Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Geçmişten Sonsuzluğa - 1. Cilt - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    İbrahim'e Verilen Vaat Tekrarlanıyor

    Tanrı Moriya dağında İbrahim'e ve soyuna verdiği bereket vaadini tekrarladı: “Rab diyor ki, kendi adıma ant içiyorum. Bunu yaptığın, biricik oğlunu esirgemediğin için seni fazlasıyla kutsayacağım; soyunu göklerin yıldızları, kıyıların kumu kadar çoğaltacağım. Soyun düşmanlarının kentlerini mülk edinecek. Soyunun aracılığıyla yeryüzündeki bütün uluslar kutsanacak. Çünkü sözümü dinledin.”1GS 77.5

    İbrahim'in büyük iman eylemi sonraki çağlarda yaşamış bütün Tanrı kullarının yollarını aydınlatan bir ışık sütunu gibi durmaktadır. İbrahim'in bu üç günlük yolculukta Tanrı'dan kuşkulanacak kadar zamanı vardı. Oğlunu katletmesinin kendisini bir katil, ikinci bir Kayin gibi göstereceğini biliyordu. Öğretişi reddedilecek ve hor görülecek, böylece başka insanlara iyilik etme gücünden yoksun kalacaktı. Belki de söz dinlememek için yaşlılığını mazeret olarak göstermeyi düşündü. Ancak İbrahim mazeretlere sığınmadı. O bir insandı; bizim gibi arzuları ve tutkuları vardı; ama oturup sancılı yüreğiyle pazarlık etmedi. Tanrı'nın adil ve bütün buyruklarında doğru olduğunu biliyordu.1GS 77.6

    “İbrahim Tanrı'ya iman etti ve böylece aklanmış sayıldı” (Yakup 2:23). “İbrahim'in gerçek oğulları iman edenlerdir” (Galatyalılar 3:7). İbrahim'in imanı eylemleriyle ortaya kondu: “Atamız İbrahim, oğlu İshak'ı sunağın üzerinde Tanrıya adama eylemiyle aklanmadı mı?” (Yakup 2:21,22).1GS 78.1

    Birçok kişi iman ve eylem arasındaki ilişkiyi anlamakta güçlük çekmektedir. Böyleleri, “Yalnız Mesih'e iman et, bu her şeyi halleder. Yasaya uymak falan zorunda değilsin” der. Ancak gerçek iman söz dinlemeyle ortaya konulur. Rab sadık olanların babasına ilişkin şöyle diyor: “Çünkü İbrahim sözümü dinledi. Uyarılarıma, buyruklarıma, kurallarıma, yasalarıma bağlı kaldı” (Yaratılış 26:5). Elçi Yakup, “Aynı şekilde, tek başına eylemsiz iman da ölüdür” diyor (Yakup 2:17). Sevgi üzerine yoğunlaşan Yuhanna şöyle diyor: “Tanrı'yı sevmek, O'nun buyruklarını yerine getirmek demektir.” (1.Yuhanna 5:3).1GS 78.2

    Tanrı İbrahim'e müjdeyi önceden verdi (Galatyalılar 3:8). İbrahim'in imanı gelecek olan Kurtarıcıya dayanıyordu. İsa şöyle dedi: “Babanız İbrahim günümü göreceği için sevinçle coşmuştu. Gördü ve sevindi” (Yuhanna 8:56). İshak'ın yerine sunulan kurbanlık koç, bizim yerimize kurban edilecek olan Tanrı Oğlunu temsil ediyordu. Oğluna bakan Baba, günahkara, “Yaşa!” dedi, “Senin fidyeni ödeyecek bir kurban buldum.”1GS 78.3

    O korkutucu sınava karanlık günlerde dayanan İbrahim'e, insanlığın kurtuluşu için sunulacak kurbanın yüceliği açıklanmıştı. İbrahim'e hiçbir sınav oğlunu sunmak kadar ağır gelemezdi. Tanrı kendi Oğlunu acı ve utanç verici bir şekilde sundu. Bu kez, İshak'da olduğu gibi meleklerin müdahale etmesine izin verilmedi. Gökten, “Bu kadar yeter!” diye bir ses işitilmedi. Yüce Kral, günahlı insanlığı kurtarmak için kendi canını verdi.1GS 78.4

    “Öz Oğlunu bile esirgemeyen, O'nu hepimizin uğruna ölüme teslim eden Tanrı, O'nunla birlikte bize her şeyi de bağışlamayacak mı?” (Romalılar 8:32).1GS 78.5

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents