Davut Ziglak'a Gönderiliyor

Ama Filistli komutanlar Akiş'e öfkelendiler. “Adamı geri gönder, kendisine verdiğin yere dönsün” dediler, “Bizimle birlikte savaşa gelmesin; yoksa savaş sırasında bize karşı çıkar. Efendisinin beğenisini nasıl kazanabilir? Adamlarımızın başını ona vermekten daha iyi bir yol bulabilir mi? Çalıp oynarken, “Saul binlercesini öldürdü, Davut'sa on binlercesini” diye hakkında ezgiler okudukları Davut değil mi bu?” Önderler Davut'un kendi halkına karşı savaşacağına inanmıyorlardı. Sıcak çatışma anında Davut, Filistinlilere Saul'un ordusundan çok daha fazla zarar verebilirdi.1GS 395.5

Bunun üzerine Akiş, Davut'u çağırıp, “Yaşayan Rab'bin adıyla derim ki, sen dürüst bir kişisin” dedi, “Benimle birlikte savaşa katılmanı isterdim. Yanıma geldiğin günden bu yana ters bir davranışını gör- medim. Ama Filist beyleri seni uygun görmedi. Şimdi geri dön ve esenlikle git. Filist beylerinin gözünde ters bir davranışta bulunma.” Böylece Davut'un içine düştüğü ikilem çözülmüş oldu.1GS 395.6

Davut üç günlük yolculuktan sonra altı yüz adamıyla birlikte Ziglak'a vardı. Ancak kenti terk edilmiş buldular. Amalekliler kendi bölgelerine girilmiş olmasının öcünü almışlardı. Kenti yakıp yıktıktan sonra kadınları ve çocukları tutsak alarak birçok ganimetle birlikte oradan ayrıldılar.1GS 396.1

Davut ile adamları, dehşet ve şaşkınlık içinde harabeye dönen kente baktılar. “Güçleri tükeninceye dek hıçkıra hıçkıra ağladılar.1GS 396.2

Davut burada kendisini Tanrı'nın düşmanları arasına iten imansızlığının sonuçlarını gördü. Davut Amaleklilere saldırarak onları kışkırtmıştı. Düşmanlarının arasında çok güvende olduğunu sanarak kenti savunmasız bırakmıştı. Davut'un acı ve öfkeden çıldıran adamları onu taşlamaya kalktılar.1GS 396.3