Jedyny wzór

Widziałam, że wielu ludzi mierzy bliźnich własną miarą i porównuje własne życie z życiem innych ludzi. Próżna to rzecz! Nikt inny tylko Chrystus został nam dany jako wzór i przykład do naśladowania i każdy z nas powinien się starać naśladować Go. Możemy albo współpracować z Chrystusem, albo współpracować z Jego nieprzyjacielem. Albo skupimy się wokół Chrystusa, albo rozproszymy się. Mamy zadecydować o tym, czy staniemy się chrześcijanami z całego serca, czy też połowicznymi. Chrystus mówi: “Znam uczynki twoje, żeś ani zimny, ani gorący. Obyś był zimny albo gorący! A tak, żeś letni, a nie gorący ani zimny, wypluję cię z ust moich”. Objawienie 3,15.16.SS1 23.2

Spostrzegłam, że niektórzy z trudem pojmowali sens wyrzeczenia się siebie, sens ofiary. Ciężko im było zrozumieć, co to znaczy cierpieć dla prawdy. Nikt nie wejdzie do nieba, kto nie zdobył się na ofiarę. Powinniśmy rozwijać ducha wyrzeczenia i poświęcenia. Niektórzy nie poświęcili siebie, swego ciała na ołtarzu Boga. Ulegają popędliwej, zgubnej pożądliwości i nałogom; zaspokajają wszelkie swe pragnienia i dbają tylko o swój własny interes, nie troszcząc się o sprawę Bożą. Tylko ten otrzyma życie wieczne, kto potrafi przynieść ofiarę w imię tego życia. Będzie to nagroda warta cierpień, warta ukrzyżowania siebie, warta poświęcenia każdego bożyszcza. Daleko wyższa i wznioślejsza chwała wieczna nas czeka; przewyższy ona wszystkie przyjemności i radości ziemskie.SS1 23.3