บทกี่ 9 - การลงลอนแล:การชาบัดรักษา

เมื่อพระคริสต์ทรงส่งเหล่าลกวกทั้งสิบสองคนออกไปประกาศศาสนา ในครั้งแรกนั้นพระองค์ทรงรับสั่งแก่พวกเขาว่า “จงไปพลางประกาศพลาง ว่า แผ่นดินสวรรค์มาใกล้แล้ว จงรักษาคนเจ็บปวยให้หาย คนตายแล้วให้ ฟื้น คนโรคเรื้อนให้หายสะอาด และจงขับผีให้ออก ท่านทั้งหลายได้รับ เปล่าๆจงให้เปล่าๆ” ม้ทธิว 10:7, 8 {MH 139.1}MHTh 140.1

พระเยซูตรัสแก่เหล่าสาวกอีกเจ็ดสิบคนที่ทรงส่งออกไปในภายหลัง ว่า“ถ้าท่านจะเข้าไปในเมืองใดๆ...จงรักษาคนปวยในเมืองนั้นให้หาย และ แจ้งแก่เขาว่า แผ่นดินของพระเจ้ามาใกล้ท่านทั้งหลายแล้ว” ลูกา 10:8, 9 พระคริสต์และฤทธิ้อำนาจของพระองค์อยู่กับพวกเขา “ผ่ายสาวก เจ็ดสิบคนนั้นกลับมาด้วยความปรีดิทูลว่า พระองค์เจ้าข้า ถึงผีทั้งหลาย ก็ได้อยู่ใต้บังคับของพวกข้าพระองค์โดยพระนามของพระองค์” ลูกา 1 0: 17 {MH 139.2}MHTh 140.2

หลังจากที่พระคริสต์เสด็จขึ้นสู่สวรรค์แล้วกิจการอย่างเดียวกันยัง คงดำเนินต่อไป ภาพเหตุการณ์ต่างๆ ของพระราชกิจของพระองค์บงเกิด ขึ้นซํ้าอีกครั้ง “ประขาขนได้ออกมาจากเมืองที่อยู่ล้อมรอบกรุงเยรูซาเล็ม พาคนป่วยและคนที่มืผีโสโครกเบียดเบียนมา และทุกคนก็หาย” กิจการ 5: 1 6 {MH 139.3}MHTh 141.1

และเหล่าสาวก “จึงออกไปเทศนาสั่งสอนทุกแห่งทุกตำบล และ พระเป็นเจ้าทรงร่วมงานกับเขา” “ส่วนฟืลิปก็ไปยังเมืองหนึ่งในแคว้น สะมาเรีย และประกาศเรื่องพระคริสต์ให้ขาวเมืองนั้นฟัง ประชาชนก็ พร้อมใจกันฟังถ้อยคำที่ฟีลิปได้ประกาศ...ด้วยว่าผีโสโครก...ได้พากัน... ออกมาจากคนเหล่านั้นและคนที่เป็นโรคอัมพาดกับคนง่อยก็หายเป็นปกติ จึงเกิดความปลื้มปีติอย่างยิ่งในเมืองนั้น” มาระโก 1 6:20; กิจการ 8:5-8 {MH 139.4}MHTh 141.2