Musa Çarmıhı ve Yeryüzünün Yenilendiğini Görüyor

Musa Kurtarıcının Getsemani'ye gidişini, bahçedeki yoğun acısını, ele verilmesini, alay konusu edilmesini ve çarmıha gerilmesini gördü. Musa çöldeki yılanın kaldırılışı gibi Tanrı Oğlunun da kaldırılması gerektiğini anladı. O'na iman edenler mahvolmayacak, sonsuz yaşama kavuşacaklardı (Yuhanna 3:15). Yahudi ulusunun, Kurtarıcılarına karşı ikiyüzlü ve Şeytan kaynaklı nefretini görmek Musa'nın yüreğini dehşetle, kederle ve öfkeyle doldurdu.1GS 266.1

Musa Mesih'in, “Tanrım, Tanrım beni niçin terk ettin?” diye acıyla bağırmasına tanık oldu (Markos 15:34). O'nun, Yusufun yeni mezarına yatırılmasını gördü. Dünyayı karanlık bir umutsuzluk kapladı. Ama sonra gözlerini çevirip tekrar baktığında Mesih'in hayranlıkla dolu melekler ve tutsak aldığı kalabalıklarla birlikte göklere zaferle yükselişine tanık oldu.1GS 266.2

Musa İsa'nın öğrencilerinin müjdeyi yeryüzüne yaymalarını izledi. İsrail halkı dünyanın ışığını görememişti. Buna rağmen Tanrı, İbrahim'in soyunu huzurundan kesip atmadı. Mesih aracılığıyla iman çocukları olanlar, İbrahim'in soyu olarak kabul edilecek ve antlaşma vaatlerini miras alacaktı. Tıpkı İbrahim gibi onlar da dünyaya Tanrı'nın yasasını ve Oğlunun müjdesini ileteceklerdi. Musa müjdenin ışığının İsa'nın öğrencileri aracılığıyla parladığına ve diğer uluslardan binlerce kişinin bu ışığa geldiğini gördü. İsrail'in yükselişine ve zenginliğine tanık oldu.1GS 266.3

Sonra gözlerinin önünden başka bir sahne geçti. Önceden Şeytan'ın, Yahudileri bir yandan Tanrı'nın yasasını onurlandırmaya diğer yandan Mesih'i reddetmeye yönelttiğini görmüştü. Oysa bu kez Mesih'i kabul ettiğini söyleyenlerin Tanrı'nın yasasını reddettiklerini görüyordu. Önceden kahinlerin ve ihtiyarların, “O'nu çarmıha ger!” bağırışlarını işitmişti. Şimdi ise imanlı öğretmenlerin “Yasaya gerek yok” dediklerini duyuyordu.1GS 266.4

Sept gününün ayaklar altına alındığını ve onun yerine sahte bir kurumun gelip yerleştiğini görüyordu. Musa şaşkınlık ve dehşetle doldu. Mesih'e inananlar, nasıl olur da göklere ve yere hükmedenin yasasını geçersiz kılarlardı? Musa Tanrı'nın yasasının sadık bir azınlık tarafından hala onurlandırıldığını ve yüceltildiğini görerek sevinç duydu. Tanrı'nın yasasını tutanları yok etmek için dünyasal güçlerin harekete geçtiğine tanık oldu. Tanrı'nın, yasasını tutanlarla esenlik antlaşması yaptığını işitti. Tanrı'nın sesi gökten işitilirken Mesih'in yücelik içinde döndüğünü gördü. Doğru kişiler ölümsüz yaşama kavuşuyorlar, yaşayan kutsallar ise ölümü görmeden sevinç ezgileriyle Tanrı'nın kentine yükseliyorlardı.1GS 266.5

Bundan sonra Musa'nın önünde başka bir sahne belirdi. Yeryüzü lanetin hükmünden kurtulmuştu. Gözünün önünde uzanan yer, vaat edilen ülkeden çok daha harika bir ülkeydi. Günah ve ölüm buraya giremezdi. Musa bu görüme büyük bir sevinçle baktı; en parlak umutlarında bile hayal edemediği yüce bir kurtuluşa tanık oldu. Yer-yüzündeki yolculukları sonsuza dek noktalanan İsrail halkı vaat edilen ülkeye nihayet girmişti.1GS 267.1

