ความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าของเรา

ขอให้เราเรียนรู้ถึงความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า ของ เราจากสิ่งที่พระวิญญาณบริสุทธิ์ได้สำแดงแก่บรรดาศาสดา พยากรณ์ ศาสดาพยากรณ์ยะซายาได้เขียนไว้ว่า:MHTH 741.2

“ในปีที่กษัตริย์อุซียาสิ้นพระชนม์ ข้าพเจ้าได้เห็น องค์พระผู้เป็นเจ้าประทับเหนือพระที่นั่งสูงเด่น และชาย ฉลองพระองค์แผ่ไปเต็มพระวิหาร เหนือพระองค์นั้นมี ซะราพีมยืนอยู่ ต่างรูปมีหกปีก มีสองปีกปกหน้า และมี สองปีกปกเท้า และมีสองปีกสำหรับบิน และต่างก็ร้องโต้ ตอบกันว่า “พระยะโฮวาแห่งพลโยธาทั้งหลายเป็นบริสุทธิ์, เป็นบริสุทธิ์, เป็นบริสุทธิ์, พระรัศมีแห่งพระองค์ปกทั่ว พิภพโลก และธรณีประตูก็สั่นสะเทือนด้วยเสียงที่ร้องนั้น และพระวิหารก็เต็มไปด้วยควัน แล้วข้าพเจ้าได้กล่าวว่า “วิบัติแห่งข้าพเจ้า ข้าพเจ้าได้สิ้นสุดลงไปเสียแล้ว เพราะ ข้าพเจ้าเป็นผู้มีริมฝีปากไม่สอาด และข้าพเจ้าได้อาศัยอยู่ ท่ามกลางมนุษย์ที่มีริมฝีปากไม่สอาด เพราะตาของข้าพเจ้า ได้เห็นกษัตริย์คือพระยะโฮวาแห่งพลโยธา”MHTH 742.1

ในขณะนั้นซราพีมรูปหนึ่งบินมายังข้าพเจ้า มือ ถือหินร้อนแดงซึ่งใช้คีมหยิบมาจากแท่นบูชา และเธอได้ เอาก้อนหินนั้นมาแตะต้องปากของข้าพเจ้าแล้วกล่าวว่า “นี่ แน่ะหินก้อนนี้ก็ได้มาแตะต้องปากของเจ้าแล้ว และความ อสัตยธรรมของเจ้าก็ถูกเอาไปเสีย และความบาปของเจ้าMHTH 742.2

นั้นก็ทรงปรดยกให้แล้ว”MHTH 743.1

“ก็ไม่มีผู้ใดเหมือนพระองค์
โอ้ พระยะโฮวา พระองค์เป็นใหญ่
และพระนาม ของพระองค์ใหญ่ด้วยฤทธานุภาพสูง
ข้าแต่กษัตริย์แห่งเมืองทั้งหลาย
ผู้ใดจะไม่เกรงกลัวพระองค์”

“ข้าแต่พระยะโฮวา พระองค์ทรงพิจารณาและ
ทรงทราบข้าพเจ้าแล้ว
ซึ่งข้าพเจ้านั่งลงหรือลุกขึ้นนั้น พระองค์ทรงทราบ
หมด
และความผิดของข้าพเจ้าพระองค์ทรงทราบแต่ไกล
พระองค์ทรงพิจารณาดูทางเดินของข้าพเจ้า และ
ที่นอนของข้าพเจ้า
ทางประพฤติของข้าพเจ้านั้น พระองค์ทรงทราบ
ทั้งสิ้น
ข้าแต่พระยะโฮวา ถ้อยคำที่ลิ้นของข้าพเจ้าMHTH 743.2

ไม่มีสักคำเดียว ที่พระองค์ไม่ทรงทราบ
พระองค์ได้ทรงล้อมข้าพเจ้าไว้ทั้งข้างหน้าข้างหลัง
และทรงวางพระหัตถ์ของพระองค์ไว้บนข้าพเจ้า
พระปัญญาเช่น น ก็อัศจรรย์เหลือความรู้ของ
ข้าพเจ้า
และสูงเกินที่ข้าพเจ้าจะเอื้อมถึงได้”

“พระเจ้าของพวกข้าพเจ้าเป็นใหญ่
และทรงฤทธานุภาพอย่างยิ่ง
พระองค์ทรงสัพพัญญู”

