Nie ma powodu do rozpaczy

Okazujący skruchę grzesznicy nie mają powodu do rozpaczy, gdy przypomina im się ich grzechy i przestrzega przed niebezpieczeństwem. Właśnie te wysiłki dokonywane dla ich dobra są dowodem, jak bardzo Bóg ich miłuje i jak bardzo pragnie ich wybawienia. Powinni tylko pójść za Jego radą i spełniać Jego wolę, aby odziedziczyć życie wieczne. Bóg objawia swemu błądzącemu ludowi wszystkie popełnione przezeń grzechy, aby ujrzał je w całej ich ohydzie i w całym blasku światła prawdy Bożej. A wtedy obowiązkiem dzieci Bożych jest odwrócić się od tych grzechów na zawsze.SS1 311.2

Bóg jest dzisiaj tak samo mocen ratować z grzechu, jak w czasach patriarchów, Dawida, proroków i apostołów. Wielka liczba upadków, zanotowanych w historii biblijnej, kiedy Bóg uwalniał swoje dzieci od grzechu, powinna sprawić, że współczesny chrześcijanin będzie gorliwie zabiegał o Boże wskazówki. Musi dążyć do ukształtowania takiego charakteru, który ostoi się w godzinie sądu.SS1 311.3

Historia biblijna wlewa w omdlałe serca nadzieję miłosierdzia Bożego. Nie powinniśmy rozpaczać, gdy widzimy, że inni przechodzili przez takie same, jak my, trudności i zniechęcenia, ulegali tak jak my pokusie, a jednak odzyskiwali grunt pod nogami i Bóg im błogosławił. Natchnione słowa pocieszają i radują zbłąkaną duszę, napawając ją otuchą. Chociaż patriarchowie i prorocy mieli ludzkie ułomności, to jednak dzięki wierze otrzymali dobrą ocenę, staczali swe boje wsparci mocą Pańską i zwyciężali. Tak i my możemy zaufać skuteczności pojednawczej ofiary i w imieniu Jezusa stać się zwycięzcami. Ludzkość, od czasów Adama aż do obecnego pokolenia, jest zawsze taka sama, a miłość Boża widoczna w ciągu wszystkich stuleci nie da się z niczym porównać.SS1 311.4