Samuel Halk Arasında Kral Olarak Onanıyor

Saul'un kral olarak meshedilişi henüz ulusa bildirilmemişti. Tanrı'nın seçimi İsrail'e kura yoluyla açıklanacaktı. Samuel halkı bu amaçla Mispa'da topladı. Tanrı'nın yönlendirişi için dua edildi ve sonra da kura çekildi. Kalabalık kuranın sonucunu sessizce bekledi. Oymak, aile ve ev halkı sırayla seçildi. Sonra da Kiş oğlu Saul seçildi.1GS 349.4

Ancak Saul halkın arasında değildi. Üzerine verilen büyük sorumluluğun yükünden kaçarak bir yere saklanmıştı. Saul halkın arasına geldi. Boyu hepsinden bir baş uzundu. Samuel, halka, “Rab'bin seçtiği adamı görüyor musunuz?” dedi, “Bütün halkın arasında bir benzeri daha yok.” Bunun üzerine halk, “Yaşasın kral!” diye bağırdı.1GS 349.5

Samuel krallığın ilkelerini halka açıkladı. Bunları kitap haline getirip Rab'bin önüne koydu. Kral mutlak hakim değildi, yetkisini en yüce Olan'ın isteği doğrultusunda kullanacaktı. Halk Samuel'in uyarısını kulak arkası ettiği halde sadık peygamber halkı korumak için hala gayret gösteriyordu.1GS 350.1

Halkın geneli Saul'u kral olarak benimsediği halde bir kısmı ona karşı durdu. Kralın, İsrail'in en küçük oymağı Benyamin'den çıkması, en büyük ve en güçlü olan Yahuda ve Efrayim oymaklarının es geçilmesi, rahatsızlık yarattı. Kral istemekte ısrar edenler, şimdi Tanrının atadığı kralı kabullenemiyorlardı.1GS 350.2

Samuel'i yönetimi düzenlemesi için bırakan Saul Giva'ya döndü. Tahta oturma hakkını zorla elde etmeye kalkışmadı. Kendisini hayvancılığa ve çiftçiliğe adadı. Kral olarak yetkisinin kabul edilmesini tümüyle Tanrı'nın ellerine bıraktı.1GS 350.3

Kısa bir süre sonra Ammonlular Ürdün'ün doğusunu işgal ettiler ve Yaveş-Gilat'ın üzerine yürüdüler. Kent sakinleri Ammonlulara kulluk etmeyi teklif ederek barış yapmak istediler. Zalim kral ise herkesin sağ gözünü oyma koşuluyla barışa razı olduğunu söyledi.1GS 350.4

Ürdün'ün batısındaki oymaklardan yardım istemek için haberciler gönderildi. Tarladaki hayvanların yanından gece dönen Saul, insanların yüksek sesle ağladıklarını duydu. Bu ağlayış büyük bir felaketin habercisiydi. Utanç verici öykü anlatıldığı zaman Saul'un uyuşuk kuvveti canlandı.1GS 350.5

Saul bu sözleri duyunca, Tanrı'nın Ruhu güçlü bir biçimde onun üzerine indi. Saul çok öfkelendi. Bir çift öküz alıp parçaladı. Ulaklar aracılığıyla İsrail'in her bölgesine bu parçaları gönderip şöyle dedi: “Saul ile Samuel'in ardınca gelmeyen herkesin öküzlerine de aynı şey yapılacaktır.”1GS 350.6

Saul'un buyruğuyla üç yüz otuz bin kişi toplandı. Hızlı adımlarla yürüyerek Ürdün ırmağını geçtiler ve sabah Yaveş'e vardılar. Kuvvetlerini üçe ayıran Saul, Ammonluların ordugahına onların hiç beklemediği bir anda saldırdı. Paniğe kapılan düşman büyük bir yıkıma uğradı. Sağ kalanlar dağıldı; iki kişi bile bir arada kalmadı.1GS 350.7

