“A do anioła zboru w Laodycei napisz: To mówi Ten, który jest Amen, świadek wierny i prawdziwy, początek stworzenia Bożego: Znam uczynki twoje, żeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! A tak, żeś letni, a nie gorący ani zimny, wypluję cię z ust moich. Ponieważ mówisz: Bogaty jestem i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, żeś pożałowania godzien nędzarz i biedak, ślepy i goły”. Objawienie 3,14-17.SS1 228.5

Pan wskazuje tutaj na to, że poselstwo, które kaznodzieje, powołani do udzielania przestróg, mają nieść Jego ludowi, nie jest poselstwem pokoju i bezpieczeństwa. Nie jest ono wyłącznie teoretyczne, lecz w każdym szczególe oddaje rzeczywistość. Lud Boży w poselstwie do Laodycejczyków został ukazany w stanie fizycznego bezpieczeństwa. Ludzie są zadowoleni z siebie, żyją wygodnie i wydaje im się, że osiągnęli stan wyższego rozwoju duchowego. “Ponieważ mówisz: Bogaty jestem i wzbogaciłem się, i niczego nie potrzebuję, a nie wiesz, żeś pożałowania godzien nędzarz i biedak, ślepy i goły”.SS1 229.1

Czy umysły ludzi może dotknąć większe omamienie, niż uznanie siebie za sprawiedliwych, kiedy przecież wszyscy są grzeszni? Poselstwo Wiernego Świadka ukazuje zbór Boży w stanie złudzenia tak doskonałego, że zbór ten absolutnie nie zdaje sobie sprawy ze swego stanu. Nie wie, jak pożałowania godny jest w oczach Boga. Podczas gdy ci, do których skierowano to poselstwo, schlebiają sobie i wierzą, że prowadzą życie duchowe, poselstwo Wiernego Świadka niszczy ich pewność siebie, ukazuje natomiast ich duchową ślepotę, ubóstwo i nędzę. Świadectwo — tak surowe i poważne — odpowiada faktom, ponieważ mówi to Świadek Wierny, a świadectwo Jego jest prawdziwe.SS1 229.2

Ludziom, którzy są z siebie zadowoleni i którzy twierdzą, że posiedli już wystarczająco wiele duchowych doświadczeń, wyjaśnia, że się mylą, że potrzebują jeszcze wiele łaski Bożej. Nieuświęcone serce jest podstępne, “bardziej niż wszystko inne, i zepsute”. Jeremiasza 17,9. Widziałam w duchu, że wielu ludzi pochlebia sobie, iż są dobrymi chrześcijanami, a nie posiadają nawet iskry światła Bożego. Z własnego doświadczenia nie znają jeszcze bogobojnego życia. Powinni całą swą istotą ukorzyć się przed obliczem Boga, inaczej nie odczują konieczności wytrwałych, poważnych dążeń celem uzyskania przyrzeczonych cennych łask Ducha.SS1 229.3

Bóg prowadzi swój lud krok za krokiem. Życie chrześcijanina jest ustawiczną walką i marszem naprzód. Nie ma odpoczynku od tej walki. Tylko w wyniku stałego, nieprzerwanego wysiłku zwyciężymy pokusy szatana. Jako lud zwyciężamy czystością i siłą prawdy. W naszych przekonaniach będziemy doskonale wspierani przeogromną liczbą świadectw Pisma Świętego. Jak bardzo potrzebujemy pokory, cierpliwości, wiary, miłości, samowyrzeczenia, czujności i gotowości do ofiar! Potrzebna jest nam pobożność taka, o jakiej mówi Biblia. Grzech przeważa i wśród ludu Bożego. Wyraźne poselstwo sądu do Laodycejczyków nie wzrusza nas. Wielu nie wyzbywa się swych wątpliwości i ulubionych grzechów i jednocześnie mylą się oni co do swego stanu wierząc, że niczego nie potrzebują. Sądzą, że świadectwo Ducha Bożego nie jest niczym usprawiedliwione, nie odnosi się do nich. Ci, którzy tak myślą, potrzebują w największej mierze łaski Bożej i duchowego rozeznania, dzięki którym uświadomią sobie, że ich wiedza duchowa jest niewystarczająca. Brak im niemal wszystkich zdolności, niezbędnych dla udoskonalenia charakteru chrześcijańskiego. Nie wypróbowali praktycznie prawd biblijnych, które wiodą ku pokornemu życiu i zgodności woli człowieka z wolą Chrystusa. Nie są posłuszni wszystkim żądaniom Boga.SS1 229.4

Nie wystarczy głosić wiary w prawdę. Wszyscy żołnierze krzyża Chrystusowego zobowiązują się do uczestnictwa w krucjacie przeciwko wrogowi dusz, zobowiązują się potępiać zło i wspierać sprawiedliwość. Poselstwo Wiernego Świadka objawia fakt, że straszliwe złudzenie ogarnęło lud. Dlatego niezbędnym jest ostrzegać ten lud, aby przestał drzemać i powstał do zdecydowanego działania.SS1 230.1

W mojej ostatniej wizji ukazano mi, że nawet to zdecydowane poselstwo Wiernego Świadka nie spełniło zamierzeń Boga. Lud Boży śpi spokojnie i nie widzi swych grzechów. W dalszym ciągu wierzy, jak i przedtem, że posiada szeroką wiedzę i że niczego nie potrzebuje. Wielu zapytuje: “Dlaczego daje się tyle ostrzeżeń? Dlaczego Świadectwa ustawicznie oskarżają nas o przeniewierstwo i ciężkie grzechy? Kochamy prawdę, wiedzie nam się dobrze, nie potrzebujemy tego rodzaju napomnień ani nagan”. Lecz niech ci sarkający ludzie wejrzą w swoje serca i porównają swe życie z wypróbowanymi naukami Biblii. Niech ukorzą dusze przed Bogiem, ażeby łaska Boża rozświeciła ciemność, w jakiej tkwią, a wtedy spadną łuski z ich oczu i przekonają się o swym duchowym ubóstwie, o swojej duchowej nędzy. Odczują konieczność kupienia złota, symbolu czystej wiary i miłości, nabycia białych szat, które oznaczają charakter bez zmazy, oczyszczony we krwi umiłowanego Odkupiciela, i maść na oczy, która wyobraża łaskę Bożą, umożliwiającą nie tylko zrozumienie i rozeznanie rzeczy duchowych, ale odkrycie grzechu. Te rzeczy są cenniejsze niż złoto Ofiru.SS1 230.2

Miłość i obowiązek

Przyczyna duchowej ślepoty