Przykład Achana

W wypadku grzechu Achana Bóg rzekł do Jozuego: “Nie pozostanę nadal z wami, jeżeli nie usuniecie spośród siebie tego, co jest obłożone klątwą”. Jozuego 7,12. Jak można pogodzić ten warunek z postępowaniem ludzi, którzy nie chcieli podnieść głosu przeciwko grzechom i złu, lecz byli po stronie tych, co swymi występkami powodowali zamieszanie w obozie Izraela. Bóg rzekł do Jozuego: “Nie będziesz mógł ostać się wobec swoich nieprzyjaciół, dopuki nie usuniecie spośród siebie tego, co jest obłożone klątwą”. Jozuego 7,13. Oznajmił karę, jaka spadnie za naruszenie Jego przymierza.SS1 235.3

Wówczas Jozue zaczął uważnie szukać występnego. Pokolenie za pokoleniem, ród za rodem występowały przed Panem, aż znaleziono Achana, winnego występku. Ażeby ta sprawa była jasna dla całego Izraela i by nikt nie miał powodu do szemrania i podejrzewania, że ktoś niewinnie cierpi, Jozue zastosował pewien chwyt. Wiedział, że Achan był przestępcą, że chciał ukryć swój grzech i tym wyzwał Boga przeciwko ludowi. Jozue skłonił Achana do wyznania grzechu, ażeby wykazać przed Izraelem cześć i sprawiedliwość Boga. “Wtedy rzekł Jozue do Achana: Synu mój, oddaj Panu, Bogu Izraela, chwałę i złóż mu wyznanie. Oznajmij mi to, co uczyniłeś, niczego przede mną nie ukrywaj! I Achan, odpowiadając Jozuemu, rzekł: Zaiste, ja zgrzeszyłem przeciwko Panu, Bogu Izraela. Postąpiłem mianowicie tak: Ujrzałem wśród łupów piękny płaszcz babiloński, dwieście sykli srebra i jedną sztabę złota wagi pięćdziesięciu sykli. Zapragnąłem ich i zabrałem je. Oto są one zakopane w ziemi w obrębie mojego namiotu, a srebro na spodzie. Wysłał więc Jozue posłańców, którzy pobiegli do namiotu, i oto był on zakopany w jego namiocie, a srebro na spodzie. Zabrali je z namiotu i przynieśli do Jozuego i do wszystkich synów izraelskich, i złożyli je przed Panem. Wtedy Jozue wziął Achana, syna Zeracha, srebro, płaszcz i sztabę złota, jego synów i córki, jego woły, osły i owce, namiot i całe jego mienie, a cały Izrael był z nim, i zaprowadzili ich do doliny Achor. I rzekł Jozue: Jak ty sprowadziłeś na nas nieszczęście, tak niech dziś Pan sprowadzi na ciebie nieszczęście! I ukamienował go cały Izrael. Spalili ich i ukamienowali”. Jozuego 7,19-25.SS1 235.4

Pan ujawnił Jozuemu, że Achan nie tylko przywłaszczył sobie rzeczy, których wyraźnie zakazano brać, by nie zostać odrzuconym, ale że ukradł je i wyparł się tego. Na rozkaz Pana Jerycho i cały łup należało zniszczyć, z wyjątkiem złota i srebra, które miało być zachowane dla skarbca Pańskiego. Zwycięstwo nad Jerychem osiągnięto nie na skutek walki czy hałasu, jaki czynił lud. Wódz zastępów Pańskich sam dowodził armiami niebieskimi. Bitwa ta była bitwą Pana; On sam walczył o zwycięstwo. Izraelici nie uczynili ani jednego cięcia mieczem. Zwycięstwo i chwała należą do Pana i Jego są! Rozkazał wszystko spalić, z wyjątkiem złota i srebra, które zachował dla swego skarbca. Achan doskonale wiedział o tym zastrzeżeniu i wiedział też, że skarby ze złota i srebra, które ukrył, należą do Pana. Okradł skarbiec Boży dla wzbogacenia siebie.SS1 236.1