Zebrania modlitewne

Niedawno otrzymałam list od pewnego brata, którego darzę dużym szacunkiem. W tym liście pyta o sposób przeprowadzania zebrań modlitewnych. Zapytuje, czy powinno się kolejno odmawiać wiele modlitw, a następnie po krótkiej przerwie powiększać ich liczbę.SS1 193.3

Na podstawie światła, które otrzymałam w tym przedmiocie, mówię wam, że Bóg nie żąda od nas, abyśmy, gdy się zgromadzimy dla oddania Mu czci, czynili te chwile nudnymi i męczącymi, klęcząc przez dłuższy czas i wysłuchując wielu długich modlitw. Ci, którzy nie cieszą się dobrym zdrowiem, nie mogą znieść takiego wysiłku bez krańcowego wyczerpania i zmęczenia. Ciało jest zmęczone na skutek klęczenia przez długi czas, a co gorsze, nieustanne modlitwy stają się dla umysłu nie do zniesienia, tak że o jakimś duchowym pokrzepieniu nie ma mowy.SS1 193.4

I wówczas takie zebranie jest czymś nawet gorszym niż szkodą. Uczestnicy są zmęczeni umysłowo i fizycznie, nie otrzymując przy tym żadnego wzmocnienia duchowego.SS1 194.1

Zebrania modlitewne i zjazdy powinny być tak przeprowadzone, by nie nużyły. Pierwszy warunek — to punktualne przybycie. Na spóźniających się, którzy przybywają pół godziny czy 15 minut po czasie, nie powinno się czekać. Jeżeli jest choćby dwoje obecnych, mogą głosić obietnice Boże. Zebranie powinno rozpocząć się o wyznaczonej godzinie bez względu na to, czy jest wielu czy niewielu uczestników. Bez wielkich ceremonii i formalności każdy powinien zająć miejsce. Na zebraniach ogólnych modlitwy nie powinny trwać dłużej niż 10 minut. Potem, kiedy śpiew i nauka spowodują pewne odprężenie, niech modlą się ci, którzy czują potrzebę modlitwy.SS1 194.2