Świętość dnia sobotniego

Gdy rozpoczyna się dzień sobotni, powinniśmy uważać na siebie, na swe czyny i słowa, by nie ograbiać Boga przeznaczeniem na własny użytek czasu, który bezwarunkowo należy do Niego. Nie powinniśmy pozwolić ani sobie, ani dzieciom na wykonywanie pracy służącej do utrzymania życia, którą równie dobrze można wykonać w ciągu sześciu dni tygodnia.SS1 204.4

Piątek jest dniem przygotowania! Dzień ten powinien służyć do poczynienia niezbędnych przygotowań na dzień sobotni, do zastanowienia się nad wszystkim i omówienia wszystkiego. To, co z punktu widzenia niebios może być pogwałceniem świętego sabatu, powinno być daleko od dnia sobotniego. Bóg oczekuje, że nie tylko powstrzymamy się w sobotę od pracy fizycznej, ale również umysł przyzwyczaimy do zajęcia się duchowymi sprawami. Przykazanie czwarte już jest pogwałcone, jeżeli rozmawiamy o rzeczach świeckich albo prowadzimy rozmowy lekkie, powierzchowne. Pleść o niczym i o wszystkim, co przez myśl przeleci, znaczy mówić według swojej woli. Każde odstępstwo od drogi wiary prowadzi w niewolę i do potępienia.SS1 204.5

Bracie P! Powinieneś się zastanowić, byś mógł pojąć świętość soboty według czwartego przykazania. Twoim zadaniem jest podnieść wiarę rodziny i ludu Bożego, bo ją swoim przykładem mocno osłabiłeś. Działaj przeciwko wpływowi, który wywierałeś w tym względzie, i zmień swoje czyny i słowa! Często nie myślałeś wcale i wypowiadałeś własne słowa o świętym dniu Bożym. Byłeś nierozważny i w sobotę rozmawiałeś z innowiercami o zwykłych sprawach dnia, takich jak zarobki i straty, zbiory, inwentarz i zaopatrzenie. To musi się zmienić pod każdym względem.SS1 204.6

Ci, których prawda nie ogarnęła całkowicie, pozwalają swym myślom na swobodny bieg, jeśli chodzi o sprawy świeckie. Chociaż w sobotę odpoczywają od fizycznego wysiłku, ich język wypowiada to, co panuje w myślach. Stąd rozmowy dotyczące bydła, zbiorów, strat i zysków. Wszystko to stanowi naruszenie i gwałcenie świętego dnia Pańskiego. Kto się zajmuje sprawami świeckimi, tego język to objawi i wypowie, ponieważ “z obfitości serca mówią usta”. Mateusza 12,34.SS1 205.1