Davut Tapınak İçin Para ve Malzeme Topluyor

Davut'un yönetiminin başından beri en büyük arzularından biri Rab'be bir tapınak yapmaktı. Gerekli inşaat malzemelerinden altın, gümüş, oniks, mermer ve değerli ahşap fazlasıyla toplamıştı. Şimdi de başkaları, Tanrı'nın varlığını simgeleyen sandığın yerini yapmalıydı.1GS 429.4

Sonunun yakın olduğunu gören kral, bu mirasın emanet alındığından emin olmak için krallığın her yanından temsilciler çağırttı. Bedensel zayıflığı yüzünden mirasın geçişine bizzat tanık olması beklenmiyordu. Ancak üzerine Tanrı'nın esini geldi. Halka son bir kez hararet ve kuvvetle seslenme olanağı buldu. Onlara tapmağı yapma arzusundan ve Rab'bin buyruğundan söz etti. Bu görevi Süleyman yürütecekti. Davut Rab'bin topluluğu İsrail'in huzurunda şöyle dedi: “Şimdi, oğlum, Rab seninle olsun; Tanrın Rab kendisine tapınak kurman için verdiği söz uyarınca, seni başarılı kılsın. Tanrın Rab seni İsrail'e önder atadığı zaman yasasını yerine getirmen için sana sağgörü ve anlayış versin. Rab'bin İsrail'e Musa aracılığıyla verdiği kurallara, ilkelere dikkatle uyarsan, başarılı olacaksın. Güçlü ve yürekli ol! Korkma, yılma!”1GS 429.5

Davut'un yüreği İsrail'in bütün önderlerinin Tanrı'ya bağlı kalmalarını, Süleyman'ın da Tanrı'nın yasasına uymasını diliyordu. Onlar babalarının yetkisini zayıflatan, yaşamını acılaştıran ve Tanrı'nın yüceliğine gölge düşürmesini sağlayan günahlarından kaçınmalıydı-lar.1GS 430.1

Davut Süleyman'a tapmak için gerekli olan incelikli talimatlar verdi. Süleyman henüz gençti; tapınak yapmak, Tanrı'nın halkını yönetmek gibi dev sorumluluklardan ürküyordu. Davut onu yüreklendirdi. Tanrı onunla olacak, onu bırakmayacak ve terk etmeyecekti.1GS 430.2

Davut “Oğlum Süleyman genç ve deneyimsiz” dedi, “Rab için kurulacak tapınak bütün ulusların gözünde çok büyük, ünlü ve görkemli olmalı. Onun için hazırlık yapmalıyım.” Davut Tanrı'nın evi için yaptığı hazırlıkları ve topladığı malzemeleri sıralamaya başladı: “Bunları altın, gümüş gerektiren işlerde ve sanatkârların el işçiliğinde kullanılmak üzere veriyorum. Kim bugün kendini Rab'be adamak istiyor?”1GS 430.3

Halk bunu olumlu karşıladı. “Bunun üzerine boy başları, İsrail'in oymak önderleri, binbaşılar, yüzbaşılar ve saray yöneticileri gönülden armağanlar verdiler. Halk verdiği armağanlar için seviniyordu. Çünkü herkes Rab'be içtenlikle ve gönülden vermişti. Kral Davut da çok sevinçliydi.”1GS 430.4

Ey atamız İsrail'in Tanrısı Rab, Sonsuzluk boyunca sana övgüler olsun! Şimdi, ey Tanrımız, sana şükrederiz, görkemli adını överiz. “Ama ben kimim, halkım kim ki, böyle gönülden armağanlar verebilelim? Her şey sendendir. Biz ancak senin elinden aldıklarımızı sana verdik. Senin önünde garibiz, yabancıyız atalarımız gibi. Yeryüzündeki günlerimiz bir gölge gibidir, kalıcı değildir. Ya Rab Tanrımız, kutsal adına bir tapınak yapmak için sağladığımız bu büyük servet senin elindendir, hepsi senindir... Oğlum Süleyman'a bütün buyruklarına, uyarılarına, kurallarına uymak, hazırlığını yaptığım tapınağı kurmak için istekli bir yürek ver.”1GS 430.5