Tanrı Neden İsrail'le Birlikte İşlev Gördü?

Tanrı kendisini yeryüzünde yaşayan insanlara açıklamak için İsrail'i çağırdı. Bu amaçla onlara kendilerini çevrelerindeki putperest uluslardan ayırmalarını buyurdu.1GS 204.5

Tıpkı o zaman olduğu gibi şimdi de Tanrı halkının dünyanın lekelemesinden uzak durması gerekmektedir. Tanrı, halkının dünyadan çekilmesini istememiştir, çünkü o zaman dünyayı etkilemeleri mümkün olmayacaktır. Halkın çevrelerindeki uluslara ışık tutmak yerine ışığı saklamaları kötü ve inançsız yüreklerinden kaynaklanmaktadır. Böyle yapanlar, gururlu davranarak Tanrı'nın sevgisini ve ilgisini sadece kendilerine ayırmak istemişlerdir.1GS 204.6

Lütuf antlaşması ilkönce Aden'deki insanla yapılmıştı. Ancak günah işlendikten sonra, kadının soyunun yılanın başını ezeceğine ilişkin tanrısal bir vaat verildi. Bu antlaşma, gelecekte Mesih'e iman yoluyla söz dinleyecek olan bütün insanlara Tanrı'nın affını ve lütfunu sunuyordu. Üstelik, Tanrı'nın yasasına bağlı kalmak koşuluyla sonsuz yaşamı da vaat ediyordu. Böylece eski iman ataları kurtuluş ümidine kavuştular.1GS 204.7

İbrahim'e vaat verilerek aynı antlaşma yenilendi; “Soyunun aracılığıyla yeryüzündeki bütün uluslar kutsanacak. Çünkü sözümü dinledin.” İbrahim günahlarının bağışlanması için Mesih'e güvendi. Bu imanı ona doğruluk sayıldı. İbrahim'le yapılan antlaşma Tanrı yasasının yetkisini de devam ettiriyordu. Tanrı'nın tanıklığı şuydu: “İbrahim sözümü dinledi. Uyarılarıma, buyruklarıma, kurallarıma, yasalarıma bağlı kaldı” (Yaratılış 26:5). Bu antlaşma, Adem'le yapılmış ve İbrahim'le yenilenmiştir, ama Mesih'in ölümüyle onaylanmıştır. Tanrı'nın vaadiyle varolan bu antlaşma iman yoluyla kabul edilmiş ve Mesih aracılığıyla onaylanmıştır. Bu nedenle ona ‘yeni antlaşma' denilmektedir. Bu antlaşmanın temeli Tanrı'nın yasasıydı. Yasanın amacı insanları Tanrı'nın isteğiyle uyumlu hale getirmekti. Böylece insanlar Tanrı'nın yasasına uyabileceklerdi.1GS 205.1

Eski Antlaşma Tanrı'yla İsrail arasında yapılmış, kurban kanıyla da yürürlüğe girmişti. İbrahim'le başlayan ikinci ve yeni antlaşma da birinci antlaşma gibi Mesih'in kanıyla yürürlüğe girmiştir.1GS 205.2

O halde, İbrahim'le yapılan antlaşma kurtuluş vaadini içerdiğine göre Sina'da neden başka bir antlaşma yapılmıştır? Uzun yıllar köle olarak yaşayan halk İbrahim'le yapılan antlaşmanın bilgisini ve ilkelerini yitirmişti. Onları Mısır'dan kurtaran Tanrı, gücünü ve merhametini yeniden göstermek istedi. Böylece halkını kendi sevgisine yönelterek onlara güven aşılamak istedi. Halkını kölelikten kurtararak onları kendisine bağladı.1GS 205.3

Ne var ki İsrail halkı, Tanrı'nın kutsallığına yabancıydı. Kendi yüreklerinin günahkarlığı, Tanrı'nın yasasına uymalarını olanaksız kılıyordu. Bunun için de bir Kurtarıcıya ihtiyaçları vardı.1GS 205.4

Tanrı yasasına uyanlar için büyük bereketler vaat etti. “Şimdi sözümü dikkatle dinler, antlaşmama uyarsanız, bütün uluslar içinde öz halkım olursunuz. Çünkü yeryüzünün tümü benimdir. Siz benim için bir kâhinler krallığı, kutsal bir ulus olacaksınız. İsrailliler'e böyle söyleyeceksin” (Çıkış 19:5,6). Halk kendi yüreğinin ne denli günahlı olduğunu ve Mesih olmadan Tanrı'nın yasasını tutmalarının olanaksızlığını fark etmemişti. Kendi doğruluklarına dayanarak yaşamalarının mümkün olduğunu sandıklarından, “Rab'bin her söylediğini yapacağız, O'nu dinleyeceğiz” dediler. Hiç düşünmeden Tanrıyla antlaşma yapıverdiler. Bunun ardından daha birkaç hafta bile geçmeden antlaşmayı bozdular ve bir puta tapmaya başladılar. Ne denli günahlı ve Tanrı'mn affına muhtaç olduklarını gördüklerinden İbrahim'le yapılan antlaşmada ve kurbanlarda açıklanan Kurtarıcıya ihtiyaç duyduklarını daha iyi anladılar. Artık yeni antlaşmanın bereketlerine kavuşmaya hazırdılar.1GS 205.5