O przysiędze

Widziałam w duchu, że niektóre spośród dzieci Bożych popełniają błąd co do składania przysięgi, z czego korzysta szatan, sprowadzając na lud Boży kłopoty i odbierając mu pieniądze Pańskie. Widziałam, że słowa naszego Pana: “A Ja wam powiadam, abyście w ogóle nie przysięgali” — nie dotyczą przysięgi sądowej. “Niechaj więc mowa wasza będzie: Tak — tak; nie — nie, bo co ponadto jest, to jest od złego”. Mateusza 5,34.37. Słowa te odnoszą się do zwyczajnych rozmów, gdyż niektórzy mają skłonność do przesadzania w swym sposobie mówienia. Jedni przysięgają na własne życie, inni na własną głowę, że to, co mówią, jest pewne. Inni wzywają niebo i ziemię na świadka na potwierdzenie prawdziwości swoich słów. Niektórzy spodziewają się, że Bóg porazi ich i pozbawi istnienia, jeżeli to, co mówią, nie jest prawdą. Przed takim pospolitym i powszechnym składaniem przysięgi przestrzegał swych uczniów Jezus.SS1 56.2

Ustanowiono mężów jako władców, którzy mają rządzić narodami. Gdyby nie było praw, sytuacja świata przedstawiałaby się jeszcze gorzej, niż jest obecnie. Jedne z tych praw są dobre, inne nie. Złych jest coraz więcej i one sprowadzają na nas niejedną trudność. Ale Bóg będzie pomagać swemu ludowi żyć według zasad Słowa Bożego i zachować rozwagę. Kiedy prawa ludzi wchodzą w konflikt ze Słowem i prawem Boga, mamy zachować przykazania Boże bez względu na konsekwencje.SS1 56.3

Objawiono mi, że Pan ma wpływ na ustanowianie praw w kraju. Podczas gdy Jezus pełni swą służbę w świątyni, władze i narody odczuwają pozytywny wpływ Ducha Bożego. Lecz szatan w wielkiej mierze włada masami ludzkimi. Musielibyśmy przejść wiele cierpień, gdyby nie istniały prawa obywatelskie. Widziałam w duchu, że gdy zachodzi konieczność i dzieci Boże w sposób zgodny z prawem są powołane na świadka, nie ma żadnego pogwałcenia Słowa Bożego, jeśli uroczyście przywołują Boga na świadka, że to, co mówią, stanowi prawdę i tylko prawdę.SS1 57.1

Człowiek jest tak zepsuty, że prawa muszą istnieć, aby za swoje czyny czuł odpowiedzialność i ponosił ją. Ludzie nie lękają się oszukiwać bliźnich, choć uczyli się, że oszukiwać Boga, to rzecz straszna — przekonuje ich o tym i Duch Boży. Przykład Ananiasza i jego żony Safiry jest tu wymowną przestrogą. Ten, kto daje fałszywe świadectwo, okłamuje nie człowieka, lecz wielkiego Boga, który czyta w sercu i zna całkowitą prawdę w każdym przypadku. Prawa nasze uznają składanie fałszywej przysięgi za ciężkie przestępstwo. Bóg karze tego, który fałszywie przysięga; bywało nawet, że kiedy przysięga spoczywała jeszcze na wargach, anioł zniszczenia odbierał życie krzywoprzysięzcy. Miało to być ostrzeżeniem dla złoczyńców. Jeżeli jest ktoś na ziemi, kto może potwierdzić coś pod przysięgą, to właśnie chrześcijanin. Żyje, pamiętając o obecności Boga, a moc Boga czyni go silnym. Gdy postępowanie sądowe decyduje o sprawach wielkiej wagi, nikt nie może tak słusznie powołać się na Boga, jak chrześcijanin. Anioł powiedział mi w duchu, iż mamy pamiętać o tym, że i Bóg przysięgał na samego siebie. 1 Mojżeszowa 22,16; Hebrajczyków 6,13.17. Przysięgał On Abrahamowi (1 Mojżeszowa 26,3), Izaakowi (Psalmów 105,9; Jeremiasza 11,5) i Dawidowi (Psalmów 132,11; Dzieje Apostolskie 2,30). Bóg żądał od dzieci Izraela, aby składały uroczyste przysięgi w sprawach między sobą. 2 Mojżeszowa 22,10.11. Jezus uznał przysięgę w chwili swego przesłuchiwania. Arcykapłan rzekł do Niego: “Zaklinam cię na Boga żywego, abyś nam powiedział, czy Ty jesteś Chrystus, Syn Boga? Rzecze mu Jezus: Tyś powiedział”. Mateusza 26,63.64. Gdyby Jezus nauczając uczniów miał na myśli przysięgę sądową, zganiłby arcykapłana, co by było najlepszym potwierdzeniem Jego nauk wobec obecnych tutaj naśladowców. Szatan znajdował upodobanie w tym, że niektórzy widzieli składanie przysięgi w fałszywym świetle. Dawało mu to sposobność odebrania środków, które im Pan powierzył. Szafarze Boga muszą być rozumniejsi, muszą mądrzej układać plany i umieć udaremnić oszustwa szatana, ponieważ jego wysiłki będą coraz większe.SS1 57.2

Stwierdziłam w duchu, że niektórzy do mężów stanu i do praw żywią uprzedzenie. Gdyby jednak nie było prawa, świat nasz pogrążyłby się w chaosie. Bóg kieruje sprawującymi rządy, gdyż serca wszystkich ludzi znajdują się w Jego rękach. Istnieją granice, poza które władza ludzka nie sięga. Są władcy, którzy dają się rządzić szatanowi. Widziałam jednak, że Bóg ma swoich rzeczników także wśród rządzących. Ci postępują tak, jak Bóg uważa za właściwe. Szatan, działając przez swych agentów, zabiega o to, by wszelkimi możliwymi sposobami powstrzymać dzieło Boże i spowodować wielkie nieszczęścia. Wtedy aniołowie skłaniają rzeczników Boga do przeciwstawienia się takim zamierzeniom tak silnymi argumentami, że rzecznicy szatana nie będą w stanie dojść do głosu. Niektórzy z rzeczników Boga potrafią unicestwić wiele zła. W ten sposób dzieło Boże będzie kroczyło naprzód, dopóki nie dopełni się trójanielskie poselstwo. Na głośny zew trzeciego anioła owi rzecznicy będą mieli możność przyjąć prawdę, niektórzy z nich nawrócą się i wraz ze świętymi przetrwają okres udręki. Kiedy Jezus opuści miejsce najświętsze, powstrzymujący zło Duch odjęty będzie od władców i narodów. Zostaną oni poddani przemocy szatana. Pod jego kierownictwem i wpływem będą wydane prawa i ustawy, które nie oszczędzą żadnego ciała, chyba że Pan skróci czas.SS1 57.3