Kroczcie w świetle

Bracia moi! Bóg was, naśladowców Chrystusa, wzywa, abyście kroczyli w świetle. Musicie być uzbrojeni przeciwko otaczającemu was niebezpieczeństwu. Grzeszne czyny plenią się wśród nas, a nie uznaje się ich za przestępstwo. Zmysły wielu zaćmiewa pożądliwość i oswojenie się z grzechem. Trzeba, abyśmy bardziej zbliżyli się do niebios. Możemy wzrastać w łasce i znajomości prawdy. Kroczenie w świetle, postępowanie drogą przykazań Bożych nie oznacza wcale, że możemy czekać i nic nie robić. Musi nam przybywać siły Bożej.SS1 284.1

Egoizm, wywyższanie się i pycha — to są nędzne słabości człowieka, natomiast siłą jest pokora. Prawdziwa nasza wewnętrzna wartość okazuje się nie wtedy, kiedy sami jesteśmy o sobie najlepszego mniemania, lecz wtedy, gdy Bóg stanowi przedmiot wszystkich naszych myśli i gdy serca wypełnia miłość do Zbawiciela i bliźnich. Prostota charakteru i pokora serca dają szczęście, podczas gdy zarozumiałość wywołuje niezadowolenie, zniechęcenie i przykrości. Musimy nauczyć się mniej myśleć o sobie, a więcej o uszczęśliwieniu innych, co przysporzy nam mocy Bożej.SS1 284.2

W naszym oderwaniu od Boga, w naszej pysze i niewiedzy ustawicznie staramy się wynieść ponad innych i zapominamy, że pokora serca stanowi potęgę. Siła naszego Zbawiciela nie leżała w doborze ciętych słów, które do głębi przenikałyby każdą duszę. Zdobywały mu serca Jego szlachetny sposób myślenia, skromne i niewymuszone zachowanie. Pycha i poczucie własnej ważności są w rzeczywistości słabościami, tym bardziej gdy się je porównuje z pokorą i łagodnością. Mamy uczyć się od Chrystusa, który jest cichy, pokorny i łagodnego serca. Wtedy dopiero doświadczymy odpoczynku i pokoju, których tak bardzo pragniemy.SS1 284.3