Saul'un cesareti, zamanlaması, ordu yönetimi, İsrail'in bir kraldan beklediği niteliklere uygun düşüyordu. Böyle bir kral başka uluslarla baş edebilirdi. Halk bu kez Samuel'in krallığını kabul etti, Tanrı'nın özel bereketini göz ardı edip savaşın zaferini insanlara bağladı. Bazıları Saul'un yetkisini ilk anda reddedenlerin öldürülme-sini teklif ettiler. Ama kral buna engel oldu ve şöyle dedi: “Bugün hiç kimse öldürülmeyecek” diye yanıtladı, “Çünkü Rab bugün İsrail halkına kurtuluş verdi”. Saul kendisini onurlandırmak yerine Tanrıyı yüceltti. Öç almak yerine bağışlamayı seçti. Bu da Tanrı'nın lütfunun Saul'un yüreğinde olduğunu gösteriyordu.1GS 350.8

Samuel ulusun Gilgal'de toplanmasını istedi. Böylece Saul'un krallığı yeniden onaylanacaktı. Halk Gilgal'a gidip Rab'bin önünde Saul'un kral olduğunu onayladı. Orada, Rab'bin önünde esenlik sunuları sundular; Saul da, bütün İsrailliler de büyük bir sevinç yaşadılar.1GS 351.1

Halkın kralı kutlayan bağırışları son bulduğu zaman, yaşlı peygamber ulusun hakimi olarak veda konuşmasını yapmak üzere öne çıktı.1GS 351.2

Samuel hem krala hem de halka hükmedecek ilkeleri önceden belirlemişti. Bu kez sözlerine kendi örnek yaşamının ağırlığını da eklemek istedi. Samuel çocukluğundan beri Tanrı'nın etkinliğiyle büyümüştü. Ömrü boyunca Tanrı'nın yüceliğini ve İsrail'in en üstün iyiliğini hedef edinmişti.1GS 351.3

İsrail halkı günahın sonucunda Tanrı'ya imanlarını yitirmişlerdi. Tanrı'nın gücüne ve bilgeliğine güven duymuyorlar, O'nun haklarını arayacağına inanmıyorlardı. Gerçek esenliğe kavuşmadan önce günahlarını görmeli ve itiraf etmeliydiler.1GS 351.4

Samuel Tanrı'nın İsrail'i Mısır'dan çıkardığı günden başlayarak İsrail tarihini anlatmaya başladı. Bütün savaşlara önderlik eden kralların Kralı Rab'di. Günahları yüzünden düşmanlara yenik düşmüşler, ama kötü yollarından döner dönmez Tanrı bir kurtarıcı çıkarmıştı. Rab Gidyon'u, Barak'ı, Yiftah'ı, Samuel'i çıkarmış ve halkı düşmanların elinden kurtarmıştı. Ama halk tehlikeyle karşılaşınca kendilerini yönetecek bir kral istemişti. Oysa kralları Rab Tanrıydı.1GS 351.5

Halk kendilerini alçaltarak günahlarını itiraf ettiler. “Yok olmayalım diye, biz kulların için Tanrın Rab'be yakar” dediler, “Çünkü bütün günahlarımıza kendimize bir kral istemek kötülüğünü de ekledik.”1GS 351.6

Samuel halkın cesaretinin kırılmasını istemiyordu, çünkü böyle olursa daha iyi bir yaşam sürmek için gereken gayreti göstermeyeceklerdi. Onlara Rab'bi sert ve zor bağışlayan bir Tanrı olarak tanıtırsa, çok çeşitli ayartılara kapılmalarına yol açabilirdi. Bu nedenle Samuel şöyle dedi: Korkmayın” dedi, “Siz bu büyük kötülüğü yaptınız, ama yine de Rab'bin ardınca gitmekten vazgeçmeyin; tersine, bütün yüreğinizle Rab'be kulluk edin. Kimseyi kurtaramayan yararsız putların ardınca gitmeyin; çünkü onlar değersizdir. Rab görkemli adının hatırına halkını bırakmayacak. Çünkü sizi kendi halkı kılmaktan hoşnut kaldı. Bana gelince: Sizin için Rab'be yalvarmaktan vazgeçip O'na karşı günah işlemek benden uzak olsun! Ancak size iyi ve doğru yolu öğreteceğim. Yalnız Rab'den korkun, O'na bağlılıkla ve bütün yüreğinizle kulluk edin. O'nun sizler için ne görkemli işler yaptığını bir düşünün! Ama kötülük yapmayı sürdürürseniz, hem siz yok olacaksınız, hem de kralınız.”1GS 351.7