Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents
Ze skarbnicy świadectw I - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    Samowyrzeczenie i ofiara

    Plan zbawienia polega na ofierze. Jezus zrzekł się królewskich praw i bogactw i stał się biedakiem, abyśmy przez Jego ubóstwo mogli się stać bogatymi. Wszyscy, którzy uczestniczą w zbawieniu, które kupił dla nas Syn Boży za nieskończenie wielką ofiarę, pójdą za przykładnym życiem swego prawdziwego Wzoru. Chrystus był Kamieniem Węgielnym, my zaś musimy budować na tym Fundamencie. Każdy musi posiąść ducha samowyrzeczenia, musi sam siebie ofiarować. Życie Chrystusa na ziemi było pozbawione egoizmu; znamionowała je pokora i ofiarność. A ludzie, uczestnicy wielkiego zbawienia, jakie Jezus, przyszedłszy z nieba, przyniósł im, czyżby mogli odmówić pójścia w ślady swego Pana, uczestniczenia w Jego ofierze i w zaparciu się siebie? Chrystus powiada: “Ja jestem krzewem winnym, wy zaś latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie”. Jana 15,5. “Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc”. Jana 15,2. Najważniejszy składnik winnych gron, sok, który płynie przez winny krzew, żywi grona, by dojrzewały. Czy sługa większy jest od Pana? Czy Zbawiciel świata poświęcił się dla nas i zaparł samego siebie po to, by członki jego ciała żyły dla własnej przyjemności? Zaparcie się siebie jest zasadniczym warunkiem uczniostwa Chrystusowego.SS1 256.2

    Potem rzekł Jezus do uczniów: “Jeśli kto chce pójść za mną, niech się zaprze samego siebie i weźmie krzyż swój, i niech idzie za mną”. Mateusza 16,24.SS1 256.3

    Jezus wiedzie was drogą wyrzeczeń. Niczego nie żąda od swych wyznawców, prócz tego, co On, Pan wasz, stale w swym życiu urzeczywistniał.SS1 257.1

    Zbawiciel świata pokonał szatana na pustyni, oparł mu się, by dać przykład ludziom, a w synagodze nazaretańskiej głosił: “Duch Pański nade mną, przeto namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę, posłał mnie, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, abym uciśnionych wypuścił na wolność, abym zwiastował miłościwy rok Pana”. Łukasza 4,18.19.SS1 257.2

    Wielkie dzieło, które Jezus zapoczątkował i dla którego przyszedł na świat, powierzył swoim naśladowcom na ziemi. Chrystus, nasza Głowa, dokonał wielkiego dzieła zbawienia i nakazuje nam pójść za swoim przykładem. Przekazał nam poselstwo dla całego świata. Ono musi dotrzeć do wszystkich narodów, języków i ludów. Moc szatana została wystawiona na próbę i Chrystus zwyciężył go tak, jak go mogą zwyciężyć Jego naśladowcy. Przeciwko mocom ciemności konieczna jest bezustanna walka. Ażeby była ona skuteczna, potrzebne są wyjątkowe środki. Bóg nie zamierza tych środków zsyłać z nieba, ale napełnia nimi ręce swych wyznawców, daje im majątek, którego użyć powinni jedynie na dalsze prowadzenie walki z szatanem.SS1 257.3

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents