Eli Son Fırsatını Kaçırıyor

Ne var ki Eli gerçek tövbe fırsatını kaçırıyor. Günahından dönmüyor. Rab yıllarca yargısını geciktirmiş ve Eli'yi beklemişti. Geçmişin başarısızlıklarını kurtaracak çok şey yapılabilirdi, ama yaşlı kahin Rab'bin tapınağını kirleten ve İsrail'de binlerce kişiyi yıkıma sürükleyen kötülükleri düzeltmek için hiçbir girişimde bulunmadı. Tanrı'nın sabrı Hofni ve Pinehas'ın yüreklerinin katılaşmasına ve günahta daha da cesur davranmalarına yol açtı.1GS 333.1

Bu eve yönelik uyarı ve sitemler Eli tarafından bütün ulusa bildirildi. Eli bu yolla geçmişteki ihmalinin kötü etkilerini silmeyi amaçlıyordu. Ancak halk, kahinlerin yaptığı gibi uyarıları göz ardı etti. Çevredeki uluslar da putperestlik ve suçlulukta daha cesur olmuşlardı. Günahları için herhangi bir pişmanlık duymuyorlardı. Oysa İsrailliler namuslarını korumaya özen gösterselerdi, uluslar da kendi suçlarından rahatsız olacaklardı. Tanrı'nın müdahale etmesi artık zorunlu oldu. Kendi adının onuru için bu gidişe bir son vermeliydi.1GS 333.2

İsrailliler Filistliler'le savaşmak üzere yola çıktılar. İsrailliler EvenEzer'de, Filistliler de Afek'te ordugah kurdu. İsrail'in bu savaş girişimi Tanrı'ya, başkahine ya da peygambere danışılmadan alınmış bir karardı. Filistliler İsrail'e karşı savaş düzenine girdiler. Savaş her yere yayılınca, Filistliler İsrailliler'i bozguna uğrattı. Savaş alanında dört bine yakın İsrailli'yi öldürdüler. Askerler ordugaha dönünce, İsrail'in ileri gelenleri, “Neden bugün Rab bizi Filistliler'in önünde bozguna uğrattı?” diye sordular. Halk korkunç felakete kendi günahlarının neden olduğunu göremiyordu.1GS 333.3

“Rab'bin Antlaşma Sandığı'nı Şilo'dan buraya getirelim ki, aramıza geldiğinde bizi düşmanlarımızın elinden kurtarsın.” Halk Şiloya adamlar gönderdi. Keruvlar arasında taht kurmuş, Her Şeye Egemen Rab'bin Antlaşma Sandığı'nı oradan getirdiler. Eli'nin iki oğlu, Hofni ile Pinehas da Tanrı'nın Antlaşma Sandığı'nın yanındaydılar. Rab'bin Antlaşma Sandığı ordugaha varınca, bütün İsrailliler öyle yüksek sesle bağırdılar ki, yer yerinden oynadı. Filistliler bağrışmaları duyunca, “İbraniler'in ordugahındaki bu yüksek bağrışmaların anlamı ne?” diye sordular. Rab'bin Sandığı'nın ordugaha getirildiğini öğrenince, korkarak, “Tanrılar ordugaha gelmiş” dediler, “Vay başımıza! Daha önce buna benzer bir olay olmamıştı. Vay başımıza! Bu güçlü tanrıların elinden bizi kim kurtarabilir? Çölde Mısırlılar'ı her tür belaya çarptıran tanrılar bunlar. Güçlü olun, ey Filistliler! Yiğitçe davranın! Yoksa, İbraniler size nasıl boyun eğdiyse, siz de onlara öyle boyun eğeceksiniz. Bu yüzden yiğitçe davranın ve savaşın!”1GS 333.4

Filistinliler güçlü bir saldırıda bulundular. Otuz bin İsrailli orada can verdi. Tanrı'nın sandığı alındı ve Eli'nin iki oğlu sandığı savunmaya çalışırken öldüler.1GS 334.1

İsrail'in başına en korkutucu felaket gelmişti. Tanrı'nın Antlaşma Sandığı düşmanın eline geçmişti. Yahve'nin varlığını ve gücünü simgeleyen sandık aralarından alınmıştı. Eskiden, sandık nerede görülse orada mucizevi zaferler kazanılırdı. Oysa bu kez sandık zafer getirmemişti. Bütün İsrail yasa boğuldu.1GS 334.2

Sandıkta bulunan Tanrı yasası, O'nun varlığının simgesiydi. Halk Tanrı'nın buyruklarını hor görmüş ve aralarındaki Ruhu kederlendirmişti. Halk yasayı onurlandırmadığı sürece Antlaşma Sandığı'nın sıradan bir kutudan hiçbir farkı yoktu. Halk sandığa putperest ulusların kendi ilahlarına baktığı gibi bakmaya başlamışlardı. Sandığın içindeki yasayı çiğnemişlerdi. Sandığa tapınmaları onları ikiyüzlülüğe ve putperestliğe sürükledi.1GS 334.3