Bu görüm de gözlerinin önünden silinince Musa uzaktaki Kenan ülkesine baktı. Sonra, yorgun bir savaşçı gibi dinlenmek için yere uzandı. “Böylece Rab'bin sözü uyarınca Rab'bin kulu Musa orada, Moav ülkesinde öldü. Rab onu Moav ülkesinde, Beyt-Peor karşısındaki vadide gömdü. Bugüne dek mezarının nerede olduğunu kimse bilmiyor.” İnsanlar Musa'nın nereye gömülü olduğunu bilselerdi, birçoğu onu mezarından çıkararak putperestlik yapardı. Bu nedenle mezar insanlardan saklandı. Tanrı'nın melekleri, O'nun sadık kulunun cesedini gömdüler ve orada bekçilik yaptılar.1GS 267.2

Ne var ki Musa, mezarda fazla uzun bir süre kalmayacaktı. Mesih'in kendisi Musa'yı gömen meleklerle birlikte gökten gelerek uyuyan kutsal adamı uyandırdı. Şeytan Musa'nın günah işlemesine ve böylece ölümün hükmü altına girmesine neden olduğu için sevinç duymuştu. Büyük düşman, Tanrı'nın “çünkü topraksın, topraktan yaratıldın ve yine toprağa döneceksin” (Yaratılış 3:19) sözlerine dayanarak ölümün kendi tekelinde olduğunu sanıyordu. Nitekim mezarın gücü asla kırılmamış, ölüm, tutsakları asla serbest bırakılmamıştı.1GS 267.3

Yaşam önderi, meleklerle birlikte mezara yaklaştığı zaman Şeytan kendi üstünlüğünün tehlikeye girdiğini anlayıp korktu. Kendisine ait olan bir bölgenin işgal edilmesine karşı savunmaya geçti. Musa'nın bile Tanrı'nın yasasını çiğnediğini ilan etti. Musa da Şeytan'ın gökten kovulmasına neden olan günahı işlemiş ve Tanrı'nın yüceliğini kendi üzerine almaya kalkışmıştı. Şeytan, Tanrı'nın kendi-sine haksızlık yaptığına ilişkin ilk iddialarını tekrarladı.1GS 267.4

Mesih Şeytan'a göklerdeki hilelerinin zalim sonuçlarını ve bunun sonucunda mahvolan varlıkları gösterebilirdi. Aden'de Adem'i yıkıma götüren ve insanlığı ölüme mahkum eden hilelere işaret edebilirdi. Şeytan'a, İsrail'i söylenmeye ve isyana sürükleyenin kendisi olduğunu gösterebilirdi. Musa'nın uzun bir süre sabırla katlandıktan sonra bir zayıflık anında bu günaha düştüğünü söyleyebilirdi. Ne var ki Mesih, bütün bunları Babasına havale ederek, “Seni Rab azarlasın” dedi (Yahuda 9). Kurtarıcı hiçbir şekilde düşmanıyla çekişmeye girmedi, ama onun gücünü kırma ve ölülere yaşam verme etkinliğine orada başladı. Tanrı Oğlunun üstünlüğü orada kanıtlandı. Şeytan orada avından oldu ve doğru kişilerin tekrar yaşayacakları orada gösterildi. Musa mezardan yücelik içinde kalkarak Kurtarıcısıyla birlikte Tanrı'nın Kentine yükseldi.1GS 268.1

Tanrı Musa'yı Kenan'a girmekten alıkoyarak asla unutulmaması gereken bir ders verdi. İnsanlardan kusursuz bir söz dinlerlik beklediğini, yalnızca Yaratıcıya ait olan yüceliği kendilerine ayıramayacaklarını açıkladı. Musa'nın, İsrail'in mirasına ortak olmaya ilişkin ricasına olumlu bir karşılık vermedi. Ama kulunu unutmuş ya da bırakmış da değildi. Pisga'nın tepesinde Tanrı Musa'yı yeryüzündeki Kenan'dan çok daha yüce bir mirasa ortak olmaya çağırdı.1GS 268.2

Musa, İsa'nın görünümünün değiştiği dağda İlyas'la birlikte yer aldı. Böylece onun duası sonunda işitilmiş oldu. Halkının mirası içinde yer alan dağda durdu ve böylece İsrail'e verilen bütün vaatlerin odak noktasındaki İsa'ya tanıklık etti. Gökler tarafından bu denli onurlandırılan adamın son görümü işte buydu.1GS 268.3