“ด้วยว่าทางประพฤติทั้งหลายของมนุษย์
ย่อมประจักษ์แจ้งต่อพระเนตรของพระยะโฮวา
และพระองค์ทรงวิจารณ์วิถีทางทั้งหลายของเขา”

“พระองค์ทรงไขสิ่งลึกซึ้ง และลึกลับออกให้
เห็นแจ้ง
พระองค์ทรงทราบอะไรอยู่ในความมืด เพราะ
ความสว่างได้อยู่กับพระองค์MHTH 744.1

พระเจ้าผู้ทรงแจ้งเหตุการณ์เหล่านี้ให้ทราบ
ได้ตรัสไว้แต่โบราณกาลแล้ว”

“เพราะว่าใครเล่าที่รู้จักพระทัยของพระเจ้า ?
หรือใครเล่าเป็นที่ปรึกษาเตือนสติพระองค์ ?
หรือใครเล่าได้ถวายสิ่งหนึ่งสิ่งใดแก่พระองค์ก่อน
แล้วพระองค์จึงทรงตอบแทนเขาอีก
ด้วยว่าสิ่งสารพัตรเป็นมาจากพระองค์ และเป็น
มาโดยพระองค์
และเป็นมาเพื่อพระองค์ จงถวายเกียรติยศแก่พระ
องค์สืบ ๆ ไปเป็นนิตย์”

“จงถวายยศศักดิ์และรัศมีภาพสืบ ๆ เป็นนิตย์
แต่พระมหากษัตริย์ผู้ทรงพระเจริญชั่วนิรันดร์
ผู้ไม่ได้เปื่อยเน่าเสียไป ผู้ไม่ได้ปรากฏแก่ตา
เป็นพระเจ้าองค์เดียว”

พระองค์เดียวผู้ทรงอมฤตยู
และสถิตอยู่ในความสว่าง ที่มนุษย์คนใดจะเข้า
ไปถึงไม่ได้MHTH 745.1

ซึ่งมนุษย์ผู้ใดยังไม่เคยเห็นพระองค์ และจะเห็น
พระองค์ไม่ได้
จงถวายเกียรติยศและฤทธานุภาพแก่พระองค์นั้น ๆ
สืบ ๆ ไปเป็นนิตย์”

“ท่านจะไม่เกรงเดชานุภาพของพระองค์หรือ?
และไม่เกรงว่าภัยพิบัติของพระองค์จะทับถมลงมา
ยังท่านหรือ ?
“พระเจ้าไม่ทรงสถิตอยู่สวรรค์ชั้นสูงสุดหรือ ?
ท่านก็คิดดูเถอะ “ความสูงของดาว มันสูงมาก
เท่าใด ?”

“พลโยธาของพระองค์มากมายก่ายกอง เหลือที่
จะนับมิใช่หรือ ?
มีผู้ใดบ้างหรือที่มิได้รับแสงสว่างของพระองค์ที่
ส่องมา ?”

“พระองค์ทรงกระทำการใหญ่ยิ่ง ซึ่งเราเข้าใจ
ไม่ได้MHTH 746.1

ด้วยว่าพระองค์ตรัสแก่หิมะว่า ให้ตกลงไปบนพื้น
พิภพ
และก็ได้ตรัสแก่ฝนห่าใหญ่เช่นเดียวกัน
คือแก่ฝนห่าใหญ่ของพระองค์
เป็นการทรงมัดมือมนุษย์เสียทุกคน
คนทั้งปวงที่พระองค์ทรงสร้าง เจิ่งได้รู้ถึงกิจการ
ของพระองค์
พระองค์ทรงกระจายแสงฟ้าแลบออกไปจากเมฆนั้น
มันก็หันเหไปยังทิศต่าง ๆ ตามพระบัญชาของ
พระองค์
เพื่อมันจะได้กระทำตามราชกิจที่บัญชาไว้ ณ ที่
ต่าง ๆ ซึ่งมนุษย์อาศัยทั่วโลก
ที่ทรงให้เกิดเป็นเช่นนี้ก็เพื่อเป็นการสาปสรร หรือ
อวยพรแก่แผ่นดินโลก”

“ท่านโยมเจ้าข้า ขอให้ท่านฟังความนี้
ให้ท่านยืนสงบนิ่งอยู่ และตรึกตรองราชกิจอันน่า
มหัศจรรย์ของพระเจ้าMHTH 747.1

