Całkowite poświęcenie

Drodzy braterstwo K.! W moim ostatnim widzeniu ukazano mi rzeczy, które odnoszą się do waszej rodziny. Pan łaskawie myśli o was i nie opuści was, chyba że wy się go wyrzekniecie. L. i M. znajdują się w stanie “letnim”: Muszą się podźwignąć i poczynić wszelkie możliwe wysiłki, by zdobyć zbawienie, inaczej stracą życie wieczne. Muszą odczuć odpowiedzialność za siebie i zdobyć doświadczenie — ich serca musi wzruszyć Duch Boży. Wtedy nauczą się miłować społeczność z dziećmi Bożymi i być z dala od tych, których nie obchodzą dobra duchowe. Jezus żąda całkowitej ofiary, domaga się wszechstronnego uświęcenia.SS1 62.2

Wy sobie jeszcze tego nie uświadamiacie, że Bóg pragnie waszych niepodzielnych uczuć. Uczyniliście święte wyznanie, a jednak zniżyliście się do poziomu pospolitych chrześcijan z imienia. Odpowiada wam towarzystwo ludzi młodych, którzy nie mają szacunku dla prawd, jakie wy wyznajecie. Wasi towarzysze uważają was za myślących tak jak oni, ponieważ jesteście do nich na tyle podobni, na ile potrzeba, ażeby być przyjemnym dla wszystkich, nie narażając się na czyjąkolwiek naganę.SS1 62.3

Chrystus żąda wszystkiego. Nie może wymagać mniej, ponieważ ofiara Jego była zbyt kosztowna, zbyt wielka, aby mogła usprawiedliwić przyjęcie czegoś połowicznego. Nasza święta wiara głośno żąda odłączenia się od świata. Nie powinniśmy godzić się na żaden kompromis ze światem ani dać się kierować chrześcijanom tylko z imienia, pozbawionym serca. “A nie upodabniajcie się do tego świata, ale się przemieńcie przez odnowienie umysłu waszego”. Rzymian 12,2. Jest to droga wyrzeczeń. I gdy się wydaje, że droga ta jest zbyt wąska, że zbyt wiele jest rzeczy, których trzeba się na niej wyrzec, gdy mówicie: “Tak ciężko jest oddać wszystko”, zadajcie sobie pytanie: “Co Chrystus oddał dla mnie?” Takie pytanie usuwa wszystko, co nazywacie wyrzeczeniem.SS1 62.4

Spójrzcie na Jezusa w ogrodzie Getsemane, gdzie krwawy Jego pot spływał na ziemię. Jeden tylko anioł został zesłany z nieba, aby wzmocnić Syna Bożego. Pójdźcie w ślad za Nim, Jego drogą, aż do sali sądowej, gdzie szydzono zeń, drwiono, kaleczono Go i obrażano, gdzie znęcał się nad Nim rozwścieczony motłoch. Spójrzcie na Niego, odzianego w starą purpurową szatę królewską. Posłuchajcie szorstkich drwin i okrutnych, bezlitosnych szyderstw. Spójrzcie na szlachetne Jego czoło, poranione cierniami, a potem pomyślcie, jak boleśnie ciernie te wbijały się w Jego skroń i wyciskały świętą krew. Posłuchajcie tej żądnej mordu ciżby, wołającej w uniesieniu o krew Syna Bożego. Został On wydany w ich ręce, oni zaś przywiedli Go na miejsce straceń bladego, słabego, słaniającego się i mdlejącego. Rozciągnięto Go na drewnianym krzyżu, a gwoździe przebiły Jego dłonie i stopy. Spójrzcie na Niego, wiszącego na krzyżu podczas straszliwych godzin konania, kiedy aniołowie zasłaniali twarze na widok tej okropnej męki, a słońce skryło się nie mogąc patrzeć na nią. Pomyślcie o tych sprawach, a potem zapytajcie, czy droga jest zbyt wąska, zbyt trudna? Nie, nigdy!SS1 62.5