Musa'nın Gençliğinde Sınanması

Mısır yasalarına göre, firavunluk tahtında oturan herkes kahinlik düzeninin üyesi olmalıdır Mirasçı olarak görülen Musa'nın da, ulusal dinin gizemleriyle tanışma zamanı geliyordu. Ancak ilahlara tapınamazdı. İbrani inancında kalmakta ısrar ederse, tacından olacağı ve evlatlıktan reddedileceği söylendi. Ancak Musa, göğü ve yeri yaratan tek Tanrı'dan başkasına hürmet etmeyeceğini açıkça dile getirdi. Kahinlerle ve müritlerle tartışarak, anlamsız nesnelere tapmanın batıllığını onlara göstermeye çalıştı. Musa'nın kararlılığı, gerek yüksek konumundan, gerekse kralın ve halkın beğenisinden ötürü bir süre mazur görüldü.1GS 136.1

“Musa büyüyünce, Firavun'un kızının oğlu olarak tanınmayı imanı sayesinde reddetti. Bir süre için günahın sefasını sürmektense, Tanrı'nın halkıyla birlikte kötü muamele görmeyi yeğledi. Mesih uğruna aşağılanmayı, Mısır'ın hazinelerinden daha büyük bir zenginlik saydı” (İbraniler 11:24-26). Musa dünyanın büyükleri arasında yer edinmeye hak kazanmıştı. Dünyanın en büyük krallığının saray avlularında yaşayabilir ve elindeki güç asasının ayrıcalıklarından yarar-lanabilirdi. Bir tarihçi, ozan, düşünür, ordu komutanı ve devlet adamı olarak eşsiz bir kişiydi. Ancak bütün bu zenginliği, büyüklüğü ve şöhreti reddederek Tanrı'nın halkıyla birlikte kötü muamele görmeyi seçecek kadar ahlaksal gücü vardı.1GS 136.2

Firavun'un muhteşem sarayı ve tahtı, Musa'nın önünde duruyordu. Ama o, sarayın zenginliği içerisinde insanlara Tanrı'yı unutturacak günahlı zevklerin olduğunu biliyordu. Bu nedenle, sarayın ötesine, kraliyet tacının ilerisine baktı. En yüce Olan'ın kutsallarına, günahla lekelenmemiş bir egemenlikte sağlanacak olan yüceliği gördü. Göklerin kralının, galip gelenlere vereceği çürümez tacı gördü. Bu imanı sayesinde günaha hizmet etmektense, mütevazı, yoksul ve hor görülen bir ulusa hizmet etmeyi yeğledi.1GS 136.3

Musa kırk yaşına kadar sarayda kaldı. Köle olan kardeşlerini ziyaret etti ve Tanrı'nın onları kurtarmak için etkin olacağına dair güvence verdi. Bir gün, Mısırlı bir adamın, bir İsrailliyi dövdüğünü görünce Mısırlıyı öldürdü. İsrailli dışında bu olaya kimse tanık olmamıştı. Musa cesedi hemen kuma gömdü. Artık halkının davasını görmeye hazır olduğunu kanıtlamıştı. Onların özgürlüğe kavuştuğunu görmeyi ümit ediyordu. “Kardeşlerim Tanrı'nın benim aracılığımla kendilerini kurtaracağını anlarlar” diye düşünüyordu. Ama onlar bunu anlamadılar (Elçilerin İşleri 7:25). İsrail halkı henüz özgürlüğe hazır değildi.1GS 136.4

Ertesi gün Musa, kavga eden iki İbraniyle karşılaşınca onları barıştırmak istedi. “Efendiler” dedi, “siz kardeşsiniz. Niye birbirinize haksızlık ediyorsunuz?” Ne var ki, soydaşına haksızlık eden kişi Musa'yı yana iterek, “Kim seni başımıza yönetici ve yargıç yaptı?” dedi. “Yoksa dün Mısırlıyı öldürdüğün gibi beni de mi öldürmek istiyorsun?1GS 137.1

Bu olay kısa zamanda Firavun'un kulağına vardı. Musa'nın kendi halkını Mısırlılara karşı ayaklandırmak, hükümeti devirmek ve tahta kendisini oturtmak istediği söylendi. Kral, Musa'nın derhal öldürülmesi gerektiğine karar verdi. Ama tehlikenin farkına varan Musa, Arabistan'a kaçtı.1GS 137.2

Rab Musa'nın yolunu açtı ve Yitro'nun yanında kalmaya başladı. Yitro, Midyan kahini ve önderiydi. Tanrı'ya tapınıyordu. Musa bir süre sonra Yitro'nun kızlarından birisiyle evlendi ve kırk yıl boyunca onun sürülerine baktı.1GS 137.3

Tanrı'nın isteği, halkını Musa'nın düşündüğü gibi savaşla kurtarmak değildir. Tanrı kendi yüceliğini sergilemek istiyordu. Musa bu büyük etkinlik için henüz hazır değildi. İbrahim'e ve Yakup'a ve-rilen iman dersini o da almalıydı. Tanrı'nın vaatlerinin yerine gelmesi için kendi gücüne ya da bilgeliğine değil, Tanrı'nın gücüne dayanmayı öğrenmeliydi. Sıkıntı ve benliği inkar okulunda sabretmeyi ve tutkularını denetlemeyi öğrenmeliydi. Musa'nın yüreği, Tanrı'nın isteği İsrail'e açıklanmadan önce tümüyle Tanrı'yla uyumlu bir hale gelmeli, yardıma ihtiyacı olan herkese babalık etmeyi öğrenmeliydi.1GS 137.4