ท่านทราบหรือว่า พระเจ้าทรงบริหารการเหล่านี้
อย่างไร ?
และเป็นเหตุให้ฟ้าแลบส่องออกมาจากเมฆ
ท่านทราบหรือว่าเมฆทั้งหลายนั้น ลอยเลื่อนอยู่ได้
อย่างไร
อันเป็นราชกิจมหัศจรรย์แห่งพระองค์ ผู้ทรงไว้ซึ่ง สัพพัญญู
ท่านจะคลี่ท้องฟ้าซึ่งเป็นวัตถุแข็ง เช่นกับแผ่นแร่
ขัดเงาอย่างพระองค์ได้หรือ ?
ขอสอนให้พวกเราเข้าใจว่า จะทูลข้อความอะไร
บพระองค์ได้
เพราะเนื่องจากปัญญามืดทึบ เราจึงไม่อาจลำดับ
ข้อความใด ๆ ได้
คนทนเพ่งมองดวงอาทิตย์ ซึ่งส่องจ้าอยู่ในท้องฟ้า
ไม่ไหว
เพราะดูซิลมพัดกวาดเอาเมฆไปหมดแล้ว
ก็เกิดมีแสงทองส่องขึ้นมาทางทิศเหนือMHTH 748.1

เดชรัศมีของพระเจ้าเปล่งกล้าน่าสยดสยอง
เราจะไปเพ่งพิจารณาท่านผู้ทรงฤทธิ์ไหวหรือ ?
พระองค์ทรงไว้ซึ่งเดชานุภาพสูงสุด
ประกอบไปด้วยความยุตติธรรม และความชอบ
ธรรมเหลือหลาย
เพราะเหตุนี้แหละคนจึงยำเกรงพระองค์”

มีผู้ใดเล่าจะเสมอเหมือนพระยะโฮวา พระเจ้าจอง
พวกเราผู้ซึ่งประทับอยู่เบื้องสูง
ผู้ซึ่งถ่อมพระทัยทอดพระเนตรลงมาพิจารณาดูฟ้า
สวรรค์และแผ่นดินโลก”

“พระมรรคาของพระยะโฮวาอยู่ในพายุเพชรหึง
และในพายุฝนอันแรงกล้า
เมฆทั้งหลายก็เป็นเหมือนฝุ่นฟุ้งที่พระบาทของ
พระองค์”

“พระยะโฮวาเป็นผู้ใหญ่ สมควรจะได้ความสรร-
เสริญเป็นอย่างยิ่ง
ความใหญ่ยิ่งของพระองค์ก็เหลือที่มนุษย์จะรู้ได้MHTH 749.1

คนในชั่วอายุนี้ จะยกย่องสรรเสริญพระราชกิจ
ของพระองค์ ให้แก่คนในชั่วอายุหลังฟัง
และจะประกาศการอิทธิฤทธิ์ของพระองค์
ข้าพเจ้าจะภาวนาการอัศจรรย์ของพระองค์
และเกียรติยศอันรุ่งเรืองแห่งฤทธานุภาพของ
พระองค์
เขาทั้งหลายจะบอกเล่าถึงพระราชกิจอันน่ากลัว
ของพระองค์
และข้าพเจ้าจะประกาศพระลักษณะอันใหญ่ยิ่ง
ของพระองค์
และเขาจะร้องสรรเสริญความสัตย์ธรรมของ
พระองค์
ข้าแต่พระยะโฮวา พระราชกิจของพระองค์ทั้งสิ้น
ย่อมเป็นที่ยกยอสรรเสริญแก่พระองค์
และพวกผู้ชอบธรรมของพระองค์ก็ถวายเกียรติยศ
พระองค์MHTH 750.1

เขาจะกล่าวถึงพระรัศมีแห่งพระราชสมบัติของ
พระองค์
และพูดถึงฤทธานุภาพของพระองค์
เพื่อจะสำแดงให้มนุษยชาติ รู้ถึงการอิทธิฤทธิ์ของ
พระองค์
กับพระรัศมีอันรุ่งเรืองแห่งราชอาณาจักรของ
พระองค์
ราชอาณาจักรของพระองค์นั้น เป็นอาณาจักรอัน
ยั่งยืนอยู่ตลอดอนาคตกาล
และเดชานุภาพของพระองค์ตั้งอยู่ตลอดทุกชั่วอายุ
ของมนุษย์.......
ปากของข้าพเจ้าจะกล่าวคำสรรเสริญพระยะโฮวา
และให้สรรพสัตว์ถวายเกียรติยศแก่พระนามอัน บริสุทธิ์ของพระองค์เสมอไปเป็นนิตย์”MHTH 751.1