอบให้ มารดาจะเอาชนะความไว้วางใจของลูกๆ ได้ และจะ สามารถแก้ไขนิสัยที่ไม่ดีของลูก ๆ ได้ง่ายยิ่งขึ้นหรือสามารถหยุดยั้งนิสัยที่ เห็นแก่ตัวหรือมีอารมณ์ที่รุนแรงได้ ถ้อยคำตักเตือนหรือการว่ากล่าวสั่งสอน โดยถูกกาลเทศะเป็นสิ่งลํ้าค่ายิ่งต่อลูกๆ โดยอาศัยความรักที่คอยตืดตาม อย่างอดทน มารดาย่อมสามารถหันเหความคิดของลูกๆ ไปในทางที่ลูกต้อง และปลกฝังให้ลูกๆ มีอุปนิสัยที่น่ารักและงดงาม {MH 389.1}MHTh 427.2

มารดาควรหลีกเลี่ยงการอบรมสั่งสอนลูกๆ ต้องพึ่งผู้อื่นและเก็บ ความทุกข้ไว้กับตัวเอง อย่าทำให้ลูกๆ คิดว่าตนเองสำคัญเป็นศูนย์กลาง ที่ทุกสิ่งรายล้อมอยู่ พ่อแม่บางคนใช้เวลาและการเอาใจใส่มากเพื่อทำให้ ลูกๆ มีความสนุกสนานแต่เด็กๆ ควรลูกสอนให้รู้จักหาความสนุกสนาน ให้แก่ตัวเองโดยใช้ความคิดสร้างสรรค์และทักษะของตนเอง ด้วยเหตุนี้ ลูกๆ จะเรียนรู้ถึงความพึงพอใจกับความสนุกสนานที่เรียบง่าย ลูกๆ ควร เรียนรู้ที่จะอดทนอย่างเข้มแข็งต่อความผิดหวังและความยากลำบากเล็กๆ น้อย ๆ แทนที่จะคอยเรียกร้องความสนใจเมื่อต้องเจ็บปวดหรือเสียใจ เล็กๆ น้อยๆ ทุกครั้งไป เราต้องหันเหความคิดของลูกๆ ไปทางอื่น จง สั่งสอนพวกเขาให้รู้จักมองข้ามสิ่งที่ไม่พึงพอใจหรือสิ่งที่ลำบากบ้างในบาง เวลา จงพิจารณาดูว่าจะชี้แนะสั่งสอนลูกๆ ให้รู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่นได้ อย่างไร {MH 389.2}MHTh 427.3

แต่จงอย่าปล่อยให้ลูกๆ ถูกทอดทิ้ง การที่ต้องแบกรับภาระไว้มากมาย บางครั้งมารดาอาจรู้สึกว่าตนเองไม่มีเวลาอบรมสั่งสอนลูกน้อยของตนอย่าง อดทนหรือให้ความรักและความเห็นอกเห็นใจไต้แต่มารดาควรจดจำไว้ว่า หากลูก ๆ ไม่ไต้รับความเป็นเพื่อนและความเห็นอกเห็นใจจากบิดามารดา หรือจากครอบครัว เขาทั้งหลายจะมองหาสิ่งนี้จากแหล่งอื่นที่เป็นอันตราย ต่อทั้งความคิดและอุปนิสัย {MH 389.3}MHTh 428.1

โดยไม่มีเวลาและไม่ทันไต้คิด มารดาหลายคนไม่ยอมใช้เวลาเล่น สนุกกับลูกๆ เพราะมัวแต่ยุ่งวุ่นวายและเหน็ดเหนื่อยกับงานตกแต่งประดับ- ประดา ซึ่งอย่างดีที่สุดแล้วก็เป็นแต่เพียงบางสิ่งที่ส่งเสริมให้เกิดความเย่อ หยิ่งและความฟ้งเฟ้อในจิตใจของลูกๆ เมื่อเด็กเหล่านี้เติบโตเป็นผูใหญ่ สิ่ง เหล่านี้ส่งผลให้ลูกๆ เกิดความเย่อหยิ่งและมีศีลธรรมจรรยาที่ไร้ค่า มารดา เกิดความเศร้าเสียใจเมื่อลูกๆ ทำผิด แต่หารู้สึกตัวไม่ว่าตัวเองกำลังเก็บ เกี่ยวผลจากสิ่งที่ไต้หว่านไว้แล้วนั่นเอง {MH 389.4}MHTh 428.2

มารดาบางคนไม่มีความสมั่าเสมอในการอบรมเลี้ยงดูลูก ๆ บางครั้ง ก็ตามใจเกินควรจนเป็นผลร้าย ในทางตรงกันข้ามกลับไม่ยอมให้ลูกๆ ได้ สนุกสนานกับสิ่งที่ไม่มีพิษมีภัยที่ให้ความสุขแก่จิตใจ ในเรื่องเช่นนี้มารดา เหล่านี้มิไต้ปฏิบัดิิตามแบบอย่างของพระคริสต์ พระองค์ทรงรักเด็กๆ พระองค์ทรงเข้าพระทัยถึงความรูสึก และพระองค์ทรงเห็นอกเห็นใจเขาทั้ง ในเวลาที่มีความสุขและความทุกข์ {MH 390.1}MHTh 428.3

การศกษาไนเรื่องของสรระวิกยา

หนากของ□ดา