Gorliwość chrześcijańska

Istnieje gorliwość hałaśliwa, bez jakiegoś celu czy sensu, ślepa w swym działaniu i niszcząca w skutkach. Nie jest to gorliwość godna chrześcijanina! Chrześcijańska gorliwość postępuje według zasad, nie działa zrywami. Jest to stan żarliwości głęboki i silny, ogarnia całego człowieka, budzi wrażliwość moralną. Zbawienie dusz i zainteresowanie królestwem Bożym są to kwestie o najwyższym znaczeniu. Jakiż przedmiot może wymagać większego zaangażowania niż sprawa zbawienia dusz i chwały Bożej? Są to zagadnienia, które nie mogą być traktowane lekko. Są tak ważne i zasadnicze, jak wieczność, w grę bowiem wchodzi życie wieczne. Mężczyźni i kobiety decydują bądź o swoim szczęściu, bądź o swojej klęsce. Gorliwość chrześcijanina nie wyczerpuje się w rozmowie, ujawnia się również w uczuciach, działa odważnie i stanowczo, ale nie po to, by błyszczeć przed innymi; skromność jest ozdobą każdego jej działania. Gorliwość chrześcijańska prowadzi do żarliwej modlitwy, głębokiej pokory i sumiennego wypełniania obowiązków domowych. W rodzinnym gronie będzie panować miłość, łagodność, uprzejmość, dobra wola, życzliwość i współczucie, które zawsze są owocami prawdziwego ducha chrześcijańskiego.SS1 169.1

Jakże cenna jest każda dusza! Lecz tylko niewielu chce złożyć ofiarę, aby przyprowadzić te dusze do zrozumienia Chrystusa! Bardzo wiele mówi się o miłości dla ginących dusz, ale samo mówienie nie ma żadnej wartości. Potrzebny jest żarliwy duch i gorliwość chrześcijańska, objawiające się w czynach, a nie w słowach tylko. Wszyscy muszą pracować nad sobą; kto ma Jezusa w sercu, ten wyzna Go przed innymi. Człowieka, który stał się dzieckiem Bożym, nie da się powstrzymać od wyznawania Chrystusa, jak nie da się powstrzymać wód Niagary, by nie płynęły w dół.SS1 169.2