Bir Tek Ailenin Günahı Yüzünden Bütün İsrail Yenik Düşüyor

Tanrı'nın buyruğu, O'nun hükmünü uygulaması gereken kişilerden biri tarafından çiğnenmişti. Bu suçlu yüzünden bütün ulus so- rumlu tutuluyordu: “Adanmış eşyaların bir kısmını çalıp kendi eşyaları arasına gizlediler ve yalan söylediler.” Suçlu bulunacak ve gereken yapılacaktı. Ancak bunun için zaman gerekliydi; böylece halk kendi sorumluluklarını hissedecek, Tanrı'nın huzurunda alçalarak kendi yüreklerini araştıracaklardı.1GS 276.6

Yeşu sabah erkenden halkı topladı; ciddi ve etkileyici bir tören başladı. Herkes sorgulanıyordu. Önce oymak, sonra aile, sonra ev halkı sınavdan geçirildi. Sonunda suçlu bulundu. Tanrı'nın parmağı İsrail'i sıkıntıya sokan suçluya işaret etti. Bu kişi Yahuda oymağından Karmi oğlu Akan'dı.1GS 277.1

Yeşu Akan'ı gerçeği kabul etmeye yöneltti. Akan İsrail'in Tanrısı Rab'be karşı işlediği suçu itiraf etti; “doğru” diye karşılık verdi, “İsrail'in Tanrısı Rab'be karşı günah işledim. Yaptığım şu: Ganimetin içinde Babil işi güzel bir kaftan, iki yüz şekel gümüş, elli şekel ağırlığında bir külçe altın görünce dayanamayıp aldım. En altta gümüş olmak üzere, tümünü çadırımın ortasında toprağa gömdüm.” Haberciler Akan'ın tarif ettiği yere gittiler ve sözü geçen eşyaları buldular. Onları Yeşu'ya getirdiler ve Rab'bin huzuruna koydular.1GS 277.2

Yeşu, Akan'a, “Bizi neden bu felakete sürükledin?” dedi. “Rab de bugün seni felakete sürükleyecek.” Akan'ın günahı yüzünden bütün halk sıkıntı çekmişti. Bu nedenle onu bütün halkın cezalandırması gerekiyordu. Hepsi Akan'ı taşa tutarak öldürdü. Akan Tarihler kitapçığında, ‘İsrail'i yıkıma sürükleyen' adam olarak geçmiştir (1.Tarihler 2:7).1GS 277.3

Akan'ın günahı Tanrı'nın gücünün dolaysız uyarılarına ve üstün belirtilerine rağmen işlenmişti. İsrail'in Eriha'yı kendi kuvvetleriyle değil Tanrı'nın gücüyle almış olmaları, ganimetler konusundaki kısıtlamaya sıkı sıkıya uymalarını gerektiriyordu. Kenti yıkan Tanrı olmuştu; bu nedenle kentin içindeki her şey Tanrı'ya adanmış olmalıydı.1GS 277.4