Bölüm 47: Kenanlı Bir Oymak İsrail'i Aldatıyor

Bu bölüm Yeşu 9 ve 10'a dayanmaktadır.

İsrailler Şekem'den kalkıp Gilgal'deki ordugaha geldiler. Burada uzak bir ülkeden geldiklerini söyleyen tuhaf bir temsilciler kuruluyla karşılaştılar. Görünüşleri de sözlerini onaylıyordu. Giysileri eski ve yırtıktı, çarıkları yıpranmış, erzakları tükenmişti. Şarap tulumları da çatlamış ve yolda geçici olarak onarılmıştı.1GS 282.1

Filistin'in dışında olduğunu iddia ettikleri uzak evlerinde Tanrının yarattığı harikaları duymuş ve İsrail'le barış yapmak için temsilci göndermişlerdi. İbraniler, Kenanlı putperestlerle barış yapmamak için özellikle uyarılmışlardı. Yabancıların sözleri önderlerin zihinlerinde kuşku uyandırdı.1GS 282.2

Yabancılar Yeşu'ya, “Biz senin kullarınız” dediler. Yeşu, “Kimsiniz, nereden geliyorsunuz?” diye sordu. Onlar da, “Çok uzak bir ülkeden kalkıp geldik” dediler. “Çünkü Tanrın Rab'bin ününü duyduk. Tanrınla ilgili haberleri, Mısır'da yaptığı her şeyi, Şeria Irmağı'nın ötesindeki iki Amor Kralı'na, Heşbon Kralı Sihon'a ve Aştarot'ta egemenlik süren Başan Kralı Og'a neler yaptığını da duyduk. Bunun üzerine önderlerimiz ve ülkemizin bütün halkı bize şöyle dediler: ‘Onları karşılamak için yanınıza yiyecek alıp yola çıkın ve onlara, biz sizin kullarınızız; bunun için bizimle bir barış antlaşması yapmanızı istiyoruz deyin.' Size gelmek için yola çıktığımız gün azık olarak evden aldığımız şu ekmekler sıcacıktı. Bakın şimdi, kurumuş, küflenmişler. Şarap doldurduğumuz şu tulumlar yeniydi. Bakın nasıl sıyrı-lıp yırtılmışlar. Bunca yol geldiğimiz için giysilerimiz ve çarıklarımız yıprandı.”1GS 282.3

İbraniler Rab'be danışmadılar. Yeşu onlarla barış yaptı ve yaşamalarına izin verdi. “Topluluğun önderleri de antlaşmaya bağlı kalacaklarına ant içtiler.” Üç gün sonra gerçek keşfedildi. İsrailliler onların komşu olduklarını ve aralarında yaşadıklarını öğrendiler. Givonlular canlarını kurtarmak için bu yola başvurmuşlardı.1GS 282.4

Üç günlük yolculuktan sonra ülkenin merkezindeki Givonluların kentlerine varan İsraillilerin öfkesi alevlendi. Ancak önderler hileyle yapılan antlaşmayı bozmayı reddettiler, çünkü İsrail'in Tanrısı Rab'bin adında yemin etmişlerdi. Bu yüzden İsrailliler Givonluları yok etmediler. Givonlular putperestliği reddettiler ve Yahve'ye tapınmayı kabul ettiler. Böylece putperest Kenanlılarla birlikte yıkıma uğramamak için Tanrı'nın buyruğunu yerine getirmiş oldular. Bu antlaşma hileyle yapılmış olsa da göz ardı edilemezdi. Hiçbir kazanç, çıkar ya da intikam andı bozmamalıydı. “Rab'bin dağına kim çıkabilir, Kutsal Yer'inde kim durabilir? Kutsal dağında kim oturabilir? Kendi zararına ant içse bile andından dönmeyen” (Mezmur 24:3; 15:4).1GS 282.5